(ยาวหน่อยน่า)คือเราต้องบอกก่อนนะว่าเราเป็นเพศที่สามแล้วเพื่อนที่เราชอบเป็นชายคือต้องย้อนไปตอนเด็กๆเรากับเพื่อนนี้เล่นกันมานานมากแล้วตอนแรกที่เรารู้จักกันเราก็ไม่กล้าจะบอกว่าเราเป็นเพศที่สามตอนนั้นยังแกล้งเป็นชายๆอยู่แต่พอๆไปมันก็เริ่มที่จะโป๊ะเพื่อนเราจึงรู้ว่าเราเป็นตั้งแต่ตอนนั้นเลยแต่เขาก็ไม่ได้อะไรมากก็บอกเราว่าเพื่อนกันไม่เป็นไรความรู้สึกตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดไรมากเพราะว่าเหมือนตอนนั้นยังเด็กด้วยมั้งแต่พอผ่านไปนานประมาณ3-4ปีผ่านไปเรากับเพื่อนคนนี้ก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นสึงส่วนตัวเราชอบติดสกินชิบอยู่แล้วเพื่อนคนอื่นก็ชอบกอดด้วยแต่พอเราไปกอดกับเพื่อนสนิทคนนี้มันเหมือนมันต่างออกไปมันกลายเป็นกอดที่เรากอดแล้วสบายใจอยู่ด้วยกับเพื่อนคนนี้ก็มีความสุขแล้วเพื่อนสนิทคนนี้ก็ติดสกินชิบเหมือนเรานั้นเหละตอนอยู่ด้วยกับเราก็ชอบมากอดมาเล่นมือเล่นมาเล่นผมบางตอนนั่งด้วยก็ชอบเอามือเราไปนวดเล่นไม่รู้ว่าแบบนี้มันปกติหรือไม่สำหรับเพื่อนสนิทกันที่เป็นที่เพศที่สามกับชายแท้100%พอผ่านไปไม่นานเราก็เริ่มรู้ดีกับเพื่อนคนนี้มากขึ้นละก็เหมือนเขาก็จะเริ่มมีใจให้เราเหมือนกันจนเพื่อนสนิทของเรานั้นไปเจอกับคนๆนึงเป็นผู้หญิงที่สวยตอนที่เพื่อนเราเจอแรกๆเลยก็มาบอกเราคนแรกเลยพอเราเจอไปแบบนั้นก็ช๊อกไปเลยเหมือนสิ่งที่เราทำมาตลอดมันไม่มีไรเลยแต่ก็เถอะแต่ยังไงเราก็เริ่มรู้มานานแล้วว่ายังไงเราก็คงไม่ได้เป็นคนคนนั้นที่เพื่อนเราชอบเพราะว่าเหมือนเคยมีครั้งนึงเพื่อนเราบอกว่าเราอ่ะเป็นเพื่อนที่ดีมากซึ่งเหมือนตอนนั้นเราก็เริ่มจุกจุกในใจแล้วเพราะว่าเหมือนเราจะรู้ว่ายังไงอ่ะเราก็เหมือนจะแพ้ผู้หญิงอยู่ดีเพราะว่าเราเป็นเพศที่สามหรอหรือว่าเราพยายามไม่พอหรอหรือว่ามันผิด ที่เราไปชอบเพื่อนชายคนนี้หรือว่ามันผิดที่เราห้ามใจไม่ได้ซึ่ง เพื่อนเราก็บอกมาเองแล้วว่าเราเป็นแค่เพื่อนแต่เหมือนเราจะคิดไปไกลกว่าเขานั่นแหละพอเกิดเรื่อง ที่เพื่อนมาบอกว่า ผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยมากเพื่อนสนิทของเราคนนั้นก็ไม่ติดต่อกับเราเลยเพราะปกติทุกคืนจะต้องโทรกันคุยเล่นแต่พอเพื่อนเรารู้จักกับผู้หญิงคนนั้นก็ไม่เคยโทรมาหาเราเลยบางทีก็มีโทรมาแหละแต่ก็แค่แป๊บเดียวโทรมาบอกว่าชอบผู้หญิงคนนั้นแค่ไหนเราก็ต้องทำเป็น พูดให้กำลังใจ พูดให้กำลังใจแต่พอ มาถึงวันเกิดของเพื่อนสนิทของเราจริงๆมันควรเป็นวันที่เรามีความสุขนะเพราะว่าเป็นวันเกิดของคนที่เราชอบด้วยซ้ำ มาถึงวันเกิดของเพื่อนสนิทของเราจริงๆ เรากลับมีความรู้สึกน้อยๆแปลกแปลกแต่เหมือนมันอาจจะเป็นความรู้สึกที่เราอาจจะรู้สึกก่อนก็ได้เพราะว่าวันต่อมาเพื่อนสนิทเราคนนั้นกับผู้หญิงคนนั้นก็เปิดตัวกันเป็นแฟนกันซึ่งเพื่อนสนิทเราก็มาบอกเราคนแรกเลยว่าเค้ากับผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนกันตอนนั้นเราจุกพูดไม่ออกไม่อยากไปโรงเรียนพอไปเราต้องเจอหน้าเขาแล้วกลับมีความรู้สึกอยากร้องไห้ออกมาตลอดเวลาเหมือนสิ่งที่เราทำมาทั้งหมดกับผู้ชายคนนี้มันไม่มีอะไรเลย เหมือนเราเป็นแค่ของของเค้าในยามที่เค้าเหงาพอเค้ากับแฟนเค้าทะเลาะกันเพื่อนสนิทเราจะมามาหาเราตลอดมาบ่นนู่นบ่นนี่ว่าแฟนเค้าไม่สนใจเค้าเลยแต่เหมือนว่าเค้าจะไม่รู้ว่าเราชอบแต่จริงๆเค้าก็รู้แหละว่าเราชอบเขามาตลอดเราก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงกับเราแบบนี้ พอมาถึงจุดหนึ่งแล้วทนไม่ไหวกับความสัมพันธ์ที่ดู Toxic เกินไปเราจึงบอกกับเขาไปตรงตรงว่าเรา ชอบเขามาตลอดเค้าก็เพียงตอบมาแค่ว่ารู้รู้มาตลอดเลยว่าเราอ่ะชอบเขาแต่ทำไงได้ล่ะเค้าไม่อยากเสียเราเป็นเพื่อน แต่เราว่าเรากับเพื่อนสนิทคนนี้เสียคำว่าเพื่อนไปตั้งนานมาแล้ว และหลังจากนั้นเรากับเพื่อนสนิทคนนี้ก็ไม่ได้ติดต่อกันนานเป็นปีเลยพอมาถึงวันเกิดของเพื่อนสนิทของเราคนนี้ในปีนี้เราเลยตัดสินใจจะจัดการความรู้สึกตัวเองจัดการอารมณ์ของของตัวเองและพร้อมจะกลับไปเป็นเพื่อนของเขาและมูฟออนจากเรื่อง  ที่ผ่านมาแต่พอเราที่จะกล้าไปคุยกับเขากลับนึกว่าเราดีพอหรอเค้าจะชอบเราไหมเค้าจะเกลียดเราไหมเพราะว่าเราทำในสิ่งที่ไม่ควรทำออกไปแล้วคือการชอบเพื่อนสนิทของตัวเองแต่ทำไงได้ล่ะมันถึงจุดจุดนี้แล้วเราเลยตัดสินใจกลับไปคุยกับเขาแฮปปี้เบิร์ดเดย์เค้าเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น แต่สิ่งแรกที่เขาพูดกับเราก็คือไม่ได้คุยกันนานเลยเนอะสบายดีไหมพอเราเห็นคำนั้นแหละเรามีความรู้สึกว่าเรามีความรู้สึกว่าเราแย่มากเรารู้สึก จุก หลังจากนั้นเราก็พยายามที่จะรื้อฟื้นความสัมพันธ์ที่ดีที่เราเคยมีกับเขาแต่พอผ่านไปนานนานเราเริ่มมีความรู้สึกว่าเหมือนเราไปเป็นเป็นตัวทำลายความสัมพันธ์ของเพื่อนสนิทเรากับแฟนเค้าเลยเราแค่ไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงเราแค่อยากกลับไปเป็นเพื่อนคนนึงเพื่อนคนที่ไม่คิดเกินเพื่อน เราไม่รู้เราควรทำ ไงดีพอกับความสัมพันธ์มีไหมหรือว่าพยายามจะกลับไปเป็นเพื่อนกันดี