พิมายปุระ อารยธรรมเก่าแก่ แห่งลุ่มน้ำมูล  
  
สวัสดีการเดินทางในช่วงที่ร้อนสุด ของประเทศไทย ครั้งนี้ผมได้เดินทางไปยังเมือง ที่มีอารยธรรมเก่าแก่กว่าพันปี แห่งลุ่มน้ำมูล " เมืองปราสาทหิน ถิ่นบรรพชนเก่าแก่ ของแทร่ผู้คน ล้นพ้นวัฒนธรรม ลือล้ำผัดหมี่ อุดมดีไทรงาม พระนคร นาม....พิมาย "

อำเภอพิมาย ตั้งอยู่ในจังหวัดนครราชสีมา ห่างจากตัวเมืองประมาณ 45 นาที เป็นเมืองที่มีปราสาทหินใหญ่ที่สุดในประเทศไทย " พิมาย " มาจากคำภาษาสันสกฤต คำว่า วิมาย(วิมายะ) แปลว่า ผู้ปราสจากมายา อันหมายถึงผู้หลุดพ้นจากสังสารวัฏ

พิมาย คือหนึ่งในนครที่เก่าแก่ที่สุดของประเทศไทย นครแห่งนี้ไม่เคยร้างผู้คนเลยตลอด 3,000 ปี บรรพบุรุษชาวพิมายเริ่มก่อตั้งเมืองราว 1,000 ปีก่อน มีเขตแดนกำเนิดขึ้นชื่อ "มูลเทศะ" ตั้งอยู่บริเวณแม่น้ำมูล และเขตที่ราบสูงทุ่งสำริด โดยมีศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่ วิมายปุระ หรือเมืองพิมายในปัจจุบัน

ผมเดินทางเที่ยวพิมายเดือนเมษายน อากาศร้อน แดดแรง เรียกว่าสังเคราะห์แสง จนแบตเตอรี่เต็มได้เลย สมแล้วที่ชาวพิมาย เป็นลูกหลานของพระอาทิตย์ (พระเจ้าสุริยวรมัน)


ปราสาทหินพิมาย ถูกสร้างขึ้นในรัชสมัยของพระเจ้าสุริยวรมันที่1 และต่อเติมในอีกหลายสมัยถัดมา เป็นศาสนสถานในศาสนาพุทธ นิกายมหายาน ปราสาทหินพิมาย ถูกสร้างขึ้นก่อนนครวัด นครธม ของอาณาจักรขอมโบราณ และยังเป็นต้นแบบของปราสาทหินในอุษาคเนย์ จุดศูนย์กลางของปราสาท เปรียบเสมือนเขาพระสุเมร กำแพงล้อมรอบหมายถึงจักรวาล สระน้ำ หมายถึงมหาสมุทรสีทันดร รอบปราสาทแต่ละชั้นหมายถึง มิติมนุษย์ และจิตวิณญาณแต่ละขั้น เช่นพญานาค ยักษ์ เทวดา 
 


ตั๋วไทม์แมชชีน ใบนี้ราคา 20 บาท


 
สะพาน นาคราชแผ่พังพานออกไปทั้งสี่ทิศ หมายถึงการเชื่อมโยงระหว่างโลกมนุษย์ไปสู่สวรรค์ โดยมีปราสาทหินพิมายเป็นจุดศูนย์กลาง



ใจกลางปราสาทหินมีเทวรูปกมรเตงคชตวิมาย เป็นประตูสู่โลกสวรรค์ มีความเชื่อว่า ผู้คนที่สร้างปราสาท และผู้คนชาวเมืองพิมาย เมื่อเสียชีวิตแล้วจะกลับสู่สวรรค์ ผ่านประตูของปราสาทนี้


 
การบูรณปราสาทหินพิมาย ใช้เวลาถึง 5 ปี ขนาดบูรณะยังใช้เวลาขนาดนี้ จินตนาการตอนสร้างไม่ถูกเลยว่าต้องใช้เเรงงาน แรงศรัทธา ขนาดไหน ในยุคสมัยที่ไม่มีเครื่องไม้เครื่องมือ หรือนวัตกรรม เหมือนในปัจจุบัน



ผมเคยคิดว่าตัวเรานั้นยิ่งใหญ่ แข็งแกร่ง แต่เมื่อผมมายืนอยู่ต่อหน้าสิ่งปลูกสร้างที่มีอายุยืนยาวเป็นพันปี ผมกลับรู้สึกว่า ผมกลายเป็นเด็กน้อยและไร้เดียงสาไปเลย



สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตุได้ในวัฒนธรรมชาวอีสาน คือความรัก ครอบครัวที่อบอุ่น แน่นแฟ้น 

 

ลูกหลานพระอาทิตย์ ตื่นตัวพร้อมแสงแดด ผ่อนกายในยามอาทิตย์อัศดง หลับไหลในยามค่ำคืน 



บริเวณหอนาฬิกาคือใจกลางเมืองพิมาย เป็นแหล่งรวมร้านอาหาร  ร้านค้า ตลาดเย็น คนพลุกพล่านที่สุดของเมืองพิมาย



น่าจะเป็นปลาพื้นถิ่น แบ่งขายเป็นพวง



หมกปลาซิล ห่อใบตอง และนำไปปิ้งอีกรอบหนึ่ง อร่อยดีครับ
 


มาพิมายต้องมาไม่พลาด ผัดหมี่พิมาย  เส้นทำเองไม่เหมือนที่อื่น ผัดใส่ไก่ ใสผัก และซอสสูตรพิเศษใส่ท่วมๆ ผัดจนซอสควบไปกับเส้นเลย จะได้ความเข้มข้น ชุ่มฉ่ำ



ขนมไทยที่พิมาย สีสันสวยน่ากินมาก ไม่แน่ใจเอาไว้กิน หรือเอาไว้ไหว้พระ 

 

มาต่อที่ร้าน ต้นต่อไอศกรีมโฮมเมด รสชาติอร่อยมากผมเดินกินทุกวันเลย พิกัดอยู่บริเวณหอนาฬิกาเมือง หาไม่ยากสังเกตุรถกระบะเล็กๆที่มีถังไอศกรีม และพี่หล่อๆใส่แว่น



บริเวณสี่แยกใจกลางเมืองพิมายครับ

 

เช้าวันใหม่ ผมไปเดินเล่นต่อที่ไทรงาม ต้นไทรที่แผ่กิ่ง ก้าน ราก ปกคลุมร่มเงา มายาวนานกว่า 300 ปี น่าหาชุดไทยมาใส่ถ่ายรูปทำคอนเทนท์



บริเวณไทรงานจะมีสวนสาธารณะ และแม่น้ำบรรยากาศดีมาก น่านั่งพักผ่อนครับ



บริเวณรอบเมือง มีสระเพลง เป็นอุโมงค์ต้นไม้ ถ่ายรูปสวยเลยครับ


 
 อากาศร้อนต้องน้ำแดงโซดาครับ เย็นชื่นใจ


 
ย่านเมืองเก่าพิมาย เป็นตึก 2-3 ชั้น อนุรักษ์เอาไว้ ไม่ให้สร้างตึกสูง บดบังทัศนียภาพของปราสาทหิน แต่กาลเวลาก็ไหลไปตามยุคสมัย จากบ้านไม้กลายเป็นตึกปูน 



สระน้ำหน้าประตูชัย 


 
ประตูชัยเมืองพิมาย มีความพิเศษหันหน้าไปทางทิศใต้ มีหลายทฤษฎี เกี่ยวกับประตูนี้ ข้อมูลยาวมาก ใครสนใจลองหาอ่านครับ



บริเวณสะพานแข่งเรือ ที่พิมายมีอีกเทศกาลที่น่ามาเยือน คืองานแข่งเรือพิมาย เพราะที่นี้ มีสนามแข่งเรือที่ยาวที่สุดในประเทศไทย 


 
สะพานท่าสงกรานต์ สะพานข้ามแม่น้ำมูล ถ้าช่วงเย็นๆ ลองมาเดินเล่นกันนะ วิวสวย ธรรมชาติ สงบมากเลย

พิมายเป็นเมืองไม่ใหญ่สามารถเดินหรือขี่จักรยานได้ทั่วทั้งเมืองเลยครับ ผมถามคนที่พิมายว่า ถ้ามาช่วงธันวาคม-มกราคม อากาศไม่ร้อน ตอนเช้าเย็นหน่อยๆ น่าจะฟิวดี คงเดินเล่นสบายทั้งวัน 

เมื่อผมได้มาเยือนพิมาย ผมสัมผัสได้ถึง ประวัติศาสตร์อันยาวนาน รุ่งโรจน์ และมั่งคั่ง มีการวางผังเมืองที่ดี และมี ศาสนา ศรัทธาเป็นแรงขับเคลื่อน โดยมีชาวพิมายเป็นหัวใจหลัก ผ่ายยุคผ่านสมัย ผ่านการเดินทางจากรุ่นสู่รุ่น จากชีวิตสู่ชีวิต ยาวนานจนถึงปัจจุบัน

ส่วนตัวแล้วถ้าจะให้นิยาม ความเป็นพิมาย สำหรับผมคงไม่ใช่เมืองเก่า ไม่ใช่ปราสาทหิน แต่คือผู้คนชาวพิมาย ที่เป็นเสมือนปราการเวลา รักษาเมือง และศรัทธาไว้ ไม่แน่นะคนที่ผมเดินชน เดินผ่าน หรือยิ้มให้กัน คือลูกหลานของบรรพบุรุษชาวพิมายโบราณ ที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนานก็เป็นได้

คนพิมายที่ผมพบเจอ น่ารัก ใจดี ทักทาย ยิ้มให้กันตลอด ผมรู้สึกว่า คนพิมาย(ผมขอรวมคนโคราชเข้าไปด้วย) มีบุคลิกที่พิเศษอย่างหนึ่งที่คือ เป็นคนตรง โผงผาง เสียงดัง หลายครั้งที่ผมเห็น เขาพูดคุยกัน ผมยังงงว่าจะตะโกนกันทำไม ฮาฮาฮา พี่สาวผมคนพิมายก็เสียงดังมาก เพื่อนผมคนโคราชก็แหกปากเก่งมาก น้องสาวคนสนิทของผม เวลาเมาต้องเอาไปเก็บก่อนเสียงดังเกิน ผมว่ามันเป็นคาแรกเตอร์ ของคนที่นี้

ถ้าจะให้ผมเปรียบเทียบ ว่าถ้าห้องเรียน ชื่อประเทศไทย คนโคราช-พิมาย ก็จะเป็นอิเด็กตัวแรง หลังห้องโหวกเหวก แต่ถ้าได้สัมผัส ได้เป็นเพื่อนกับเขา เราจะรับรู้ได้ว่าเขาจริงใจ รักคือรัก ไม่ชอบคือไม่ชอบ ไม่ได้มีมายาคติอะไรมากมาย ถ้าคุณได้เป็นเพื่อนเขา คุณจะรู้ว่าเขาน่าคบหา คุณจะเอ็นจอยไปกับเขา และเมื่อจากกันไกล แน่นอนคุณจะคิดถึงเขา คิดถึงบรรยากาศในเมือง คิดถึงผู้คน และสถานที่แห่งนี้ เหมือนผมตอนนี้ ที่กำลังคิดถึง.....พิมาย

ขออนุญาติฝาก https://www.facebook.com/Baypacker.th ขอบคุณทุกท่านที่ซัพพอร์ตครับ ขอให้มีความสุขกับการเดินทาง สวัสดีครับ