คือปัจจุบันอายุ18ปี ตั้งแต่เด็กๆจะรู้สึกพิเศษในวันเกิดทุกปี มีเค้ก มีคำอวยพร มีคนให้ของขวัญ แต่เมื่อเริ่มเล่นไอจีตอนประมาณม.3 เห็นวันเกิดคนอื่นๆมีคนลงสตอรี่อวยพรกันเยอะมาก เราก็ลุ้นวันเกิดเราตอนม.3แต่กลับมีคนลงแฮปน้อยมากๆแค่6คน ก็แอบรู้สึกนอยๆบ้าง ทำให้หลังจากนั้นมาตั้งแต่วันเกิดในตอนม.4จนตอนนี้ม.6แล้ว เกิดความคาดหวังในวันเกิดทุกปี คาดหวังที่ว่าจะมีคนอวยพรเยอะไหม จะมีใครทักมาอวยพรบ้าง จะได้เซอร์ไพรบ้างไหม สรุปคือ ในทุกปีคนลงสตอรี่อวยพรวันเกิดให้ไม่เกิน5คนเลย🙁 แต่เวลาเล่นไอจีเลื่อนสตอรี่เห็นวันเกิดใครต่อใครมักจะมีคนลงสตอรี่อวยพรให้เกิน20คนตลอด บางคนคือมีคนลงสตอรี่แฮปเยอะเกิน50คนเลย ทำให้รู้สึกว่าทำไมคนอื่นเขาเป็นที่รักของเพื่อนๆคนรู้จักเขากันเยอะจัง ทำไมหนูถึงไม่ค่อยมีใครให้ความสนใจเลย คือตั้งแต่เด็กบอกก่อนว่าเป็นคนชอบอยู่คนเดียวนะคะ ไม่ค่อยพูดคยกับคนอื่น แต่มัธยมเราว่าเราพูดเก่งขึ้นนะ เข้าหาคนอื่น มีเล่นด้วย คุยด้วยมีปฏิสัมพันธ์ที่ดี ไม่ได้เงียบขรึม แต่ก็ยอมรับว่ายังชอบอยู่คนเดียวมากที่สุด ก็เลยมองในแง่ดีว่าอาจเพราะเราเพื่อนน้อย ไม่ได้หมายความว่าเราไม่สำคัญ ไม่ต้องน้อยใจหรอก แต่เอาจริงๆมันก็เหมือนปลอบตัวเอง ลึกๆรู้สึกคาดหวังกับวันเกิดทุกปี น้อยใจที่รู้สึกว่าเราไม่สำคัญกับใครเลยเหรอ บางครั้งเห็นวันเกิดใครไม่กล้าเลื่อนสตอรี่ต่อ แอบบั่นทอนจิตใจในบางครั้งว่าเราก็อยากให้คนแฮปเยอะๆบ้างทำไมคนลงแฮปในสตอรี่ให้เราน้อยมากๆ แล้วก็เห็นหลายๆคนถูกเซอร์ไพรวันเกิดด้วย มันคงเป็นความรู้สึกที่พิเศษมากๆ แต่หนูไม่เคยถูกเซอร์ไพรวันเกิดเลย ไม่รู้จะมีโอกาสแบบนี้เกิดขึ้นกับตัวเองไหมด้วย อยากได้บ้างจัง แม้แต่ลงให้ตัวเองว่าHBD to me.คนยังอวยพรน้อยเลยค่ะ เพื่อนในห้องเดียวกันหลายคนรู้ทางโซเชียลนะยังไม่มีใครอวยพรเราสักคนแต่ถ้าวันเกิดคนอื่นๆเพื่อนจะอวยพรตามๆกันในสตอรี่เยอะ บางคนถึงขั้นได้เค้กเซอร์ไพรก็มีเลย กันเพื่อนเราคุยกันทุกวัน ทำงานร่วมกันได้ไม่มีปัญหาอะไร แต่ถับางปีคือถ้าไม่ลงอะไรผ่านไปเกือบครึ่งวันก็ไม่มีคนทักมาอวยพรเลยเหมือนไม่มีใครจำได้ เราลงแฮปให้หลายๆคนก็ไม่มีใครแฮปให้แม้แต่ทางแชทส่วนตัว จนวันเกิดปีนี้พยายามไม่คาดหวังกับมัน เพราะคาดหวังแล้วไม่มีความสุขเลย ในแต่ละปีมีวันเกิดเราครั้งเดียว กลัวว่าตัวเองจะเป็นbirthday depressionอยู่นะ ตอนนี้รักตัวเอง คิดไว้ว่าวันเกิดก็คือวันธรรมดาวันหนึ่ง เคยเล่าเรื่องนี้ให้บางคนฟังว่าแบบน้อยใจรู้สึกโดดเดี่ยวในวันเกิด เช่น พี่ที่สนิทหรือครู พี่ก็บอกว่าเขาแฮปตามมารยาทบ้างไรบ้าง ส่วนตัวก็พยายามหากระทู้ที่เกี่ยวกับไม่มีใครอวยพรวันเกิด ไม่มีใครจำวันเกิดได้ มาอ่านอยู่นะเพื่อให้รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง ว่ามีคนเป็นแบบเรา วันเกิดควรให้ความสำคัญกับครอบครัวและคนที่ดีกับเราจริงๆ ปีต่อๆไปคิดว่าวันเกิดหนูก็คงแทบไม่มีคนลงแฮปเลยแบบปีก่อนๆอะแหละ บางทีอาจมีบางปีที่ไม่มีใครมาอวยพรเลยก็ได้ ก็ทำใจไว้บ้างแล้ว แล้วก็พยายามเล่นไอจีน้อยลง เพราะส่วนนึงคิดว่าโซเชียลมีส่วนทำให้เราเกิดความรู้สึกเศร้าค่ะ คนอื่นๆมีแต่คนลงแฮปในสตอรี่ให้เยอะกันมากๆเขารู้สึกอย่างไรบ้าง ก็ใครเคยมีความรู้สึกแบบเรา หรือวันเกิดคือวันธรรมดาไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย มาแชร์กันได้นะคะ ตอนนี้คิดว่อยากโฟกัสตัวเอง มากกว่าคิดเล็กคิดน้อยแบบนี้ คาดหวังทุกปีไม่มีความสุขหรอก ทำตัวเองให้ดีและมีความสุขดีกว่า
บางทีใช้คำว่าหนู บางทีใช้คำว่าเรา ขออภัยถ้าอ่านแล้วงงนะคะ🙏^^วันนี้ไม่ใช่วันเกิดจขกท.นะคะ พ้นมาแล้ว