คือเรามีเพื่อนคนนึงค่ะ สนิทกันมากๆ รู้ทุกอย่างในชีวิตเรา เพราะเราไว้ใจเพื่อนคนนี้มาก เราจะเล่าทุกอย่างให้นางฟังเวลาที่มีอะไร  แต่ไม่รู้ว่าเพื่อนคนนั้นคิดเหมือนเราไหม หรือไว้ใจเราเหมือนที่เราไว้ใจนางไหม เราสนิทกันตั้งแต่ มี.ต้น จนจบมอปลาย พอขึ้นมหาลัยก็มาเรียนอยู่ใกล้กันหอเดียวกัน แต่คนละห้อง

เรื่องมีอยู่ว่า พอขึ้นมหาลัยแรกๆ ทางมหาลัยเริ่มกิจกรรมเยอะ  เพื่อนก็เริ่มที่จะยืมผ้า ทักมายืม เราให้ยืมทุกครั้ง และไม่มีข้อกังขาใดๆ ยืมเสื้อบ้าง กางเกงบ้าง ยืมแล้วคืนๆ ทุกครั้ง  พอสักพักก็ไม่ได้ยืม เราก็ไม่ค่อยอยู่หอแล้วตอนนั้นเพราะมีแฟนไปอยู่หอแฟน แต่ยังคุยกันตลอด เราไปหานาง 2อาทิตย์ครั้ง บางทีก็เดือนนึงไปหา แต่ไม่ค่อยแวะไปห้อง  แล้วมีวันนึงนางจะไปลงพื้นที่ นางทักมาขอยืมเสื้อแขนยาว ก่อนลงพื้นที่2วัน เราบอกว่ามีสีเนื้อกับสีชมพู  แต่นางไม่ยืมเพราะนางบอกสีจืด และพอก่อนวันที่นางจะลงพื้นที่เราถามไปว่า ตกลงยืมเสื้อไหม กลัวนางไม่มี  นางตอบกลับมาว่า ไม่ๆ นางมีแล้วตัวนึงสีดำในตู้  พอวันถัดไปก็คือวันที่นางไปลงพื้นที่ นางถ่ายสตอรี่ลง เราดูสตอรี่นาง เราคุ้นๆเสื้อแขนยาวตัวนั้นที่นางใส่ (อ่อ ลืมบอกว่านางมีกุญแจห้องเรา สามารถเข้าห้องเราได้ตลอด  แต่เราเป็นคนบอกนางเองนะว่าสามารถเข้าไปใช้ห้องได้เลย) ในคืนวันนั้นเรามีธุระต้องกลับห้องไปเอาของพอดี และเราเปิดตู้เสื้อผ้า สรุปว่าเสื้อแขนยาวสีดำของเราก็หายไปจากตู้ เราจึงมั่นใจมากว่านั่นเสื้อเรา

เราไม่ได้โกรธหรือเกลียดเพื่อนนะที่ทำอย่างนั้น  แต่เรากลับเกิดคำถามในใจว่า "ทำไม ทำไมนางถึงเอาไปใส่ไม่บอก" ทั้งๆที่ทุกครั้งที่นางยืม เราให้ตลอด แล้วไม่ทวงด้วย และครั้งนี้เราก็ให้ยืม แต่นางยังกลับบอกว่านางมีแล้ว ทั้งๆก็เห็นว่านั้นเสื้อเรา เราเลยสับสนในใจ ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทั้งๆที่เราไม่เคยรำคาญนางเลย ทำให้เีาคิดไปถึงข้อที่ว่า "แล้วเราไว้ใจใครได้อีกบ้าง"  ทำไมเพื่อนสนิทต้องโกหก
#เราไม่เคยให้ใครยืมเสื้อเลยนอกจากเพื่อนคนนี้คนเดียว