ถ้าในโลกนี้เธอคือดอกไม้ ฉันก็เหมือนผีเสื้อโบยบินข้างกาย
กอดกายกันทุกวัน เราจะมีกันไม่ไปไหน

เธอก็รู้ผีเสื้อต้องออกบิน บินไปตามทางที่จำเป็นต้องจาก
ฉันยังคงรักเธอ เพียงต้องเดินทางตามความฝัน

สักวัน...จะกลับมา

ฝืนใจ...จากไปด้วยน้ำตารินไหล สักวันจะกลับมา
ฝืนใจ...ห่างไกลแค่ไหน ฉันคิดถึง เป็นห่วงเธอไม่ห่าง

มองไปเจอผีเสื้อตอมดอกไม้ ฉันก็คิดถึงเธอจับใจแทบขาด
ทนเจ็บทรมาน ความทรงจำมันเรียกร้องเธอ...