เป็นคนความรู้รอบตัวน้อยมีหลายสิ่งอย่างที่ไม่รู้ไม่เคยได้สัมผัสเเลัพบเจอในชีวิตบางเรื่องอาจจะเป็นเรื่องทั่วไป เมื่อก่อนไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองโง่ เเต่พอวันนึงมาทำงานกับคนรู้จักเคยร่วมทุกร่วมสุขกันมา วันนึงเค้าประสบณ์ความสำเร็จหลายเป็นคนมีเงินมีฐานัเหมือนพลืกชะตาชีวิตเป็นคนลัคนจากวันที่เราเคยอยู่ด้วยกันในช่วงหนึ่ง จนวันนึงตัดสินใจมาทำงานตามคำชิญชวน เเต่ด้วยงานนี้เป็นงานที่เราไม่เคยมีประสบณ์การไม่มีความรู้ ผู้ร่วมงานเป็นพม่าด้วยภาษาที่ใช่การสื่อสารหรือนิสัยใจคอก้อไม่ได้เอื้อกับการให้เราได้เรียนรู้ เเบบสบายใจเจ้านายเป็นคนใจดีเเต่เจ้าอารมณ์ด่าว่าเเบบไม่ได้คิดว่ามันมีการพูดการใช้ประโยคที่สามารถเเนะนำหรือบิกกล่าวดีๆได้ใช้ชีวิตกับการทำงานเเบบนี้ทุกวันนับหนึ่งทุกวันจนท้อร้องให้ก็หลายครั้ง เวลาเจ้านายด่าก็จะด่าลามไปเลื่อยไม่รักษาน้ำใจด่าปนหัวเราะเราในสิ่งที่เราพูดเราคิด ว่าสิ่งนั้นมันไม่ใช่ จนเรามีคำถามว่าคงโง่ไปสิ่นะเค้าถึงไม่ได้รักษาน้ำใจเราเลย เเละที่สำคัญเค้าไม่เคยสินให้เราทำงาน เค้าจะบอกว่าต้องอย่างโน้นอย่างนี้คือตอนที่ด่าเราว่ามันต้องทำเเบบนี้ซิ่ ไม่ได้ตลกเเต่น้อยใจว่าทำยังงัยเราถึงจะฉลาดอย่างที่เค้าพอใจ ขอวิธีการปรับตัวเองหน่อยค่ะทุกๆคน