เกิดมาผมมีแฟน 2 คน คบคนแรกได้ 5 ปีกว่าๆ คน 2 ได้  4 ปี 8 เดือน ซึ่งทุกการเลิกมันก็เป็นเพราะตัวผมทำตัวเอง (ผมอายุ23 5 เดือน)

ผมไม่ได้อยากขอคืนดีกับใครทั้งสองคน แต่การเลิกกับคนที่ 2 ด้วยความที่เราโตกันแล้วทั้งคู่ ทำให้ขอโทษและพูดคุยเคลียทุกอย่างแล้ว ไม่มีอะไรค้างคาใจและได้เรียนรู้ว่าตัวผมเองควรจะพัฒนาใส่ใจส่วนไหนบ้างของชีวิตเพื่อเป็นคนที่ดีขึ้นกว่าเดิม (ซึ่งผมอยากโสดไปอีกหลายปี อย่างน้อย 5 ปี)

แต่กับคนแรกด้วยความที่ว่าคบตั้ง ม.1 (อายุเท่ากันจน) จนถึง ม.5 ตอนเลิกกัน ผมว่ามันเป็นการเลิกกันที่จบไม่ดีเท่าไหร่ ผมไม่ได้ขอโทษในส่วนที่ผมควรขอโทษเลยด้วยซ้ำ ผมเอาแต่โทษเธอ ว่าเธอเป็นคนผิด (ทั้งๆที่ในใจรู้ว่ามันจบลงเพราะตัวผม)

แต่ตอนนี้ ผมอยากขอโทษเธอจากใจจริง
แต่ผมไม่สามารถเข้าใจถึงความปราถนาของการกระทำนั้นได้
ทำไมเราถึงอยากขอโทษคนแรก สิ่งแว้บแรกที่เข้ามาในหัวคือ เป็นเพราะกับที่คน2 เราขอโทษจบกันแบบผู้ใหญ่
แต่กับคนแรก ผมไม่ได้ทำเช่นนั้นเลย ผมเลยอยากขอโทษเธอจากใจจริงในฐานะมนุษย์คนนึงที่ทำผิดต่อเธอ แค่นั้นแหละครับที่คิดมาในหัว
แต่พอนานไปเข้ามันก็เริ่มมีอีกความคิดที่ว่า เราอยากขอโทษเธอเพราะตัวผมเองเห็นแก่ตัวหรือเปล่า ขอโทษให้ตัวเองสบายใจเฉยๆรึเปล่า
ผมตอบส่วนนี้ไม่ได้ครับ มันอาจจะจริงก็ได้ 

สิ่งที่ผมอยากรู้จากการตั้งกระทู้นี้คือ ผมเป็นคนเห็นแก่ตัวรึเปล่าครับ? ทำไมตัวผมถึงอยากขอโทษเธอกันแน่ 2 คำถามครับ

แม้ในใจผมจะเชื่อว่าป ผมอยากขอโทษที่ผมทำผิดกับเธอจริงๆ ไม่งั้นมันคง Shameless น่าดู เพราะความรู้สึกในตอนนี้ผมรู้สึกผิดในฐานะมนุษย์ด้วยกันที่ทำตัวเช่นนั้นแล้วไม่ขอโทษเธอแถมยังว่าเธอเป็นต้นเหตุ

ถึงแม้ว่าผมไม่อาจรับรู้ได้ว่า เขาต้องการรับรู้ด้วยรึเปล่า หรือ เขาสนใจด้วยรึเปล่า? มันสำคัญด้วยหรอในตอนนี้ 
ผมแค่อยากแสดงออกเหมือนกับการ Salute แค่นั้นเอง

เพราะผมรู้ว่าผมไม่ควรทักไปขอโทษเธอในตอนนี้ เพราะ

เธอมีแฟนใหม่ที่คบได้เกินครึ่ง 10 ปีแล้ว ผมใช้การไตร่ตรองแล้วคิดว่าไม่ควรทักครับ