คือแม่เรายืมชื่อไปเปิดบช.เพราะชื่อแม่มีปัญหากับอีกธนาคาร แต่ปัญหาคือในใจลึกๆ เราไม่โอเคเลย แต่พูดไม่ออก เพราะที่บ้านเขาเห็นดีกันหมดแล้วที่บ้านทำอาชีพค้าขายต้องคอยให้คนมาแสกนโอนเงิน แม่มีแอปธนาคารในโทรศัพท์อยู่แล้วส่วนบัตรatmเราขอถือเองเพราะคิดว่าเป็นชื่อเราแล้วบัตรมันมีประกัน ที่แรกแม่ก็จะไม่ให้เราพูดไปพูดมาก็โอเค
อยู่มามีเรื่องต้องใช้บัตรเราก็ให้ไปแล้วก็ไม่ได้คืน อีกประมาณเดือนนึงเราก็ทวงคืน แม่ไม่ให้ แม่บอกมันเป็นของแม่อยู่แล้ว เราก็ถาม ทำไม่คืน พูดไปพูดมาเลยเถียงกันเราก็เห็นท่าไม่ดีก็เงียบแล้วแม่ก็บ่นไปอีกชุด
ถ้าพูดกันเราว่าอยู่ทางเรามันจำเป็นมากกว่าเพราะบางทีมีเหตุต้องใช้เงิน มีเรื่องฉุกเฉิน
อย่างที่ผ่านมาวันก่อนแม่ไปรพ. เรากับพ่อไปขายของเงินสดไม่มีติดตัวเลย ตังอยู่ในบช.แม่หมด แล้วบัตรatm ใบนั้นแม่ก็ถืออยู่ นํ้ามันรถหมด ขับไปนั่งลุ้นกันมากว่าจะถึงไหม เงินสดจะซื้อกาแฟกันก็ไม่มี ต้องเอาแบงค์ที่เก็บสะสมไว้ออกมาใช้
ที่จริงตัวเราก็มีอีกธนาคารนึงแต่โทรศัพท์มันล้าสมัยไปแล้วใช้แอปไม่ได้เลยต้องลบออก จะมีก็แต่บัตรที่ติดตัว ที่นี้ในบช.ก็ไม่มีเงินเลยเหมือนบช.ว่าง แล้วเราอยู่ต่างจังหวัดบช.ที่เราใช้คนเขาไม่ค่อยนิยมตามทางเลยมีตู้ให้กดไม่เยอะเหมือนบช.แม่
แต่ปัญหาคือเราไม่ได้อยากให้แม่ใช้ชื่อเราตั้งแต่เเรก รู้สึกไม่โอเคเลย เคยคุยกับพี่สาวว่าถ้าผ่านไปสองสามปีค่อยไปปิดบช.ได้ไหม เพราะไม่ชอบ เราผิดไหม พอมีเรื่องอยากนี้เรายิ่งไม่อยากให้ใช้เลย อยากไปปิดบช. แต่ถ้าไปปิดจริงๆ เดี๋ยวก็มีเรื่องกันอีก
แล้วปกติคือเวลาคุยอะไรกันแม่ไม่ค่อยพูดให้เคลียร์แบบบางทีเขาถืออะไรแบบนี้ (แม่ออกจะเป็นสายมูหน่อยๆ ) เราก็ไม่ค่อยเข้าใจเขา ส่วนตัวเราก็ชอบถามให้ชัดเจน ได้คำตอบเลย บางทีเหมือนไปถามจี้ เขาก็วีน ล่าสุดคุยกันเมื่อกี้ก็วีน แล้วช่วงนี้อารมณ์แรงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน ที่บ้านเอ่ยปากกันหมดแต่ไม่มีใครอยากพูด แต่เราก็พูดให้รู้ตัวว่า ช่วงนี้แม่อารมณ์แรงขึ้นนะ ทีนี้ก็วีน เก็บคำพูดเรามาว่าเราซํ้าๆ หลายรอบ ว่าเราไปว่าเขา แม่เราชอบถือตัวทำนองว่าฉันเป็นแม่ มีอะไรกันขึ้นมาก็จะชอบพูดกูเป็นแม่นะ เหมือนเป็นไพ่ไม้ตาย
เราจะทำยังไงดีคะ ที่จะคุยกับแม่แบบเคลียร์ๆกันได้
ใครอ่านจนจบก็ขอบคุณมากๆ นะคะ เป็นบางอาจจะพิมพ์งงๆ (รึเปล่า?)
แม่ยืมชื่อไปเปิดบช.แล้วเราไม่โอเค ทำไงดีคะ
อยู่มามีเรื่องต้องใช้บัตรเราก็ให้ไปแล้วก็ไม่ได้คืน อีกประมาณเดือนนึงเราก็ทวงคืน แม่ไม่ให้ แม่บอกมันเป็นของแม่อยู่แล้ว เราก็ถาม ทำไม่คืน พูดไปพูดมาเลยเถียงกันเราก็เห็นท่าไม่ดีก็เงียบแล้วแม่ก็บ่นไปอีกชุด
ถ้าพูดกันเราว่าอยู่ทางเรามันจำเป็นมากกว่าเพราะบางทีมีเหตุต้องใช้เงิน มีเรื่องฉุกเฉิน
อย่างที่ผ่านมาวันก่อนแม่ไปรพ. เรากับพ่อไปขายของเงินสดไม่มีติดตัวเลย ตังอยู่ในบช.แม่หมด แล้วบัตรatm ใบนั้นแม่ก็ถืออยู่ นํ้ามันรถหมด ขับไปนั่งลุ้นกันมากว่าจะถึงไหม เงินสดจะซื้อกาแฟกันก็ไม่มี ต้องเอาแบงค์ที่เก็บสะสมไว้ออกมาใช้
ที่จริงตัวเราก็มีอีกธนาคารนึงแต่โทรศัพท์มันล้าสมัยไปแล้วใช้แอปไม่ได้เลยต้องลบออก จะมีก็แต่บัตรที่ติดตัว ที่นี้ในบช.ก็ไม่มีเงินเลยเหมือนบช.ว่าง แล้วเราอยู่ต่างจังหวัดบช.ที่เราใช้คนเขาไม่ค่อยนิยมตามทางเลยมีตู้ให้กดไม่เยอะเหมือนบช.แม่
แต่ปัญหาคือเราไม่ได้อยากให้แม่ใช้ชื่อเราตั้งแต่เเรก รู้สึกไม่โอเคเลย เคยคุยกับพี่สาวว่าถ้าผ่านไปสองสามปีค่อยไปปิดบช.ได้ไหม เพราะไม่ชอบ เราผิดไหม พอมีเรื่องอยากนี้เรายิ่งไม่อยากให้ใช้เลย อยากไปปิดบช. แต่ถ้าไปปิดจริงๆ เดี๋ยวก็มีเรื่องกันอีก
แล้วปกติคือเวลาคุยอะไรกันแม่ไม่ค่อยพูดให้เคลียร์แบบบางทีเขาถืออะไรแบบนี้ (แม่ออกจะเป็นสายมูหน่อยๆ ) เราก็ไม่ค่อยเข้าใจเขา ส่วนตัวเราก็ชอบถามให้ชัดเจน ได้คำตอบเลย บางทีเหมือนไปถามจี้ เขาก็วีน ล่าสุดคุยกันเมื่อกี้ก็วีน แล้วช่วงนี้อารมณ์แรงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน ที่บ้านเอ่ยปากกันหมดแต่ไม่มีใครอยากพูด แต่เราก็พูดให้รู้ตัวว่า ช่วงนี้แม่อารมณ์แรงขึ้นนะ ทีนี้ก็วีน เก็บคำพูดเรามาว่าเราซํ้าๆ หลายรอบ ว่าเราไปว่าเขา แม่เราชอบถือตัวทำนองว่าฉันเป็นแม่ มีอะไรกันขึ้นมาก็จะชอบพูดกูเป็นแม่นะ เหมือนเป็นไพ่ไม้ตาย
เราจะทำยังไงดีคะ ที่จะคุยกับแม่แบบเคลียร์ๆกันได้
ใครอ่านจนจบก็ขอบคุณมากๆ นะคะ เป็นบางอาจจะพิมพ์งงๆ (รึเปล่า?)