ต้องอธิบายก่อนนะคะ คือหนึ่ง. หนูอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวตอ ก็เข้าใจผู้ปกครอง เเต่บ้างครั้งหนูก็คิดว่าการที่เด็กมันหัวเลี้ยวหัวตอ มันเกิดจากตัวผู้ใหญ่รึป่าวคะ คือที่บ้านหนูค่อนข้างกดดัน มันคือการกดดันเพื่อดันตัวเด็กให้อยู๋ในระเบียบ เเต่หนูร็สึกว่ามันเกิดไปสำหรับหนูจริงๆค่ะ ทางเเม่หนูเค้าจะชอบเก็บโทรศัพท์ตอนสามทุ่มเเล้วให้รับคืนตอนเเปดโมงเช้า เป็นงี้ตั้งเเต่เด็กจนตอนนี้ 16 เเล้วค่ะ  คือบ้างที่มันก็เยอะไป หนูยิ่งโตความส่วนตัวบวกกับความจำเป็นต้องใช้มากขึ้น เเต่เเม่ไม่เข้าใจหนูเลย   สอง. หนูอาศัยอยู่กับป้าช่วงเปิดเทอม ไปอยู่กับเเม่ช่วงปิดเทอมเเต่ไม่บ่อย ปิดเทอมก็อยุ่กับป้าบ้าง ที่นี้ป้าเป็นคนที่ไม่ค่อยยุ่งกับโทรศัพท์หนูเเกจะปล่อยหนูตามใจค่อยสังเกตห่างๆให้หนูรู้ตัวเอาเอง คืออยู่กับป้าค่อนข้างรู้สึกอิสระเลยค่ะ
 
เข้าเรื่องเลยค่ะ คือหนูพึ่งไปอยู่กับเเม่มาสองอาทิตย์ เเล้วพึ่งผิดใจกับเเม่ด้วยค่ะ ทำเเม่งอนไปเเล้วสามสี่วัน ผิดใจถึงขั้นเกือบตัดเเม่ลูก ตอนนั้นหนูผิดจริงๆหนูยอมรับ หนูก็ง้อก็ยอมเเม่ จนตอนนี้ต้องกลับมาอยู่กับป้า ตอนเเรกก็ช่วยทำงานนู้นี่กับที่บ้านป้า เเม่มาขอโทรศัพท์หนูก็ให้ไม่คิอดอะไร ก็ถามๆตะล้อมว่าทำไร เเม่บอกจะเอาไปติดเเอพล็อคเครื่อง ใจตอนนั้นหนูดิ่งไปเเล้วอะค่ะ หนูอุตส่าห์ได้อิสระให้การเล่นสักหน่อย ก็โดนเเบบเดิมอีกเเล้ว เเอพที่ใช้ก็ ตามหัวข้อเลยค่ะ  อาจจะดูเเย่ที่หนูพูดเเบบนี้ถึงเเม่ เเต่หนูรู้สึดไม่ดีกับเเม่ที่ทำเเบบนี้เลยค่ะ ยิ่งเเม่รู้หนูทำอะไรผิด เเม่ก็จะบังคับหนูทำสิ่งที่ต้องการ เพราะเเม่รู้ยังไงหนูก็ยอมเพราะหนูมีความผิด
 
หลักๆเลยก็อยากได้ความคิดเห็นหน่อยค่ะ ว่าไอตัวเเอพนี้ มันดีจริงๆใช่มั้ยคะ มันเป็นเเอพที่เก็บระเบียบในตัวเด็กคนนึงจริงๆใช่มั้ยคะ คือหนูไม่รู้จะถามหรืออยากขอความคิดเห็นยังไง เเต่ก็ขอบคุณที่รับฟังกับเเสดงความคิดเห็นนะคะ