จขกท. ตั้งแต่จำความได้ ก็รู้ตัวว่า ตัวเองชอบไป ตลาดสดมากๆ ย้ำว่ามาก
ตอนเด็ก เราจะตื่นแต่ตี4กว่า ๆ มาแปรงฟัน ทาแป้งเด็ก ให้หน้าผ่องๆ รอไปตลาดสดกับแม่ ซึ่งจะมีแค่ เช้าอังคาร กับ เช้าวันเสาร์
ทุกครั้งที่ไป จะตื่นตา ตื่นใจตลอด ชอบยืนดูแม่ค้า ทำขนมครก ขนมฝักบัวสีเขียว ทอดไข่หงษ์ ไข่นกกระทาในกระทะ ใบใหญ่ๆ ชอบยืนดูเขาทำสายไหม คั่วป๊อปคอร์น ที่ส่งกลิ่นหอมไปทั่วตลาด แม่จะซื้อขนมไทย ให้เยอะมาก
ให้ถือไว้ให้ใจฟู มือกำถุงแน่น แต่ได้แค่ถือไว้นะ ต้องรอเอาไปกินที่บ้าน แม่บอก ผญ.ที่กินไปเดินไปด้วย ไม่น่ารัก
แต่ก็ไม่เคยอดใจไว้ได้หรอก พอเดินออกมาหาพ่อ ที่จอดรถรอ หันซ้าย หันขวา ว่าไม่มีใครเห็น ก็จะรีบยัดจนมใส่ปาก เคี้ยวตุ้ยๆ ทำตาโตๆ ซึ่งก็จะโดนสอนอีกว่า เวลากินอะไรอร่อย อย่าทำตาลุกวาว ตาโตแบบ ไข่ห่านแบบนี้  5555

พอโตมาอีกหน่อย จะรับหน้าที่ไปตลาด ซื้ออาหารเข้าบ้านเอง ไปตั้งแต่ตี5  จน8โมงกว่าๆ  น้องชาย หรือพ่อ หรือพี่สาว จะขับรถมาตาม ด้วยความเป็นห่วง ว่าเกิดอะไรขึ้น หายไปนาน  
ปลอดภัยดี แค่เดินวนดูผัก ดูปลา ดูขนม หลายรอบไปหน่อย ก็บอกแล้วไง ว่าชอบตลาดสดมากกกก
โดนบ่นตลอดเลย เลยซื้อเสร็จเอาของกลับบ้านก่อน แล้ววนกลับมาดูใหม่ อยู่จนตลาดวายค่อยกลับ

พอมาอยู่ กทม. แถวที่พักไม่มีตลาดสดเลยค่ะ มัแต่ห้างหรู จขกท. เลยไป ซุปเปอร์มาเก็ตแทน นิสัยเดิม ไปทีไปนานมาก  ไปเดินดูผัก ดูปลา  ดูเนื้อ
ไปยืนอ่าน ฉลากเครื่องปรุง ขนม อาหารต่างๆ ไปยืนเรียง lot  เรียงของบนชั้น ให้เป็นระเบียบ สวยงามให้ดูน่าซื้อ
เวลาเพื่อน  ลูกน้องที่ทำงาน ลูกค้าที่สนิทกัน เขาติดต่อเราไม่ได้ เขาจะมาที่ซุปเปอร์ แล้วจะเดิน เข้ามายิ้มๆ ละพูดกันว่า ว่าแล้วต้องอยู่ที่นี่ รู้เลยว่าถ้าหายไป คืออยู่ไหน
จริงๆ เรายังชอบตลาดสด มากกว่านะ แต่มันแค่ไม่มี

ว่าแต่มีใคร ชอบเดินตลาดสด หรือชอบไปเดินเลือกซื้อ ของในตลาดสด แบบเราบ้างไหมคะ?