ผีจับหัว
คืนเดือนเพ็ญที่แสงจันทร์สาดส่องลงมาบนหลังคาบ้านร้างหลังเก่า ยายเมี้ยนนั่งเล่าเรื่องผีให้หลาน ๆ ฟัง
“สมัยก่อนนะลูก บ้านหลังนี้เคยมีคนตายนะ เค้าว่ากันว่าผีเขาชอบจับหัวคนเล่น” เด็ก ๆ ต่างพากันร้องเสียงหลงด้วยความกลัว
หลังจากฟังเรื่องเล่าจบ เด็ก ๆ ต่างพากันวิ่งเข้าบ้านไปหลับ แต่มีเพียงน้อยหน่า เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ยังคงนั่งมองดวงจันทร์อยู่เงียบ ๆ จนกระทั่งได้ยินเสียงประหลาดดังมาจากหลังบ้าน เธอตัดสินใจลุกขึ้นเดินตามเสียงไปอย่างช้า ๆ
เมื่อมาถึงหลังบ้าน น้อยหน่าก็ต้องตกใจเมื่อเห็นเงาคนกำลังยืนอยู่ใต้ต้นมะม่วง เธอค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้ และแล้วก็ต้องร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าเงาคนนั้นไม่มีขา เธอรีบวิ่งกลับบ้านไปบอกยายเมี้ยน แต่เมื่อยายเมี้ยนตามไปดูกลับไม่พบอะไรเลย
คืนต่อมา น้อยหน่าก็ฝันเห็นผีตัวขาวไม่มีขา มาจับหัวเธอเล่น เธอตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ เหงื่อออกเต็มตัว เธอเล่าให้ยายเมี้ยนฟังอีกครั้ง ยายเมี้ยนจึงตัดสินใจพาน้อยหน่าไปหาพระเพื่อให้ช่วยหาของขลังป้องกันตัว
พระได้ให้ของขลังมาให้น้อยหน่าติดตัว และบอกให้เธอสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน ตั้งแต่นั้นมา น้อยหน่าก็ไม่เคยฝันเห็นผีอีกเลย แต่เธอก็ยังคงกลัวที่จะอยู่บ้านหลังนี้อยู่ดี
จบ