สวัสดีค่ะ เราคบกับผู้ชายมีลูกติดเราหมั้นแล้วมาอยู่บ้านเขาเเล้วส่วนลูกเขาก็อยู่บ้านพ่อเขาในทุกๆวันเช้าเราไปส่งหน้าวัดเพื่อขึ้นรถตู้พอเขากลับมาจากโรงเรียนก็ทำหน้าบึ้งตึงทุกวันเลยถามเป็นอะไรก็บอกป่าวเราคอยถามไถ่เรื่องมีการบ้านมั้ยเป็นไงบ้างวันนี้เราคิดว่าเขาจะสับสนมั้ยจะได้ความรักพอหรือป่าวแต่เรารักเขาเหมือนลูกคนนึงเลยมีช่วงนึงที่เราลูกสึกว่าเขานิ่งๆไปเวลาไปนอนบ้านแม่เขาช่วงเสาร์และอาทิตย์เราก็ได้คุยกับพ่อเขาว่าดูสิเขาเป็นอะไรรึป่าวบางทีก็งงนะเราไม่เคยว่าเขานะเราเจียมตัวเพราะเราไม่ใช่แม่เเท้ๆของเขาเรารู้เราวางตัวมากๆกับเรื่องลูกเขาเราเข้าใจและยอมรับได้แต่บางครั้งเราลูกสึกว่าเราแคร์เขาจนเราเอามาคิดมากไปว่าทำใมเขาถึงเฉยมากๆเหมือนคิดอะไรอยู่แต่ก็ไม่เคยบอกเราเด็กคนนี้เวลาอยู่กับแม่ของเขาเขาดูร่าเริงมากๆเเม่เขาจะมาหาช่วงเวลาเลิกงานหรือลูกเลิกเรียนมาอยู่ที่หน้าบ้านแต่ไม่ได้ทุกวันเราได้แต่คิดว่าถ้าเขารักเราบ้างก็คงดีเราเจอเขาตั้งแต่เด็กๆอย่างว่าเราไม่ใช่คนเลี้ยงดูก็เป็นเรื่องปกติที่ลูกเขาจะไม่ได้สนใจเราขนาดนั้น (เราคบกันมา 4 ปีเเล้วถ้าหมดปีนี้64 ) ตอนนี้เด็กชายคนนี้อายุ8-9 ขวบ ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะว่าเราคิดมากไปไหม