หนูอายุประมาน18ปีค่ะกำลังศึกษาอยู่กศนมปลายค่ะ เริ่มเลยตอนมต้นหนูชอบการเรียนมากนะคะอาจจะเพราะว่ายังไม่มีปัญหาเรื่องเงินเท่าไหร่ แต่ก็ยังไม่มีในสิ่งที่ชอบเป็นพิเศษ แต่ในทีนี้ หนูเรียนหรือทำอะไรได้กลางๆหมดเลย พอเริ่มขึ้นมปลายตอนนั้นยังเรียนที่รรมปลายอยู่ค่ะ แต่เริ่มมีเรื่องเงินมาเกี่ยวข้องแล้วเลยไม่ได้สนใจเรียนกว่าเดิม หนูทำงานพาร์ทไทม์ ขายของด้วยเพื่อที่จะส่งตัวเองเรียน แต่ก่อนเรียนปรึกษาคุณพ่อ คุณพ่อยืนยันมาตลอดว่าเขาจะจ่ายตรงนี้ หนูเลยเดินสายหาเงินใช้กินสนองตัวเองวันๆตลอดเลยค่ะไม่ได้เก็บ จนกระทั่งวันนึงจะจบมปลาย คุณพ่อไม่มีเงินจ่าย😭 ทีนี้แหล่ะค่ะหนูก็ไม่มี เลยตัดสินใจออกเพราะจะจบต้องเสียหลายบาทแน่ๆ ตัดสินใจออกมาเรียนกศน ตอนนี้ก็ยังไม่จบ รู้สึกดิ่งไปเป็นระยะเลยค่ะ พยายามบอกตัวเองตลอดว่าต้องสู้ แต่ตอนนี้รู้สึกว่าเสียเวลามากค่ะ แล้วตอนนี้เรียนกศนหนูก็ยิ่งไม่มีกำลังใจแบบ อยากเรียนให้จบๆ ไม่มีแพทชั่นว่าอยากจะเป็นอะไรเพราะทางเลือกน้อย นับวันจบก็ยังไม่รู้จะต่อดีมั้ยเรื่องค่าใช้จ่ายอีกอะไรอีก ตอนนี้หนูทำงานพาร์ทไทม์ แล้วพ่อแม่มีปัญหากันบ่อยๆเลยขอเลือกมาอยู่ห้องคนเดียว(เพิ่มภาระตัวเองทางอ้อมชัดๆ แต่สงบดีค่ะ🤣) หนูทำพาร์ทไทม์แต่ว่าในแต่ละเดือนมีค่าใช้จ่ายตอนนี้เหมือนหนูหากินหาใข้ไปในแต่ละเดือนไม่มีเป้าหมายในชีวิตกลัวจะเป็นแบบนี้ตลอด ทำแบบนี้มาจะ1ปีแล้วค่ะ รู้สึกอยากให้ตัวเองพัฒนามากขึ้นกว่านี้ ทำให้หนูตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเผื่อมีคนมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นส่วนตัวของแต่ละคน ว่าหนูควรจัดการชีวิตยังไงดีควรเรียนต่อมั้ยหรือว่าเรียนแล้วมีประโยช์นยังไง อย่างน้อยหนูก็สามารถนำเอามาเป็นทางเลือกในการใช้ชีวิตต่อไปให้มีความสุข และจะพยายามพัฒนาตัวเองเรื่อยๆตามคำที่ทุกคนแนะนำให้หนูเลยค่ะ ขอบคุมากค่ะ