เส้นเรื่องมันกระจัดกระจาย ไม่มีเป้าหมายที่ชัดว่าจะเล่าอะไร เปิดเรื่องมาเหมือนจะ coming of age ฟีลกู๊ด โปรโมทก็คล้ายๆ อย่างนั้น แต่พอเข้ากลางเรื่อง เล่นประเด็นคมๆ หนักๆ อย่างเช่น การฆ่าตัวตาย การค้ายา การทำอาชีพผู้ชายกลางคืน แถมยังโยนประเด็นใหม่ให้ตัวนางเอกของเรื่องที่เป็นจุดศูนย์กลางกลายเป็นตัวละครที่คนดูไม่รักไปอีกอีก คนดูเลยไม่รู้จะตามดูอะไรกันแน่ น้ำหนักตอนนี้เลยเทไปที่เจมส์จิคนเดียว ถ้าตัวละครนี้เกิดเดินสะดุด หรือบทพยายามจะให้มีจุดเทาๆ แบบนางเอกขึ้นมาอีกคน ผลก็คือคนดูไม่มีอะไรจะยึดเกาะเลย เพราะไม่รักไม่ผูกพันกับใครซักคนในเรื่องนี้

จริงๆ ละครจะเล่าเรื่องตัวเอกที่ไม่เพอร์เฟค มีจุดดีบ้างด่างบ้างมันทำได้นะ แต่ต้องเอาตัวละครนั้นเป็นจุดศูนย์กลางจริงๆ อย่างทองประกายแสดก็ทำได้ดีในระดับหนึ่ง ถึงส่วนตัวเราจะไม่อินกับเววอร์ชั่นนี้ แต่จะเห็นว่าไดเรคชั่นของเขาคือเอาทองดีเป็นจุดกลาง แล้วทุกคนเดินรอบทองดี คนดูจะรู้จักทองดีที่สุด ด้านมืดด้านสว่างเป็นยังไงคนดูจะเข้าใจทองดี ส่วนตัวละครอื่นเป็นแค่ส่วนประกอบของชีวิต

แต่โลกหมุนฯ ไม่ได้เอาตะวันเป็นจุดกึ่งกลาง เป็นแค่ตัวนำหญิงที่มีตัวนำชายอีก 2 คนตามประกบแล้วก็หมุนไปพร้อมๆ กัน แต่จริงๆ คนรู้จักตะวันน้อยกว่ารู้จักมานะมาก เพราะบทเล่าเรื่องในมุมมองของมานะที่มองตะวันเติบโตเป็นส่วนใหญ่ ผลก็คือคนรักมานะ เอาใจช่วยมานะ แต่เฉยๆ กับตะวัน แล้วพอยิ่งตะวันไปตะเกียกตะกายอะไรแบบนั้น คนก็ยิ่งสงสารมานะ กลายเป็นเกลียดตะวัน เรื่องก็เลยหมุนผิดทางกลายเป็นเหวี่ยงตะวันออกไปข้างนอก การที่คนด่านางเอกไม่แปลกเลย เพราะนางเอกไม่ใช่นางเอกในอุดมคติละครไทย แต่การเล่าเรื่องของตัวละครแบบนี้ต้องเล่าให้คนดูรักที่จะเกลียด เกลียดแต่ยังดู ไม่ใช่ยิ่งเล่ายิ่งเกลียด ยิ่งไม่อยากเห็นหน้า