ตั้งแต่เราย้ายมาอยู่หอกับแฟน ส่วนตัวเรารู้สึกเหมือนแบบชีวิตมันมีคนกำหนดไว้แล้ว บางทีก็คิดว่านี่เราทำอะไรอยู่ ทำไมต้องมานั่งแบบนี้มันใช่ที่ของเราหรอ แล้วเราต้องทำแบบนี้ซ้ำๆอีกไปนานแค่ไหน คิดอยู่อย่างนี้ทุกวันเลย  ถ้าอยู่คนเดียว ไม่เจอเพื่อนเจอคนรู้จักก็จะคิดอยู่อย่างนั้น มันเหมือนมีคนควบคุมชีวิตเรา แล้วก็คิดว่าตัวเองเกิดมาทำไมเกิดมาก็ตาย เวลาเรามองคนอื่นจะเหมือนแบบเราดูภาพดูอะไรสักอย่างผ่านจอมือถือ แล้วพอพูดกับแฟนกับเพื่อนมันรู้สึกแบบเขาไม่ใช่คนเขาก็เป็นแบบเราเขาก็โดนแบบเราชีวิตมันกำหนดมาแบบนี้อยู่แล้ว ทุกคำพูดและกริยาท่าทางคือทุกอย่างมันกำหนดไว้แล้ว แต่บางทีที่เราคิดเราก็รู้สึกแบบ  "เฮ้ยบางทีมันก็ไม่ใช่แบบนั้นป่ะวะบางทีเราอาจจะคิดไปเองคิดไปเรื่อยก็ได้"  มันเถียงกับตัวเองในใจเกือบทุกวันเวลาที่แฟนเรานอนหรือเวลาที่เขาไม่อยู่เราก็หาอะไรทำจะได้ไม่ต้องคิดแบบนั้นอีกพอทำได้สักพักก็นึกได้ว่าตัวเองลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย แล้วก็กลับมาคิดอีก เราอยากเลิกคิดแบบนี้สักทีขอคำปรึกษาทีค่ะ ไม่ก็บอกทีว่าเราเป็นโรคอะไรตอนนี้สับสนกับตัวเองมากๆเลยค่ะ🥲