ทำเลก็โอเค รูปแบบบ้านถูกใจ การตกแต่งข้างในก็ใช้ได้
คุยกันดี จึงขอไปดูบ้านด้วยตัวเอง เข้าซอยมาไม่ลึก หน้าบ้านแต่ละหลังไม่มีรถจอดขวางทาง
นัดเรียบร้อยไปถึงสี่โมงเย็น ท้องฟ้ามืดครึ้ม ถึงบ้านฝนโปรยเบาๆ
เดินดูตัวบ้าน ฟ้าเริ่มคำราม ฝนลงแล้ว ก็เลยไม่รีบกลับ นั่งคุยกันไปเดินดูบ้านไป
ฝนเริ่มลงหนักๆ หนักมากแบบฝนพันปีของมหาจำลอง ตกอยู่ครึ่งชั่วโมงกว่า

สิ่งที่เห็นคือ รอยซึมของน้ำฝนในห้องครัว น้ำซึมไหลลงมาเป็นทาง
และเมื่อออกมาหน้าบ้าน โอ้ละหนอ เลี้ยงปลาหางนกยูงได้เลย
จึงกลับเข้ามาคุยกัน เจ้าของก็หน้าเสียเล็กน้อย บอกเดี๋ยวน้ำก็ลงครับ

อยู่จนห้าโมงครึ่ง ฝนเบาบางจึงขอตัวกลับ เดินออกมาหน้าบ้าน น้ำท่วมสูงประมาณหนึ่งคืบ
ฝนหยุดมาครึ่งชั่วโมงแล้วน้ำยังไม่ลด ต้องพับขากางกางยีนริมน้ำเงินกันเปียกน้ำ
ขณะกำลังขึ้นรถ ก็บอกเจ้าของว่า จะติดต่อมาอีกทีนะ ฉับพลัน บ้านข้างเคียง
ผัวส่งเสียงดังด่าเมีย จับใจความว่า เมิงซื้อมาทำไมเยอะแยะ เมียด่ากลับ เงินกุโว้ย
เสียงดังฟังชัด ผมจึงยิ้มให้เจ้าของบ้าน แล้วออกรถล้อฟรี จนบัดเดี๋ยวนี้ ไม่เคยไปอีกเลย

ซื้อบ้านสองอย่างที่ผมกลัวสุดคือ น้ำท่วม รอการระบาย และ เพื่อนบ้าน ที่เลือกไม่ได้ครับ