สวัสดีค่ะ เรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่ทำให้หนูรู้สึกผิดหวังแล้วก็นอยด์มากๆค่ะ คือที่รร.ของหนูจะมีเป็นธนาคารของรร.ใช่ไหมคะ สามารถฝาก/ถอนได้ค่ะ วันนี้หนูก็มีเรื่องที่ต้องถอนเงินหนูเลยไปถอนเงินค่ะแต่ต้องเขียนใบถอนก่อนนะคะแล้วก็ต้องให้ครูเซ็นด้วย หนูก็เขียนขอมูล/จำนวนเงินตามปกติ ซึ่งหนูถอนไป498บาทซึ่งที่หนูต้องถอนจำนวนเท่านี้ก็เพราะว่าถ้าหนูเบิก500บาทหนูก็จะได้แบงค์500 ซึ่งหนูเบิกเงินไปเพราะต้องไปจ่ายค่าของใช้/ค่ายืมเงินแม่ แล้วก็อีกมากมายเลยค่ะซึ่งต้องใช้แบงค์ย่อยอย่างแบงค์100(+กับว่าหนูคิดคำนวณค่าต่างๆแล้วได้498บาทพอดีค่ะ) แต่ครูของหนูเขาเซ็นให้และบอกว่าให้เบิก500บาทไปเลย หนูก็เลยต้องเบิกค่ะ ตามคาดค่ะ หนูได้แบงค์500 หนูเลยลองคุยกับจนท.ธนาคารว่าขอแบงค์100ได้ไหม แล้วจนท.เขาก็ไปบอกครูที่ดูแลธนาคารว่าขอแบงค์ร้อยใช่ไหมคะ แต่ครูที่ดูแลธนาคารเขาอาจจะสงสัยหนูก็ได้ค่ะว่าหนูเอาแบงค์100ไปทำอะไร เขาก็เรียกหนูไปคุย ซึ่งตอนที่เขาเรียกไปคุยหนูก็ไม่ได้คิดว่าจะเป็นเรื่องนี้นะคะเพราะหนูไว้ใจในครูคนนั้นมากๆค่ะ หนูตั้งใจเรียนในวิชาครูเขามากๆและก็ค่อนข้างที่จะสนิทกับครูเขาแต่ไม่มากค่ะ ครูเขาก็ถามทำไมถึงอยากได้แบงค์100 หนูก็ตอบครูเขาตามเหตุผลที่หนูอธิบายเลยค่ะแต่ก็อาจจะไม่ได้กระชับเท่านี้เพราะหนูเป็นคนที่ค่อนข้างไม่กล้าพูด ขี้อายกับครูค่ะ ครูเขาเลยพูดกับหนูประมาณว่าได้เอาไปให้เพื่อนรึเปล่า(ครูเขาอาจจะคิดว่าหนูติดตังค์เพื่อน)หนูก็ตอบว่าไม่ค่ะแล้วครูเขาก็พยักหน้าเหมือนเข้าใจแต่พอหนูจะออกไปจากธนาคารครูเขาก็พูดว่าทรงนี้เอาไปให้เพื่อนแน่ๆเพราะถ้าเอาไปให้แม่ก็คงให้แบงค์500ประมาณนี้ค่ะ มันทำให้หนูรู้สึกไม่ดีกับคำพูดนี้มากค่ะๆเพราะหนูไม่ใช่คนที่จะทำแบบนี้เลย+หนูชื่นชอบในครูเขาอยู่กับครูเขามานานเลยไว้ใจครูเขาแต่ครูเขาพูดแบบนี้ใส่มันทำให้หนูคิดมาก นอยด์ ผิดหวังมากๆค่ะ หนูคงกลับไปมองครูเขาไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ+กับหนูเป็นคนคิดมากแคร์คำพูดคนอื่นมากๆค่ะ คำพูดแค่นั้นของครูมันเปลยนความคิดหนูที่มีต่อครูเลยค่ะ ความรู้สึกดีๆกับครูคนนั้นตอนนี้มันพังทลายไปแล้วค่ะ หนูผิดหวังยังไงไม่รู้ค่ะ อาจจะเป็นฟีลเราไว้ใจเขาแตาเขาสงสัยไม่ใว้ใจในตัวเราค่ะ