สวัสดีค่ะ เราอายุ 28 ปี เป็นพนักงานบริษัทเอกชนแห่งนึง มีแฟนอายุ 24 ปี เป็นพนักงานรับจ้างทั่วไปค่ะ แฟนเป็นคนดีค่ะ น่ารัก เราปรับตัวเข้ากันได้ทุกอย่าง ไม่ค่อยมีปัญหาหรือทะเลาะอะไรกันเรื่องใหญ่ เค้าดีจนเราคิดว่า คงจะหาคนแบบนี้ที่ไหนไม่ได้อีกแล้วค่ะ แต่แล้วก็มีปัญหาเข้ามาค่ะ ปัญหานี้มันเกิดขึ้นเพราะความคิดของเราเอง แฟนเราอายุ 24 ปี เรียนไม่จบเนื่องจากปัญหาทางบ้าน เลยไม่ได้เรียนต่อ ออกมาทำงาน ทำได้ที่ละ 5-6 เดือนก็ออก ออกเพราะโดนกดดันเรื่องงานบ้าง เพราะเค้าไม่ชอบเองบ้าง จนบ้างครั้งเราก็รู้สึกนอยค่ะ ว่าชีวิตเค้าจะเป็นแบบไหน เราอยากช่วยเค้าค่ะ แต่เรามีภาระที่แฟนเก่าทิ้งหนี้ไว้ให้หลักแสน คือเอาง่ายๆ ว่าเอาตัวเองยังจะไม่รอดเลย แล้วก็มีแผลกับการช่วยเหลือคนที่รักอีก ถ้าช่วยคนนี้อีก จะเป็นแบบเดิมอีกมั้ย เราคิดว่าถ้าเราเลิกกับเค้า เค้าจะเจอคนที่ดีกว่าเรา ช่วยเหลือเค้าได้มากกว่าเรา เพราะเค้าเป็นคนดี น่ารัก นิสัยดี อาจจะเจอคนที่ดูแลเค้าได้ดีกว่าเรา แต่อีกใจก็อยากอยู่ข้างๆเค้าช่วยเค้าเล็กๆน้อยๆ แบบหาของอร่อยให้กิน นอนข้างๆเค้า ตอนนี้ความคิดในหัวเรามันเลยสันสนและตีกันไปหมด เราอยากให้ชีวิตเค้าดีขึ้นค่ะ หรือเรากำลังคิดแทนเค้ามากเกินไปมั้ยคะ ตอนนี้เราไม่มีความคิดเอียงไปทางไหนคะ ยังใช้ชีวิตแบบเดิมไปเรื่อยๆ อยากรู้คิดความหรือมุมมองของเพื่อนๆ ว่าคิดยังไงกันบ้าง

ปล. ไม่มีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายใดๆนะคะ แยกกันใช้เงินใครเงินมัน ดูแลกันบ้างในวันที่ใครมีมากกว่าสลับๆกันไปค่ะ