เหตุการณ์นี้เป็นช่วงเวลาที่เกิดขึ้นจริง ตอนที่เราเคยคบกับแฟนเก่า  แล้วแฟนเก่ามาขอโหสิกรรมกับเรา มันเลยเกิดเหตุการณ์ตามหัวข้อที่เราพิมพ์ไป
 ขอไม่บอกช่วงเวลาที่เกิดขึ้นนะคะ เพราะชีวิตมีอะไรที่ซับซ้อนมากถ้าเล่าจะยาวมาก

     ขอเริ่มเรื่องเลยนะคะ  ต้แงขอเล่าย้อนไปมันเป็นเรื่องของเรากับผช. คนหนึ่ง เป็นความสำพันธ์ที่แปลกมากเขามาจีบเราทาง FB. พิมพ์ข้อความมาแชทหนักขวาอยู่ฝ่ายเดียว ระยะเวลาที่ส่งข้อความหาเรา ทุกวันเป็นระยะเวลากว่า3 เดือนตอนนั้นเรายังไม่ได้มีแฟนหรือคบใครจริงจัง 
เลยเปิดข้อความอ่าน ตอบไปเพราะความอยากรู้ว่าเค้าจะจริงจังจริงๆหรอ เขาดูชอบและจริงจังกับเรามาก เลยลองคุยดู 
เขาทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเข้าหาเราแต่ช่วงแรกเราพยามทำให้มีระยะห่างเพราะใกล้เกินไปและดูเขาเหมือนไม่จริงใจ 
และไม่ค่อยเป็นสุภาพบรุษ นิสัยค่อนข้างเห็นแก่ตัวมากๆ  มาจีบเราพอเราเริ่มไว้ใจ(เราก็งงกับตัวเอง)อาจเพราะตอนนั้นคิดน้อยไปหน่อยไม่ทันระวังตัว
จะบอกว่าโง่ก็ได้เลยปล่อยให้เค้าอยู่ในชีวิตเรา นิสัยเราเป็นคนไม่เคยเรียกร้อง อะไรจากใครเลย เราเป็นคนที่ชอบดูแลตัวเองไม่ค่อยชอบพึ่งพาใคร

     แต่ก็อยากให้คนรักดูแลเราบ้าง แต่พฤติกรรม ของเขาที่มีก็อย่างเช่น เวลาเราไปกินข้าวกับเพื่อนผญ.  ทั้งที่บอกเค้าแล้ว และเค้าก็ไม่ได้ว่างที่จะอยู่กับเราในตอนนั้น เค้าทั้งส่งข้อความ ทั้งโทรมาต่อว่าเรา ต่างๆ นาๆ ว่าไม่สนใจเค้าแบบไม่มีเหตุผล ตอนนั้นเรางงมากๆ หลายๆ เหตุการณ์ เค้าไม่เคยเห็นเราเป็น ใครสักคนในชีวิตเลย จะเป็นแฟนก็ไม่ใช่คบแบบหลบๆซ่อนๆ อะไรก็ไม่รู้ ไม่เคยพาเราออกไปไหนแบบเจอผู้คนเลย
เราไปซื้อของจำเป็น เคยวานให้เค้าช่วยพาเอาของเข้าห้องหน่อยเป็นที่นอนพับได้ เพราะเค้ามีรถ เค้าบอกไม่สะดวกไม่มา ไม่ไป หลายๆ ครั้งที่เป็นเรื่องเล็กน้อย ขอความช่วยเหลือเพราะเค้าก็อยู่ใกล้ๆ เค้าไม่เคยช่วยเหลืออะไรเราเลย แต่ไม่ให้เราไปไหนจากชีวิตเค้า 
จนพอคบกันได้ประมาณ3-4 เดือน เค้ามาหาเราบ่อยนะ แต่มาแต่ตัวไม่เคยแม้แต่จะมีอะไรติดไม้ติดมือมาด้วย 
เราไม่ใช่คนเห็นแก่ได้ แต่เค้าไม่เคยดูแลอะไรเราเลยจริงๆ วันเกิด วันสำคัญ วันอะไรไม่เคยสนใจข้างสักถุงไม่เคยซื้อมาฝาก 
ครั้งที่2 ที่เรา ขอให้เค้าช่วยต่อชั้นไม้เล็กๆนี้ให้หน่อย  เพราะต่อไม่เป็น เค้าบอกไม่สะดวก  และตอนที่เราเคยถามเค้า ตรงๆ 
เพราะทนไม่ไหวแล้ว ว่า เราเป็นอะไรกันแน่ มีประโยค นึงที่สำคัญมากๆ 
เค้าพูดออกจากปากเค้า

    เค้าพูดว่า คนที่อยู่ตรงหน้าสำคัญที่สุด  และเค้าเป็นคนที่หวงรถเค้ามาก ไม่เคยให้เราได้นั่งไปไหนแม้แต่ครั้งเดียว
อ่านถึงตรงนี้อย่าเพิ่งคิดว่าเรา เอาแต่ได้รึป่าว เราย้ำอีกครั้งนิสัยเราไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเค้าเลย 
มีแค่เพียงเล็กน้อย 2 ครั้ง ที่เล่ามาที่ขอให้เค้าช่วยทำให้ เป็นน้ำใจยังไม่เคยมี  ไม่เคยให้รู้จักชีวิตเค้ามากกว่านั้นเลย
ตอนนั้นเรายังไม่เข้าใจ ความหมายของคำว่า คนที่อยู่ตรงหน้าสำคัญที่สุด เราไปปรึกษา รุ่นพี่เค้าบอกว่า มันก็มี2แบบนะ
เค้ามีคนอื่น vs เค้าบอกเราคนเดียว เราก็เก็บความสงสัยนี้ไว้ในใจ และเริ่มตีตัวออกห่างเค้า เพราะเริ่มรู้ตัวแล้วว่ามันไม่มีอยู่จริงหรอกความรัก
จากคนนี้ เราก็บอกตรงๆ ว่าเราอยากเลิก แต่เค้าไม่ยอมจบ มาตื้อมาง้อบ่อย และคุยกับคนใหม่เลยแล้วก็ได้เริ่มรู้จักผช.คนนึง เค้าแสนดีมาก
ทำให้เราเริ่มรู้สึก เปลี่ยนจะมาคบผช. คนใหม่
วันที่เรามีผช.คนใหม่แล้วเค้าเหมือนคนที่หวงของ ไม่เคยรักและดูแลเราเลย แต่พอเห็นเราจะมีคนใหม่ เค้าก็มาทำดีด้วย อะไรที่เคยขอให้เค้าทำแต่ไม่เคยทำ จะมาทำให้แต่เราไม่ต้องการแล้ว 
เราไม่เคยเสียใจเลยที่ ได้คบกับผช. คนนั้น เพราะเรายังไม่ได้รู้สึกรักเค้า แค่รู้สึกเสียดายเวลา โกรธตัวเอง ที่ทำไมยอมให้เค้ามาเอาเปรียบ
ตั้งหลายครั้ง และเราก็ได้รู้ความจริงทีหลังว่า เค้าก็มีแฟนอยู่แล้วแต่ยังมาคบกับเรา เป็นบทเรียนเลย แต่รู้สึกถือว่าเรารู้เร็วดีกว่าผูกพันธ์ไปมากกว่านี้
 
ขอจบที่ตรงนี้นะคะ ต่อไปเป็นช่วงเวลา ที่เราคบกับแฟนใหม่ เป็นความรู้สึกที่เป็นรักแท้จริงๆ ผช.คนใหม่เป็นคนดีเค้า คบกับผช.คนใหม่ได้ระยะนึงแฟนเก่าเราส่งข้อความ มาหาเราไม่เคยจะสนใจอ่าน ค่อนข้างใช้เวลานาน เค้าพิมพ์อะไรกำกวม งงๆ แบบที่เคยทำ  แต่หลังๆ เราเริ่มสนใจข้อความของเค้าเพราะเหมือนเริ่มจะพิมพ์รู้เรื่องขึ้นมาหน่อยจับใจความได้ประมาณว่า 

เค้าขอโทษสำหรับเรื่องของเรา ที่ผ่านมาพี่คิดถึงเรื่องนั้นตลอด พี่กำลังจะบวชนะ แต่เรายังไม่สนใจข้อความพวกนี้เค้าพิมพ์มาหลายเดือน ทยอยส่งมาเป็นระยะๆ จนสุดท้ายเรา รู้สึกว่าหรือเค้าจะคิดอะไรได้จริงๆ  เราเลยอยากให้โอกาสในการที่เค้าจะรับรู้ว่าเราจะให้อภัยหรือไม่ให้อภัยเค้า เพราะเรายังไม่รู้เลยว่าเราจะให้อภัยเค้าได้ไหม เค้าบอกเค้าอยากเจอเรา เค้าอยากมาขอโทษด้วยตัวเอง เราเลยนัดเค้ามาที่สวนสาธารณะตอนกลางคืน 
เลยพิมพ์ตอบไป มาสิอยู่ที่นี่  และเค้ามาจริง ๆ แต่เพราะเค้าทำเราเจ็บแสบอยู่นะ ถึงไม่มีน้ำตาแต่มันเจ็บข้างใน เราเลยแบบ กึ่งๆ จะเจอดีไหม ทำไมต้องเจอ จบก็จบไปแล้วสิ ความคิดตีกันในหัว แต่สุดท้ายใจอ่อน เลยเจอ เค้าบอกขอเจอครั้งสุดท้ายแล้วพี่จะมามาให้หนูเห็นหน้าอีกเลย
 
    ตอนนั้นด้วยความที่ไม่เจอกันนานและ เราก็ระวังตัวระดับนึง ไปอยู่ที่แสงสว่าง  ตอนนั้นรอบๆ ก็มีคนมาวิ่ง ออกกำลังกายอยู่เพราะเป็นช่วงประมาณ1ทุ่ม  ถ้าจำไม่ผิด
ตอนเจอกันกับพี่เค้า เค้าเปลี่ยนไปจากเดิมเยอะมากจนตกใจ หรือว่าเค้าเครียดรู้สึกผิดจริงๆ แต่เราไม่ได้อยากจะรับรู้เรื่องเค้าอะไรมาก
เรายืนกอดอกฟังสิ่งที่เค้าอยากพร่ำเพ้ออะไร  เพราะคนนี้เค้าชอบพูดอะไรแบบนี้ และเราก็คุยกับเค้า เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ ทำทีว่าจะทะเลาะกับ
พี่เค้าหรืออะไรเลย
แต่เราสังเกตุ ว่ามีคนที่วิ่งไปมา รอบๆ เค้าจะวนๆวิ่งกัน เราก็เจอคนที่วิ่งก็คือคนเดิมๆ  มีคนมองเรา เราก็คิดว่ามองปกติ คงมองเฉยๆ
แต่มีผญ. คนนึง เค้ามองเราแบบไม่ละสายตาทุกรอบ เค้าวิ่งเหยาะๆ รอบแรกเราเห็นพี่เค้า วิ่งๆ แล้วชะงักหงุด แล้วเดินชลอๆแบบตั้งใจมองเรา
เราก็มองๆ พี่เค้ากลับ เพราะสายตาเรา ไม่ค่อยอยากสบตาแฟนเก่าเท่าไร เลยมองรอบตัวไปเรื่อยถึงเห็นว่ามีตั้งใจคนมองเราจริงๆ

   เรายืนคุยกับแฟนเก่าเค้าสักใหญ่ๆ  และคุยด้วยน้ำเสียงปกติมาก ประโยคสุดท้าย ที่เราจำได้เราพูดกับเค้าประมาณว่า
หนูตอบไม่ได้จริงๆว่าจะให้อภัยพี่ได้ไหม เป็นอย่างที่เราคิดไว้ในใจตอนแรกเลยที่อยากพูด การให้อภัยทำไม่ได้ในเวลาสั้นๆ
เพราะเค้าเพิ่งจะมาขอโทษ เค้าก็ดูยังคาใจ และสายตาดูอ้อนวอนอยากให้เราให้อภัยเค้าจริงๆ
จนกระทั่งเค้ากลับไป เรายืนนิ่ง ยืนคิดอะไรสักพัก แต่เรากลับมีน้ำตาแบบไม่รู้ว่าจะร้องทำไม แต่ไม่ได้มีเสียงร้อง ความรู้สึกแบบบอกไม่ถูกเลย

     ตอนเรายังยืนนิ่งอยู่ มีพี่ผญ. คนเดิมเลยที่เราว่าเค้ามองเรา แบบไม่ละสายตาในตอนแรก
วิ่งไปมองไป จนเค้าค่อยๆ เดินมาหาเราทำหน้า สงสัยแต่ทำท่าทีลังเลเหมือนจะเดินเข้ามาถามดีไหม แต่พอเดินมา มาประโยคที่พี่ผญ.พูดกับเรา ประมาณว่า
น้องคะ ขอโทษนะคะ คือ พี่อดสงสัยไม่ได้จริงๆ เมื่อกี้เนี้ย น้องยืนคุยอยู่กับใครหรอคะ
แล้วพี่เค้าเงียบๆ ตามเรา เพราะเราก็เงียบใส่พี่เค้าและยิ้มๆเจื่อนๆ เพราะเราก็ตกใจ นิดๆ ที่เค้าถามเพราะ เราไม่รู้จักกัน ไม่รู้เค้าถามทำไม
และคิดในใจพี่เค้าจะอยากรู้ไปทำไมงง  และพี่ผญ.พูดต่ออีกประโยค
     คือ พี่เห็นยืนหนูยืนพูดคนเดียวตั้งนานพี่เห็นมาสักพักใหญ่แล้วค่ะ สังเกตอยู่ว่าหนูยืนคุยกับใคร / หนูเป็นอะไรรึป่าว 
ตอนนั้นเรากำลังอยู่อารมณ์ที่สบสนๆ อยู่ยังไม่ทัน  ได้รู้สึกสังเกตหรือตั้งใจฟัง คำพูดพี่ผญ. คนนั้นดีๆ
เราเข้าใจว่า เค้าคงอยากรู้ว่าเราคุยกับใคร ยิ่งเอ้ะ ทำไมคนที่ไม่รู้จักกันถึงได้อยากรู้ว่าเราคุยกับใคร ก็งงหนักมาก

   คำว่าพูดคนเดียวของเค้าเราคิดลึกซึ้งถึงขนาดว่า เค้าอาจจะหมายถึงเราเป็นฝ่ายพูด คุยคนเดียวตั้งนานแล้ว เพราะแฟนเก่าเราเค้าเป็นคนที่พอเราพูดอีกอย่างคิดอีกอย่าง แต่พี่เค้ายืนดูเราจนมานั่งและพี่ผญ.เค้ามาอยู่นั่งเป็นเพื่อนดูห่วงใย เห็นเรานิ่งๆ พี่เค้าดูอยากรู้เรื่องเรามาก เราเลยตอบเค้าไปว่า
ออไม่มีอะไรค่ะ แต่พี่ผญ.ยังทำท่าทางอยากรู้ว่าเราคุยกับใคร ถามอีก2 ครั้ง ว่าเราคุยกับใคร  แต่เราไม่ได้ตอบพี่เค้าไป ก็ยิ้มๆให้เค้าเหมือนเดิม  ยังคงเข้าใจว่าพี่เค้า อาจจะคิดว่าทะเลาะกับแฟนรึป่าวแล้วห่วงเรา
เราเลยบอกพี่เค้าว่ ไม่เป็นไรค่ะพี่  ขอบคุณนะคะ  และเราก็ขอตัวแล้วพี่เค้าก็ทำหน้า มองเราเดินไป 
ก็ยังแปลกใจอยู่นิดๆ มันเป็นความรู้สึกที่เราสงสัยในสิ่งที่พี่ผญ. คนนั้นถาม แต่ด้วยความที่ตอนนั้น
เราเครียดอยู่เลยเพราะตอนนั้นไม่รู้จะต้องรู้สึกยังไงดี ไม่ได้คุยอะไรกันมากเพราะไม่รู้จักพี่ผญ. คนนั้นด้วย 
เรายังแอบคิดเลยว่าพี่เค้าแปลกที่มาทักเรา แต่ตอนนั้นเราไม่เคยคิดถึงเรื่องอื่นเลย 
อีกใจนึงเราคิดว่าหรือว่าพี่เค้าเป็นคนที่แค่อยากรู้อยากเห็นเรื่องคนอื่นว่าเราคุยกับใคร  แต่เกิดมาไม่เคยเจอคาะ และพี่เค้าดูเป็นคนปกติมาก ไม่ได้ดูสติไม่ดีด้วย แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งแปลกเลยลืมๆไปบางเวลา
    ใครเคยมีประสบการณ์เวลาที่คุณคุยกับคนรู้จัก แล้วมีคนแปลกหน้าถามคุณคุยกับใครไหมคะ สิ่งแรกที่คิดก็ต้องคิดว่า
คนที่เราคุยอยู่คือใครและ ทำไมคนถามถึงต้องอยากรู้จริงไหมคะ 

แต่จากนั้นมาเราไม่เคยได้ข่าวคราว แฟนเก่าอีกเลย จนถึงในตอนนี้เราก็ไม่ได้รับรู้อะไรเรื่องราวของเค้าแล้ว
แต่ คำพูดของพี่ผญ.คนนั้นเรายังคงคิดและสงสัย อยู่ตลอดมาเลยไม่หลุดไปจากใจเลย
จริงๆ ถ้าเป็นเรื่องอื่นที่คาดไม่ถึงเราไม่กลัวเลย 
เราคิดอยู่แค่เรื่องเดียว จากที่เราลังเลที่จะให้อภัยเค้า ถ้าเราให้อภัยเค้าตอนนี้มันจะสายไปไหมคะ