ของเรานี่ผ่านการเฉียดตายมาแล้วหลายครั้ง จะเป็นช่วงเด็ก ๆ เพราะดื้อมาก ตอนเด็ก เห็นไฟแช็คไม่ได้เลย ชอบเอาไปเผาโน่นเผานี่ ดีนะที่ไม่เผาบ้าน  มีอยู่คืนวันนึงเราเอาไฟแช็คกับเทียนไปจุดที่บ้านหมา พร้อมกระดาษแข็ง  เทียนอยู่ด้านในเรานั่งตรงกลาง แล้วเอากระดาษไปรนไฟ ซึ่งไฟต้องผ่านจากตัวเราไปก่อน ก่อนที่จะตกลงบนดิน เราเล่นแบบนี้อยู่หลายรอบ แอบที่บ้านเล่น ตอนเราเล่นไม่มีผู้ใหญ่อยู่ตรงนั้นสักคน เพราะถ้ามีคนอยู่คงไม่ได้เล่น จนรอบสุดท้าย ไม่รอดไฟมันหยดลงที่ขาเรา เจ็บมาก เจ็บที่สุดในชีวิตแล้ว ส่งเสียงร้อง เลยมีคนออกมาช่วย บ้านหมาเป็นบ้านไม้ด้วย ถ้าไฟมันติดไม่รู้ว่าจะออกมาทันหรือเปล่า อุปกรณ์แต่ละอย่าง มีแต่อันที่พร้อมติดไฟทั้งนั้น ผ่านเหตุการณ์นี้มาเราก็ไม่เข็ด

เหตุการณ์ต่อมา เอาไฟแช็คเผาขนที่แขนและขาตัวเอง ก็หาทำ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ถ้า สมมุติ แขนหรือขา ไปโดนน้ำมัน ไม่อยากจะนึกเลย

เห็นมีคนจุดไฟเผาใบไม้ เด็กทั่วไปคงไม่ได้คิดอะไร เราไปกระโดนข้ามกองไฟ กระโดดเล่นไปมา กระโดดเหนื่อยเราเลยหยุดเลย

ปิดเทอม ไม่รู้จะทำอะไร เด็กข้างบ้านชวนไปเล่นน้ำคลอง ตัวเองว่ายน้ำไม่เป็น ก็ยังจะไป เล่นไปเรื่อย ๆ เริ่มไปลึกขึ้น สุดท้ายจมน้ำ ดีที่ว่าไปเล่นน้ำกันหลายคน ถ้าไปคนเดียว น่าจะตายเฝ้าคลองไปแล้ว

ยายให้เสียบฟังพัดลม ไฟดูดแรงมาก โชคดีที่ดึงมือออกได้ ไปดูที่สาย มีคนเอากรรไกรไปตัด อันนี้เรามั่นใจว่าเราไม่ได้เป็นคนตัด 

ไปเล่นกองทราย ความสูง น่าจะเมตรครึ่ง ลักษณะจะคล้าย ๆ ภูเขา เราขึ้นไปถึงยอด แล้วทิ้งตัวลงมาก เอาหลังลง หลังไปโดนกับจอบ ที่เขาเอาไว้ตักดิน
ดีที่ว่าคนวางเขาวางลงด้านข้าง ถ้าเขาวางแล้วเอาด้านมีคนขึ้น ดูทรงแล้วเราคงไม่รอด ตอนนั้นน่าจะอนุบาล 

ไปเล่นห้องญาติ ด้วยความที่เราจะทิ้งตัวลงที่นอน เข่ามันจะงอก่อนตลอดเลย ทิ้งตัวยังไง เข่าก็ยังงออยู่ดี รอบสุดท้ายหัวไปโดนกับหัวเตียง หัวเราไม่แตก แต่ผนังที่ห้องแตก แตกเป็นรอยร้าวเลย เลยเลิกเล่น เดี๋ยวจะโดนด่า 

อันนี้คร่าวที่พอจำได้ โตขึ้นก็ไม่ดื้อแบบสมัยเด็ก ๆ แล้ว ยังดีที่ยังมีชีวิตอยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ ใครที่มีเด็กเล็กอย่าปล่อยให้คลาดสายตา ถ้าเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดอาจจะต้องเสียใจไปตลอด 

ไปรนไฟ ซึ่งไฟมันจะผ่านตัวเรา แล้วจะไปตกตรงดิน ทำแบบนี้อยู่หลายรอบ จนรอบสุดท้ายไม่รอด ไฟมันหยดลงที่ขาเรา เป็นอะไรที่เจ็บมาก เจ็บที่สุดในชีวิตแล้ว