ผมกับสาวรุ่นพี่คนนึงอายุมากกว่าประมาณ 4ปี เป็นผุ้หญิงเก่งโสดนิสัยเรียบร้อยรู้จักกันนานแล้วเป็น10ปี
หลังๆเราสนิทกันมากขึ้นในช่วง1-2ปีหลังไปรับส่งเล่นกีฬาด้วยกันแทบทุกวันทานเช้าด้วยกัน
แต่ก็ไม่ได้มีอะไรมากมายมากกว่าพี่น้อง แต่ก็มีบางอารมณ์ที่เวลาทำอะไรไม่สบอารมณ์เช่นเล่นกีฬาแย่ๆพาแพ้ออกมา
ก็จะเงียบ พูดจาอะไรไม่สบอารมณ์ก็จะเงียบใส่ไม่พูดจาด้วยไม่แม้กระทั่งอ่านข้อความที่ส่งไปในวันนั้นๆ
แต่ก็ไปด้วยกันทุกวันเหมือนเดิมอยู่ดีเล่นกีฬาก็เล่นเป็นพาร์ทเนอร์กันตลอด
หลายเรื่องราวในเวลาอยู่ในที่สาธารณะก็ทำตัวต่อกันแบบคนปรกติ ในสื่อโซเชียลเราค่อนข้างสนิทกันในกลุ่มเพื่อนฝูงเดียวกัน
แต่หลังๆเธอแทบจะไม่แสดงความรู้สึกในเรื่องราวของเราเลยแต่พอพูดคุยกันก็รู้ได้ถึงการติดตามแม้กระทั่งเรื่องราวรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ
ส่วนตัวเธอชอบสื่อความหมายต่างๆระหว่างกันผ่านเรื่องราวทางโซเชียลโดยที่รู้ว่าสื่อให้กัน 
จนมาวันนึงเริ่มรู้สึกได้ว่าตัวเองไม่ได้เป็นอย่างที่พูดคุยกันไว้ ผมเคยบอกเธอว่าจะไม่ให้ความสัมพันธ์ของเราไปมากว่าเพื่อนและพี่น้อง
อยากคุยด้วยทั้งทางออนไลน์และออฟไลน์
เรื่องที่แย่คือผมมีครอบครัวแล้วแล้วก็เราก็ยังสนิทกันด้วย  บางทีก็ไปไหนด้วยกัน3คนด้วยซ้ำ 
เคยมีเพลงหลายเพลงประมาณเพลงว่าว เคยสื่อให้เห็นถึงอารมณ์ประมาณนั้น 
จนบางทีเหมือนเธอก็พยายามห่างออกบ้างแต่ก็กลับเป็นเหมือนเดิมทุกที
บางทีเวลาอยู่ด้วยกันในความเฉยๆของเธอผมกลับมองว่าเธอมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้กินทำอะไรด้วยกัน 
บ่นให้ทำโน่นทำนี่แบบที่อยากให้เป็น 
เรื่องราวที่เล่ามาก็อยากให้ผมคิดไปเองไม่อยากให้ความสัมพันธ์ดีๆต้องยุติ แม้กระทั้งฐานะเพื่อน