ไม่รู้จะเริ่มยังไงเลยมันดูเหมือนตัวเอง งี่เง่าเอาแต่ใจยังไงก็ไม่รู้
จากกระทู้ก่อนหน้าที่ เราพูดถึงปัญหาภายในครอบครัวที่ได้พบเจอ
ทุกคนก็บอกให้เราลองคุณกับสามีดู เราอยากบอกทุกคนว่า เราคุยแล้วจริงๆ
เราเป็นคนๆนึงที่อึดอัดใจ เราไม่ชอบให้มันคาอยู่ในใจนานๆ เราลองหันหน้าคุยกันแล้ว
แต่เค้าก็คือเค้ารับฟังแต่เหมือนเดิม มันจะดีได้แค่วัน สองวัน
ตอนนี้เราทะเลาะกันน้อยลงแล้วนะ อะไรที่ควรปรับเราก็ปรับให้กัน แต่เรื่องการใส่ใจเค้าก็ยังเป็นเหมือนเดิม
เค้าเป็นคนขยันนะ ทำงานประจำ 1งานและ + กับงานเสริมอีกเหมือน ทำตั้งแต่ 8.00-22.00 เลย
แต่งานที่เค้าทำก็มีวันหยุดปกติเหมือนงานทั่วๆไป งานหลักของเค้าคือทำเต็มเวลา 9 ชม.รวมพัก
แต่งานรองคือทำช่วงเช้าเสร็จเมื่อไหร่ก็กลับ แรกๆ เค้าก็ทำตามที่ได้รับนั้นแหละ เช่นวันนี้หยุดงานรอง
เท่ากับเค้าจะได้หยุดช่วงเช้าก็จะหยุดบ้าน และช่วงสายเค้าก็ไปทำงานหลัก วันต่อมาหยุดงานหลัก
เช้าเค้าจะไปทำงานรอง เสร็จเร็วได้กลับบ้านเร็ว สลับกันแบบนี้ยุนาน แต่นี่เหมือนคนบ้างานหรืออย่างคือ
เค้าเบื่อบ้านเค้าเบื่อเราหรือป่าวก็ไม่รู้ งานหลักไม่หยุดงานรองไม่หยุด จนเราเองรู้สึกว่า ที่เราหันหน้าคุยกัน
มันไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลยและเค้าเองก็จากที่ได้หยุดเจอกันบ้าง ก็ไม่เหลือเลย ล่าสุดเราเลยทักไปถามเค้าว่า
เธอว่าเราจะยังปรับกันได้อยู่ไหม ? เค้าตอบกลับมาว่าเราไม่มีความสุขหรอ ? เราก็ตอบเค้าไปว่า
มันก็ไม่ได้ถึงกับไม่มีความสุขอ่ะ แต่จะให้มีความสุขกับอะไร ทุกวันนี้เหมือนอยู่กับลูกแค่ 2 คน
ไปไหนทำอะไรกับลูกแค่ 2 คนไปเที่ยวกับเพื่อน ก็ไปกัน 2 คนแม่ลูก เราเลยถามเค้ากลับแล้วเค้าละ
มีสุขไหม เค้าก็ตอบว่ามีนะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาอิ่มนอนหลับ เราก็เอะใจอยู่ว่ามันคืออะไร เพราะ เราอยู่
กันมาก็ยังไม่เคยไม่ไหนจากกันเลยอะไร คือพร้อมหน้าพร้อมของเค้า ข้าวก็ไม่เคยกินด้วยกัน ต่างคนต่างทำงาน
เค้าเลิกงานกลับมาดึก เราก็หลับแล้ว เราไม่รู้ว่าที่เค้าสื่อคืออะไร ? เราไม่รู้ว่าจะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไง
มันเป็นความรู้สึกที่ รักนะ ยังรักอยู่ไมได้อยากไปไหนไม่ใช่ว่าไม่มีความสุข แต่คืออยากความใส่ใจอะ
แต่ลองปรับมาแล้ว 1 ครั้งคิดว่ามันคงปรับไม่ได้ แต่พยายามคิดมาตลอดไม่มีอะไรปรับไม่ได้ ถ้ายัง อยากอยู่ด้วยกัน
แต่ตอนนี้ที่เป็นคือปรับอยู่คนเดียว ใครพอมีวิธี คิดหรือวิธีปรับตัวที่ดีกว่าที่ทำอยู่ไหม ตอนที่ทำอยู่หลักก็คือแก้ไขปัญหาทีทะเลาะกัน
ปล่อยวางบ้าง ไม่คิดเล็กคิดน้อย จากคนที่งี่เง่านะ 555
เรางี่เง่าเกินไปไหม ?
จากกระทู้ก่อนหน้าที่ เราพูดถึงปัญหาภายในครอบครัวที่ได้พบเจอ
ทุกคนก็บอกให้เราลองคุณกับสามีดู เราอยากบอกทุกคนว่า เราคุยแล้วจริงๆ
เราเป็นคนๆนึงที่อึดอัดใจ เราไม่ชอบให้มันคาอยู่ในใจนานๆ เราลองหันหน้าคุยกันแล้ว
แต่เค้าก็คือเค้ารับฟังแต่เหมือนเดิม มันจะดีได้แค่วัน สองวัน
ตอนนี้เราทะเลาะกันน้อยลงแล้วนะ อะไรที่ควรปรับเราก็ปรับให้กัน แต่เรื่องการใส่ใจเค้าก็ยังเป็นเหมือนเดิม
เค้าเป็นคนขยันนะ ทำงานประจำ 1งานและ + กับงานเสริมอีกเหมือน ทำตั้งแต่ 8.00-22.00 เลย
แต่งานที่เค้าทำก็มีวันหยุดปกติเหมือนงานทั่วๆไป งานหลักของเค้าคือทำเต็มเวลา 9 ชม.รวมพัก
แต่งานรองคือทำช่วงเช้าเสร็จเมื่อไหร่ก็กลับ แรกๆ เค้าก็ทำตามที่ได้รับนั้นแหละ เช่นวันนี้หยุดงานรอง
เท่ากับเค้าจะได้หยุดช่วงเช้าก็จะหยุดบ้าน และช่วงสายเค้าก็ไปทำงานหลัก วันต่อมาหยุดงานหลัก
เช้าเค้าจะไปทำงานรอง เสร็จเร็วได้กลับบ้านเร็ว สลับกันแบบนี้ยุนาน แต่นี่เหมือนคนบ้างานหรืออย่างคือ
เค้าเบื่อบ้านเค้าเบื่อเราหรือป่าวก็ไม่รู้ งานหลักไม่หยุดงานรองไม่หยุด จนเราเองรู้สึกว่า ที่เราหันหน้าคุยกัน
มันไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลยและเค้าเองก็จากที่ได้หยุดเจอกันบ้าง ก็ไม่เหลือเลย ล่าสุดเราเลยทักไปถามเค้าว่า
เธอว่าเราจะยังปรับกันได้อยู่ไหม ? เค้าตอบกลับมาว่าเราไม่มีความสุขหรอ ? เราก็ตอบเค้าไปว่า
มันก็ไม่ได้ถึงกับไม่มีความสุขอ่ะ แต่จะให้มีความสุขกับอะไร ทุกวันนี้เหมือนอยู่กับลูกแค่ 2 คน
ไปไหนทำอะไรกับลูกแค่ 2 คนไปเที่ยวกับเพื่อน ก็ไปกัน 2 คนแม่ลูก เราเลยถามเค้ากลับแล้วเค้าละ
มีสุขไหม เค้าก็ตอบว่ามีนะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาอิ่มนอนหลับ เราก็เอะใจอยู่ว่ามันคืออะไร เพราะ เราอยู่
กันมาก็ยังไม่เคยไม่ไหนจากกันเลยอะไร คือพร้อมหน้าพร้อมของเค้า ข้าวก็ไม่เคยกินด้วยกัน ต่างคนต่างทำงาน
เค้าเลิกงานกลับมาดึก เราก็หลับแล้ว เราไม่รู้ว่าที่เค้าสื่อคืออะไร ? เราไม่รู้ว่าจะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไง
มันเป็นความรู้สึกที่ รักนะ ยังรักอยู่ไมได้อยากไปไหนไม่ใช่ว่าไม่มีความสุข แต่คืออยากความใส่ใจอะ
แต่ลองปรับมาแล้ว 1 ครั้งคิดว่ามันคงปรับไม่ได้ แต่พยายามคิดมาตลอดไม่มีอะไรปรับไม่ได้ ถ้ายัง อยากอยู่ด้วยกัน
แต่ตอนนี้ที่เป็นคือปรับอยู่คนเดียว ใครพอมีวิธี คิดหรือวิธีปรับตัวที่ดีกว่าที่ทำอยู่ไหม ตอนที่ทำอยู่หลักก็คือแก้ไขปัญหาทีทะเลาะกัน
ปล่อยวางบ้าง ไม่คิดเล็กคิดน้อย จากคนที่งี่เง่านะ 555