สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องที่เครียดมากแต่ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังได้ เพราะถ้าบอกเพื่อนหรือญาติก็คงไม่มีใครรับฟัง เริ่มเรื่องคือเราเล่นแอพหาคู่เป็นแอพที่นิยมหาคู่ต่างชาติค่ะ เราต้องบอกไว้กาอนนะคะเราไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย เราอยากมีแฟนค่ะเลยเลือกแอพหาคู่ จนได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่งในแอพค่ะ เขาหล่อมากเป็นฝรั่งตาสีฟ้าตัวสูง ผิวขาว คือตรงสเปกเราทุกอย่าง เราคุยกับเขาได้แค่5วันค่ะแล้วก็นัดเดทกัน เรายอมรับค่ะว่าเชื่อใจเขาและรักเขาตั้งแต่แรกพบ เขาชวนเราไปกินข้าวและเขาก็จ่ายทุกอย่างให้ค่ะ แล้วหลังจากนั้นเขาก็ชวนเราไปที่โรงแรมที่เขาพักอยู่ เรายอมเขาง่ายมากค่ะพอหลังจากมีอะไรกันเขาก็ขอให่เราอยู่กับที่โรงแรม7วัน เราก็บอกว่าต้องกลับไปเอาเสื้อผ้าเพราะไม่มีเสื้อผ้าจะใส่ เขาบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวไปหาซื้อเอาใหม่ เราเกรงใจเขานะคะเลยเลือกเสื้อผ้าร้านที่ราคาไม่แพง เราก็เลือกมาแค่4ชุด อาศัยว่าซักเอาค่ะไม่อยากให้เขาเสียเงินเยอะ ระหว่างที่อยู่ด้วยกันเราคบกันเหมือนแฟนเลยค่ะ และเราก็ไม่ได้ป้องกันด้วยค่ะทุกครั้งที่มีเซ็กส์ จนเวลาผ่านไป7วัน เขาบอกว่าต้องกลับไปประเทศเขา (เขาเป็นคนอเมริกาค่ะ) แรกที่เขากลับไปเราก็ยังคุยกันปกติ แต่พอเวลาผ่านไปประมาณ10กว่าวัน เขาก็ไม่ค่อยตอบข้อความเราค่ะ แต่เราก็ส่งข้อความทักหาเขาทุกวันเลยค่ะ บอกรักบอกคิดถึงทุกวัน จนเวลาผ่านไป2เดือน เรารู้สึกว่าประจำเดือนเราไม่มาเลยไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจผลออกมาคือเราท้องค่ะ ตอนนั้นทั้งดีใจทั้งรู้สึกกลัวเพราะผู้ชายไม่ค่อยสนใจเราเลย เราก็ใจดีสู้เสือค่ะเลยส่งรูปที่ตรวจครรภ์ให้เขาดู และเขาก็อ่านค่ะแต่ไม่ตอบอะไร เราก็เลยส่งข้อความไปถามเขาอีกว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมไม่ตอบข้อความเราเลย ผ่านไป3วันเขาก็ยังไม่อ่านข้อความและก็ไม่ตอบค่ะ จนเราท้อและเสียใจมากตอนนั้นเรารู้เลยว่าเขาทิ้งเราไปแล้วแน่นอน เราก็เลยไม่ส่งข้อความไปหาเขาอีก จนผ่านไปเกือบจะ2เดือนค่ะ เขาตอบกลับข้อความเรา และตอนนั้นเราก็อายุครรภ์น่าจะประมาณ3เดือนกว่าแล้วค่ะ เรานอนร้องไห้ทุกวันเสียใจมาก แต่ก็ต้องอดทน เราแพ้ท้องหนักมากคืออ้วกทั้งวันนอนแต่บนเตียง แต่โชคดีค่ะเราเป็นฟรีแลนซ์เลยไม่ต้องกังวลเรื่องงานมากนัก เวลาผ่านไปเขาตอบกลับข้อความเราค่ะ เขาบอกเราว่าเขากลับมาคิดแล้วเขาไม่อยากมีลูกกับเรา เขาอยากมีลูกกับคนที่เขาจะแต่งงานด้วยเท่านั้น ตอนนั้นเราแตกสลายมากค่ะ รู้สึกหน้าร้อนหูร้อนขึ้นมาทันที น้ำตาไหลแบบกลั้นไม่อยู่ สุดท้ายเราก็ยอมถอยค่ะ ไม่ใช่ไม่รักเขานะคะ เพราะรักมากก็เจ็บมาก เราก็ตัดใจค่ะ คิดว่ามีลูกเป็นของขวัญ เราก็ตั้งสติและกลับมาใช้ชีวิตปกติค่ะ เราชอบทำอาหารก็มักจะทำอาหารและถ่ายรูปอาหารโพสต์ทุกวัน ในไอจีเราก็จะมีแค่รูปที่เป็นอาหารกับรูปอัลตราซาวน์แค่นั้นค่ะ เพราะตั้งใจว่าจะอัพเดทแค่รูปลูกกับรูปอาหารเท่านั้น เราก็ไม่คิดค่ะว่าเขาแอบส่องดูความเคลื่อนไหวเราตลอด  จนวันที่เราคลอดลูก เราก็ยังอัพเดทรูปลูกลงไอจีปกติค่ะ แล้วเราก็สังเกตเห็นความผิดปกติค่ะ มีไอจีแปลกที่ไม่มีรูปไม่มีโพสต์มากดถูกใจรูปภาพในไอจีของเราและมากดติดตาม แต่เราก็คิดว่าคงไม่มีอะไรคงเป็นคนทั่วไปที่มาดูรูปลูกเราเท่านั้น (เราได้ลูกสาวค่ะ น่สตาคือได้พ่อมาเกือบ100% ตาสีฟ้า ผมสีน้ำตาลเข้ม) พอนานวันเข้า ไอจีปริศนาก็เริ่มมาคอมเม้นท์ค่ะ ส่วนมากจะคอมเม้นท์ในโพสที่เป็นรูปลูกสาวเราค่ะ เราก็ตอบบ้างบางครั้ง จนเขาส่งข้อความมาหาเรา ถามเราชื่ออะไร ลูกสาวเราชื่ออะไร ด้วยความที่เป็นมิตรเราก็ตอบค่ะไม่ได้คิดอะไรมาก และเขาก็เริ่มทำเหมือนจะจีบเราค่ะ แต่มีบางคำที่เขาพิมพ์มาหาเรามันทำให้เรารู้สึกคุ้นมากค่ะ เหมือนกับพ่อของลูกเราเลยค่ะ แต่เราก็คิดว่าคงเป็นทั่วไปของต่างชาติที่พิมพ์แบบนี้ เราคุยกับเขาอยู่นานค่ะน่าจะประมาณ4เดือน แล้วจู่เขาก็บอกเราค่ะว่าเขาคือพ่อของลูกเรา ตอนนั้นก็ดีใจนะคะแต่ก็ตกใจที่ตลอดเวลาเขาส่องดูเราตลอด เขาขอโทษเรากับลูกและบอกว่าจะกลับมาหาเราที่ไทย แต่เราก็ยังไม่กล้าที่จะเชื่อใจเขาค่ะ เราบอกเขาแค่ว่าทำใจได้แล้ว และไม่อยากเจอเขาอีก เราบอกว่าเราจะบล็อกเขาค่ะและห้ามไม่ให้เขามายุ่งกับเราอีก เขาก็ขอร้องเราว่าอย่าบล็อกเขา เขาอยากเห็นลูกอยู่ เราเลยใจอ่อนค่ะไม่บล็อกเขา เขาก็พยายามจะแสดงความรับผิดชอบนะคะ ขอเลขบัญชีเราและส่งค่าเลี้ยงดูให้เรา และไม่นานเขาก็กลับมาไทยจริงๆค่ะ เขาร้องให้เราไปรับเขาที่สนามบิน ตอนนั้นเราก็สองจิตสองใจเพราะอีกใจก็รักเขาอยู่ แต่อีกใจก็กลัวถูกหลอกอีก สุดท้ายเราก็ใจอ่อนค่ะยอมไปรับเขาที่สนามบินตามที่เขาขอ ตอนนั้นเราตื่นเต้นมาก ไม่คิดว่าเขาจะกลับมาเรา เขาลงเครื่องมาเกือบครึ่งชั่วโมงค่ะเราไปรับเขาช้าเพราะลืมดูเวลาที่เขาบอกว่าจะถึงสนามบิน แต่เขาก็นั่งรอเราที่สนามบินค่ะ จนเราไปถึงและอุ้มลูกไปเราไม่เห็นเขาค่ะ แต่เขาเห็นเรากับลูก จังหวะนั้นเหมือนร้อนหนาวค่ะเขาเดินมาข้างหลังเราแล้วสะกิดเรา พอเราเจอหน้าเขาเราก็ตกใจมากค่ะ เขาร้องไห้แบบที่เราไม่คิดว่าผู้ชายตัวใหญ่จะร้องไห้ แล้วเขาก็พยายามที่จะเข้ามากอดเรากับลูกค่ะแต่ด้วยสมองมันสั่งการให้เราถอยหลังเพราะกลัวถูกหลอกอีกครั้ง เขาก็งงค่ะว่าทำไมเราไม่ยอมให้เขากอดเขาก็ถามนะคะว่าเป็นอะไร เราก็ได้แค่บอกว่าไม่อยากให้กอดเราร้อน แต่ในสนามบินแอร์เย็นค่ะ เราไม่รู้ว่าทำถูกหรือเปล่าแต่เราก็ไม่อยากเจ็บ เพราะกว่าจะเข้มแข็งได้เราก็ทนนอนร้องไห้มาเป็นเดือน เขาบอกเราว่าเขาจะมาอยู่ไทย3เดือน เพื่อที่จะได้อยู่กับลูกกับเรา แต่เราก็บอกว่าเราไม่ว่างมาเจอบ่อยๆ เขาเลยจะขอไปพักกับเราที่คอนโดเราค่ะแต่เราก็เลือกปฏิเสธ เพราะเรารู้ว่าเราคงยอมมีอะไรกับเขาแน่นอนถ้าเขาไปพักที่คอนโดด้วย ระหว่างนั้นเขาก็ส่งข้อความถึงเราทุกวันค่ะ และก็ขอมาเล่นกับลูกทุกวัน เราก็อนุญาตแค่บางครั้งเท่านั้น และเราก็เป็นฝ่ายที่เย็นชากับข้อความของเขาค่ะ สองสามวันเราถึงจะอ่านข้อความของเขาสักครั้งค่ะตอบแค่ yes no okey แต่เขาก็มีความพยายามที่ง้อเราค่ะ จนเราทนไม่ไหวถามเขาว่าทำไมถึงทิ้งเราไปตั้งแต่แรก แล้วที่บอกจะมีลูกแค่กับคนที่แต่งงานด้วยหมายถึงอะไร เขาเลยตอบเราว่าเขากลับไปแต่งงานกับแฟนของเขา แต่แต่งงานได้แค่2เดือนแฟนเขาก็เลิกกับเขาแล้วไปแต่งงานใหม่ คำตอบของเขาทำให้เรารู้สึกว่าเราก็แค่เป็นตัวเลือกของเขาเราเลยตัดบทด้วยการห้ามไม่ให้เขามายุ่งกับเราอีก แต่เขาไม่ยอมค่ะยังตามมาหาที่คอนโดตลอด และสุดท้ายเขาก็ขอเราแต่งงานค่ะ ขอแบบที่เราก็งงๆ แต่เขาก็บอกว่าเพื่อเป็นการยืนยันว่าเขาจะไม่ทิ้งเรากับลูกไปอีก ตอนนั้นเราก็ไม่กล้าตกลงค่ะ แต่เขาก็ไม่ลดละยังง้อเราทุกวัน บางวันก็แกล้งป่วยมาค่ะ มาเล่นกับลูกแล้วบอกว่าป่วยปวดหัว ขอนอนพัก เราก็รู้แหละค่ะว่าเขาแกล้งป่วยแต่ก็ขี้เกียจที่จะพูดมาก เพราะอีกใจก็เริ่มใจอ่อน จากที่ป่วยบอกว่าจะขอนอนพักด้วยสัก1วัน มันก็เริ่มเป็นสองวันสามวันจนเป็นอาทิตย์ค่ะเราก็น่าจะเอะใจตั้งแต่แรกเพราะเขาเตรียมกระเป๋ามาพร้อมตั้งแต่วันแรก แล้วพออยู่ด้วยทุกวันเห็นเขาเล่นกับลูกช่วยเลี้ยงลูกเราก็เริ่มใจอ่อนค่ะ จากที่ไม่ให้แตะเนื้อต้องตัวก็เริ่มปล่อยให้เขามาจับมากอดมาหอม จนสุดท้ายก็ใจอ่อนจริงๆค่ะ เขาพาเรากับลูกไปห้างไปซื้อเสื้อผ้าของใช้ลูก เราจำได้ว่าเราแกล้งหยิบแต่ของแพงๆค่ะ และก็หยิบมาเยอะมาก แต่เขาก็ไม่ได้บ่นอะไร วันนั้นน่าจะหมดไปเป็นแสนเลยค่ะ จากที่คิดว่าเขาคงทิ้งเรากับลูกไปอีกหลังจากกลับไปอเมริกา สุดท้ายเขาก็ไม่ทิ้งเหมือนครั้งแรกค่ะ เขาเป็นฝ่ายที่ส่งข้อความถึงเราตลอด บางวันก็ขออนุญาตเราวิดีโอหาเรากับลูก เราต้องบอกไว้ก่อนนะตะเราไม่เคยขอเงินเขาเลยค่ะ มีแต่เขาที่ส่งเงินให้เราเอง หลังจากที่เขากลับอเมริกาไปได้ประมาณ2เดือนเขาก็กลับมาไทยอีกครั้งค่ะ เขากลับมาพร้อมกับเตรียมเอกสารมาเพื่อจดทะเบียนสมรสกับเรา เขาขอร้องให้เรายอมจดทะเบียนสมรสกับเขา เพราะเขาไม่อยากกลับไปอเมริกา เราก็ยอมรับค่ะว่าก็ใจอ่อนลงมากๆ เลยยอมจดทะเบียนสมรสกับเขาและเขาก็ขอวีซ่าจนได้มาอยู่ไทย ตลอดเวลาเราไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขาทำงานอะไรจนหรือรวย เพราะตอนที่เราถูกทิ้งแรกๆเขาก็ไม่ได้ซัพพอร์ตอะไรเรา เราเลยไม่สนใจที่จะขอเงินเขา ตอนนี้เรากับเขาก็แต่งงานกันได้ประมาณ5เดือนแล้วค่ะ แล้วก็ดูเหมือนเราจะมีน้องอีกคน แต่ตอนนี้เรายังไม่กล้าบอกเขาค่ะ เพราะกลัวจะโดนทิ้งอีก แต่ตลอดเวลาที่มีอะไรกับเขาเราพยายามที่จะป้องกันนะคะครั้งนี้เราพยายามที่ป้องกันทั้งทานยาคุมและให้เขาใส่ถุง แต่ทุกครั้งเขาก็ไม่เคยใส่ค่ะเราบอกแล้วเขาก็ไม่ทำ พอเราตะกินยาคุมเขาก็มักจะห้าม เขาบอกว่าครั้งนี้เขาตั้งใจอยากให้เราท้อง เราไม่รู้ว่าจะบอกเขาดีหรือเปล่าในตอนนี้ แต่เขาบอกว่าอีกไม่กี่วันพ่อแม่เขาจะมาไทย เขาอยากทำทุกอย่างให้ถูกต้อง อยากให้เราได้เจอพ่อแม่ของเขา เราไม่รู้ว่าด้วยเพราะการตั้งครรภ์หรือเปล่ามันทำให้เรารู้สึกสับสน บางวันก็รู้สึกรักเขา บางวันก็รู้สึกเบื่อขี้หน้าเขา แต่ตรงกันข้ามกับเขาที่เอาใจใส่เรากับลูกมาก แต่เรื่องในอดีตมันก็ดูเหมือนจะกลับมาทำร้ายจิตใจเราตลอดค่ะ เราไม่รู้ว่าเขาจะทิ้งเราไปอีกครั้งหรือเปล่ามันคือความกลัวค่ะเพราะเจ็บปวดมามาก เราไม่มีพ่อแม่ค่ะมีแค่ญาติแต่ก็ต่างคนต่างอยู่ เรากลัวว่าถ้าเขาทิ้งเราไปอีกเราจะลำบากมาก แต่เราก็ไม่คิดจะเอาลูกออกนะคะ แค่ตอนนี้คิดว่าควรจะบอกเขาเรื่องที่ท้องดีหรือเปล่า เรารักเขามากค่ะแต่ก็กลัวเจ็บอีกครั้ง