สวัสดี..สมาชิกทุกท่านที่ได้แวะอ่านเรื่องเรานะคะ -ขอเริ่มท้าวความก่อนว่า ตัวเราเป็นทอมนะคะ ไม่ได้เพอร์เฟคอะไรเลยแหละคนธรรมดาๆ เมื่อ7ปีก่อนได้มาคบกับผญ.คนนึงถิอว่าเพอร์เฟคซึ่งตรงกันข้ามกับเราเลย เรียนป.เอก ม.ดัง หน้าตาก็ถือว่าดี ฐานะก็ใช้ได้ เธอเป็นติวเตอร์ แต่เรารู้จึกกันไม่นานก็มีผีผลีกให้ได้คบกัน ทุกอย่างราบเรียบไม่มีเรื่องให้ปวดหัวเท่าไหร่ จนเธอเริ่มเรียนใกล้จบ ซึ่งตีวเราไม่เคยงี่เง่ากับเค้าเท่าไหร่เรื่องการทำงานหริอเรียน และเราเริ่มห่างกันอีกเหตุผลนึงคือเค้าย้ายไปอยู่หนองจอก เลยห่างกันไปอีก เราก็มีท้วงไปบ้างเรื่องเวลาที่ให้กัน เป็นเจอกันอาทิตย์ละ1-2วัน ค้างบ้างไม่บ้าง แต่เราไม่เข้าใจ ทำไม เค้าไม่กล้าที่จะบอกแม่หรือใครๆว่าเค้ามีแฟนเราไม่ได้ต้องการไปวุ่นวายครอบครัวเค้านะ แต่แค่ยอมรับ ว่ามี หรือเวลามีอะไรเราจะได้ติดต่อได้บ้าง เค้าอยุ่บ้านจะโทรคุยไม่ได้ เราก็ไม่เคยว่าอะไร จนมาวันนี้ มันกลายเป็นชิน ชา เฉย หรือเรามันจนไม่มีการศึกษา แถมไม่ทำงาน(รับหน้าที่ดูแลแม่แทนพี่ๆ) ถ้าอาย ทำไมไม่ปล่อยเราไป ทั้งที่เราบอกแล้วว่าถ้าไม่กล้าที่จะเปิดเผย อาย ก็อย่าคบดีกว่า มันเสียความรู้สึกเปล่าๆ