คือเราอยู่ม.1 แรกๆก็มีเพื่อน แต่หลังๆเหมือนเราเป็นคนเงียบๆ แต่ก็ไม่เคยคิดร้ายกับใคร แต่เพื่อนในกลุ่มก็จะทำเหมือนเราไม่ได้อยู่ในกลุ่ม ไม่รอเรา ทั้งๆที่มุกๆครั้งเพื่อนทำอะไรเราก็รอตลอดไม่เคยบ่น แต่เพื่อนเหมือนจะสนิทกันทุกคน แต่แทบไม่คุยกับเราเลย เราพยายามคุยกับเพื่อนพยายามพูดให้เยอะขึ้น แต่เพื่อนก็ไม่สนใจ และเมินเรา พอกลับมาบ้านแม่จะถามว่ามีเพื่อนมั้ย เราก็ลำบากใจที่จะตอบ แต่เราก็ตอบว่ามีทุกครั้ง แม่ถามว่ามีความสุขมั้ยเราก็ตอบมี แม่ถามเราเรื่องเพื่อนตลอด เราก็ตอบแบบดีๆไปทั้งหมด ทั้งที่ความจริงคือเหมือนเราแค่หลงเข้าไปอยู่ในกลุ่มเขาเฉยๆ เขาไม่ได้อยากมีเราเป็นเพื่อน เราคิดแล้วน้ำตาจะไหลทุกครั้ง ปิดเทอมแม่บอกให้ทักหาเพื่อนบ้าง มีเพื่อนทักมามั้ย เราได้ยินแล้วก็เสียใจเพราะไม่มีเพื่อนทักมาหาเลย เขาก็อยู่แต่เขา เราเขาไม่ทักหา  เราควรทำยังไงดีคะ ไม่อยากไปเจอเพื่อนเลย อยากปิดเทอมนานๆ ไม่มีความสุขเลย ไม่อยากเจอหน้าเพื่อนน