ขอย้อนกลับไปเมื่อ 8 ปีก่อน 
      มีเพื่อนผญ.มาชวนไปบ้านเพื่อนเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้แปลกตรงที่ไปปกติจะมีแต่เพื่อนที่รู้จักกัน แต่รอบนี้มีแต่ผช.ใครก็ไม่รู้ ก็ไม่ได้อะไร นึกว่าเพื่อนมันอีกกลุ่ม จนเอ๊ะ ใจทำเพื่อนผญ.ชวนขึ้นแต่ห้อง จนลำคาร เลยบอกไปเออขึ้นก็ขึ้น ขึ้นไปได้สักพักพวกผช.ก็ขึ้นมาในห้อง ส่วนเพื่อนผญ.ก็เดินออกไป พวกมันพยายามข่มขืน แต่ตั้งสติบอกกับพวกมันไป กูเป็นหนองในนะ จะเอาไหม แบ่งๆกันเป็น คิดในใจจะได้ผลมั๊ย สรุป พวกมันหยุดแล้วพูดว่าเป็นจริง  ๆ ไง เลยบอกอือจริง พวกมันก็ลังเลแล้วคุยอะไรกันไม่รู้ แล้วเดินออกไปสักพักใหญ่ มีคนเดินมาบอกไปเดี๋ยวส่งที่บ้าน ให้เดินเงียบ ๆ ไม่ต้องส่งเสียง นั่งรถกลับ คำพูดที่ได้ยินคือจุกในอกมาก รู้มั๊ยเพื่อนให้พวกกูข่มขืน แต่สุดท้ายมันโดนเอง ก็ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่นั่งนึกใจว่ารอดเพราะโกหกว่าเป็นหนองใน  เฮ้ออออออ โชคดีไปนะ
          สมัยนั้นหนองในเป็นโรคที่พูดถึงกันมาก การมีอะไรด้วย หรือรู้ว่าใครเป็นจะพูดกันได้เลยว่า คน ๆ นี้สปรก ต่าง ๆ นา ๆ
          ไม่ว่าสมัยไหนก็น่ากลัวยิ่งตอนนี้มีลูกเป็นผญ.ด้วย ไม่อยากให้เค้าเจอเหตุการณ์แบบนี้ หรือโดนกระทำ จนนั่งคุยกับพ่อเค้าเลยนะ ลูกโตจะส่งไปเรียนมวย เอาพอประกันตัวเองได้  😔🙁