-ก่อนอื่นเลยผมต้องบอกก่อนว่า ตอนนี้ผมมีครอบครัวมีลูก1คน คืออยู่บ้านหลังเดียวกับพ่อแม่นั่นแหละครับ ปัญหาทางบ้านของผมเท่าที่ผมจำความได้ต้องย้อนไปตอนผมเรียน ปวส1 ซึ่ง พ่อผมไม่ได้จ่ายค่าไฟมาเกือบ2เดือน แล้วเขาจะมาตัด คือตอนนั้นผมเรียนอยู่ พ่อผมก็โทรมาขอเงินไปจ่ายค่าไฟ ยุคนั้นประมาณเกือบๆ3000บ. ตอนนั้นผมก็รู้สึกสงสัยว่าทำไมพ่อผมทำงานตังไปไหนหมด ต้องบอกก่อนพ่อผมทำงาน รับราชการนะครับ แต่เป็นราชการทั่วไปครับตำแหน่งไม่ใหญ่ ต่อๆครับ แม่ผมก็ร้องให้บอกมีเงินมั้ยขอก่อน ตอนนั้นผมมีตังเก็บไม่เยอะครับประมาณ4,000 ถามว่าตังเก็บมาจากไหน มาจากผมทำงานเสาร์-อาทิตย์ บวกกับเก็บค่าขนม ตอนนั้นผมเริ่มรู้ว่าทางบ้านมีปัญหาก็เลยเริ่มเก็บ เรื่องค่าไฟผมก็เครียจ่ายให้ จบเรื่องนี้ 
-เรื่องที่2ต่อมาไม่นานพ่อผมก็บอกให้ผมเป็นคนจ่ายค่าเน็ตบ้านแทนเขา เพราะเขาไม่มีจ่าย เดือนละประมาณ 600กว่าบ้าน ผมก็บอกไปว่าเป็นหน้าที่อะไรผม ผมเรียนอยู่นะ เขาบอกมันเป็นหน้าที่ ผมก็อ้าวทำไงจ่ายก็จ่ายวะ ผมต้องเอาเงินค่าขนมแบ่งมาจ่ายทุกเดือนๆ ผมได้ตังของแม่อาทิตละ 400 บาทเองครับ เคยขอเพิ่ม แต่เขาบอกมีให้แค่นี้ ผมก็ทำใจ (เสียใจเหมือนกันนะตอนนั้น) ต้องเริ่มแบกคนในบ้านแล้วแต่ผมยังมีงานพิเศษทำอยู่ พอไปได้
-ช็อคเรื่องต่อมาคือ มีหมายศาลมาจะยึดบ้าน ซึ่งตอนนั้นผมอยู่บ้านพอดี มีญาติเอามาให้ ผมอ่านไปเกือบจะหมดหน้า พ่อมาดึงกระดาษไป บอกผมไม่ต้องบอกแม่นะ เรื่องแค่นี้จัดการได้ ผมก็ถามว่าเป็นหนี้อะไรจังเขาก็ไม่ยอมบอก (เรื่องนี้สมัยผมเรียน)
-พอผมเรียนจบมีงานทำมีครอบครัวลูก1คน อาศัยอยู่กับบ้านพ่อนั่นแหละ ผมทำงานพ่อผมก็จะขอเงินผมบ่อยๆ เดือนละ2พัน บ้างเดือนหนักหน่อย3000บ้าง 
บอกไปจ่ายค่าบ้าน+ค่าไฟ ผมเพิ่งมารู้ทีหลังว่า บ้านยังไม่โดนยึด ผ่อนจ่ายอยู่ เรื่องนี้คิดว่าเครียจบแล้ว เพราะพ่อไม่ยอมบอกอะไรเกี่ยวกับหนี้สินเขาเลย โกหกแม้กะทั้งแม่ผม ว่าพ่อไม่เคยขอตังผม แม่มารู้ทีหลังเหมือนกันว่าพ่อขอตังผม คือประเด็นลูกผมเพิ่ง2-3เดือนเอง แล้วผมมารู้แบบนี่ว่าบ้านยังไม่ได้เครีย 
ผมกับแฟนก็เครียดสิครับ เพราะพ่อชอบยืมตัง+ขอบ่อยๆ ถามว่าเอาไปใช้อะไร ก็ไม่ยอมบอก ตัวเองทำงานยังไงเงินเดือนไม่พอใช้ 
-ประเด็นสุดท้ายที่ผมไม่โอเครก็คือ ไปบอกกับคนอื่นว่าผมไม่ดีขอตังแค่นี้ไม่ให้ลูกไม่ดี ผมก็คิดผมไม่เคยขออะไรเขาเลย รถผมหาเอง ตังหาเอง ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ แต่ทำไมเขาถึงสร้างความเดือดร้อนให้ผมจัง 
มันทำให้ผมคิดมาก ไม่รู้จะไปทางไหนดี ลูกก็ยังเล็ก ถ้าบ้านโดนยึด ผมก็คงต้องไปเช่าห้องอยู่ 
ในมุมผม ผมก็ช่วยเต็มที่แล้ว ผมก็ไม่รู้จะทำไงแล้วเหมือนกันครับ
(ขอบคุณทุกคนที่รับฟังครับ)