สวัสดีค่ะ ณ ตอนนี้ที่เล่าเรื่องราวทั้งหมดผ่านมาประมาณ 4 ปีกว่าแล้วนะคะ เรื่องอาจจะยาวหน่อยนะคะ
เพิ่มเติม** เราป้องกันทุกอย่างค่ะ เเต่น้องหลุดมา**
- ช่วงเรียนมหาลัยปี 2 เราได้มีแฟนตามวัยหนุ่มสาวไม่มีไรหวือหว่า ครบกันมาได้ไม่นาน เรารู้สึกว่าร่างกายแปลไปมากๆ ฉี่บ่อยขึ้นและประจำเดือนไม่มา แต่เรื่องประจำเดือนไม่มาเราเป็นบ่อยอยู่แล้วเลยไม่ได้กังวลอะไร จนขาดไปเดือนนิดๆ และด้วยอาการที่เราเป็น เลยตัดสินใจตรวจครรณ์(14/02/20) ตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองเด็กมาก ไม่กล้าตรวจคนเดียว เลยไปหาเพื่อนที่หอ สรุปขึ้น 2 ขีด ชัดมาก ตรวจซ้ำก็ข้ึ้นทุกอัน ทำอะไรไม่ถูกร้องไห้ ร้องอย่าเดียว อนาคตตอนนั้นไม่อยากจบแค่นี้
- เย็นวันนั้นเราไปหาแฟน ตัดสินใจบอกแฟนเผื่อเขาช่วยหาทางออก หรือเป็นที่พึ่งเดียวที่เรามี ที่เรากล้าบอก เพราะเขาทำงานแล้วไม่ได้เรียนต่อ(เเต่ก็อายุเท่ากัน) แต่คำตอบของแฟนคือ "ไม่พร้อม" แนะนำให้เราไม่เอาออก ความรู้สึกตอนนั้นบอกไม่ถูก ทั้งรู้สึกไม่ดีที่ไม่มีความรับผิดชอบ ทั้งรู้สึกว่าโล่งๆแปลกๆที่เราจะได้เรียนต่อแบบเด็กทั่วไป
- ใช่ค่ะ เราตัดสินใจ "ทำแท้ง" ปรึกษาเพื่อนสนิด ช้วยเพื่อนหาที่ปลอดภัย ถูกกฎหมาย เพื่อนหาได้เลยวันนั้น เป็นคลีนิคถูกกฎหมายอยู่ในกลางเมืองขอนแก่นเลย วันถัดไปเพื่อนพาเราไปปรึกษาและตรวจอายุครรณ์ สรุป 2เดือนแล้ว อายุครรณ์ยังไม่เยอะคลีนิคอนุญาตให้ทำ โดยไม่ตรงให้ผู้ปกครองมาเซ็น (อายุ20ปีขึ้นไป) หมอถามจะเข้ามาทำตอนไหน ทางเรายังให้คำตอบไม่ได้ เพราะค่าใช้จ่ายการทำตอนนั้นประมาณ 4พัน รู้สึกว่ามันมากสำหรับเราตอนนั้นเพราะค่าใช้จ่ายเราออกเองหมด แฟนไม่รับผิดชอบ แต่เรายังคบกันนะคะ แต่เขาบอกไม่มีเงิน เเต่เราต้องรีบไปทำเพราะถ้าตัวอ่อนใหญ่ขึ้น ราคาจะแพงขึ้น
- พอเราเก็บเงินได้ เรานัดคลีนิคทำ ซึ่งขอไม่เล่ารายละเอียดลงลึกว่าวันนั้นเจออะไรบ้าง แต่ขอบอกเเค่ว่าหน้ากลัว เจ็บที่สุด บรรยากาสพะอืดพะอมไปหมด บอกไม่ถูก
- หลังจากทำร่างกายเราไม่ได้เปลี่ยนไม่ได้พักฟื้น ใช้ชีวิตต่อได้ วันที่เราไปทำ เราไปเข้าสอบต่อ 555555
- ชีวิตหลังจากทำแท้ง เราทำบุญเรื่อยๆ นึกถึงเรื่อยๆ เห็นเด็กก็มีร้องไห้ น้ำตาซึมบ้าง เพราะเราเป็นคนชอบเด็กมากๆแต่พอมีลูกกลับเอาออก เเต่เราก็คิดว่าออกมาแล้วไม่พร้อมก็เหมือนทรมานลูก อยากเลี้ยงลูกให้ดีกว่าตอนที่เรียนอยู่
- เราคบกับแฟนมาจน เกือบ2 ปี เรื่องราวเกิดขึ้นเยอะมาก ทั้งโดนเขานอกใจ เขาแอบคุยไปทั่ว ไปทำงานต่างจังหวัดก็มีโลกอีกใบอยู่นั้น เราที่เรียนอยู่ต้องซัพพอร์ตเขาทั้งๆที่เขาทำงาน ชีวิตเราเหมือนตายทั้งเป็น รักมันก็รัก เลยทน จนวันนึงเขาเปิดตัวกับแฟนใหม่ บอกเลิกเราอยากอยู่คนเดียว เเต่เปิดตัวแฟนใหม่ฉ่ำ ไปเที่ยวทะเลด้วยกัน ...
- เราออกมาได้ ถงจะออกเพราะโดนถีบออกมาก็เถอะ เราว่านี่คงหมดกรรมหมดเวรละจริงๆ ชีวิตเราไม่มีการโดนตามหลอกหลอน หรือเหตุการณ์อะไรที่มันทำให้เรารู้สึกไม่ดีเลย ลูกรักเรามากๆ เราก็ขอบคุณเขามากเช่นกันที่เขาเข้าใจ เราพูดในใจเสมอว่าขอให้เขากลับมาตอนเราพร้อม
- ที่เรามาเล่า เราอยากบอกว่า เราไม่ได้สนับสนุนให้ท้องไม่พร้อมหรือทำแห้ง บริบทแต่ละคนต่างกัน เป็นกำลังใจใหุ้กคนที่กำลังเจอปัญหานี้อยู่นะคะ ครอบครัวไหนยังมีเเรงซัพพอร์ตการมีเจ้าตัวน้อยก็คงหรรษามากๆค่ะ
ตอนนี้เราพร้อมแล้ว กลับมาหาแม่นะเจ้าตัวเล็ก
เล่าประสบการณ์ ยุติการตั้งครรณ์ "ทำแท้ง" และการใช้ชีวิตหลังจากนั้น
เพิ่มเติม** เราป้องกันทุกอย่างค่ะ เเต่น้องหลุดมา**
- ช่วงเรียนมหาลัยปี 2 เราได้มีแฟนตามวัยหนุ่มสาวไม่มีไรหวือหว่า ครบกันมาได้ไม่นาน เรารู้สึกว่าร่างกายแปลไปมากๆ ฉี่บ่อยขึ้นและประจำเดือนไม่มา แต่เรื่องประจำเดือนไม่มาเราเป็นบ่อยอยู่แล้วเลยไม่ได้กังวลอะไร จนขาดไปเดือนนิดๆ และด้วยอาการที่เราเป็น เลยตัดสินใจตรวจครรณ์(14/02/20) ตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองเด็กมาก ไม่กล้าตรวจคนเดียว เลยไปหาเพื่อนที่หอ สรุปขึ้น 2 ขีด ชัดมาก ตรวจซ้ำก็ข้ึ้นทุกอัน ทำอะไรไม่ถูกร้องไห้ ร้องอย่าเดียว อนาคตตอนนั้นไม่อยากจบแค่นี้
- เย็นวันนั้นเราไปหาแฟน ตัดสินใจบอกแฟนเผื่อเขาช่วยหาทางออก หรือเป็นที่พึ่งเดียวที่เรามี ที่เรากล้าบอก เพราะเขาทำงานแล้วไม่ได้เรียนต่อ(เเต่ก็อายุเท่ากัน) แต่คำตอบของแฟนคือ "ไม่พร้อม" แนะนำให้เราไม่เอาออก ความรู้สึกตอนนั้นบอกไม่ถูก ทั้งรู้สึกไม่ดีที่ไม่มีความรับผิดชอบ ทั้งรู้สึกว่าโล่งๆแปลกๆที่เราจะได้เรียนต่อแบบเด็กทั่วไป
- ใช่ค่ะ เราตัดสินใจ "ทำแท้ง" ปรึกษาเพื่อนสนิด ช้วยเพื่อนหาที่ปลอดภัย ถูกกฎหมาย เพื่อนหาได้เลยวันนั้น เป็นคลีนิคถูกกฎหมายอยู่ในกลางเมืองขอนแก่นเลย วันถัดไปเพื่อนพาเราไปปรึกษาและตรวจอายุครรณ์ สรุป 2เดือนแล้ว อายุครรณ์ยังไม่เยอะคลีนิคอนุญาตให้ทำ โดยไม่ตรงให้ผู้ปกครองมาเซ็น (อายุ20ปีขึ้นไป) หมอถามจะเข้ามาทำตอนไหน ทางเรายังให้คำตอบไม่ได้ เพราะค่าใช้จ่ายการทำตอนนั้นประมาณ 4พัน รู้สึกว่ามันมากสำหรับเราตอนนั้นเพราะค่าใช้จ่ายเราออกเองหมด แฟนไม่รับผิดชอบ แต่เรายังคบกันนะคะ แต่เขาบอกไม่มีเงิน เเต่เราต้องรีบไปทำเพราะถ้าตัวอ่อนใหญ่ขึ้น ราคาจะแพงขึ้น
- พอเราเก็บเงินได้ เรานัดคลีนิคทำ ซึ่งขอไม่เล่ารายละเอียดลงลึกว่าวันนั้นเจออะไรบ้าง แต่ขอบอกเเค่ว่าหน้ากลัว เจ็บที่สุด บรรยากาสพะอืดพะอมไปหมด บอกไม่ถูก
- หลังจากทำร่างกายเราไม่ได้เปลี่ยนไม่ได้พักฟื้น ใช้ชีวิตต่อได้ วันที่เราไปทำ เราไปเข้าสอบต่อ 555555
- ชีวิตหลังจากทำแท้ง เราทำบุญเรื่อยๆ นึกถึงเรื่อยๆ เห็นเด็กก็มีร้องไห้ น้ำตาซึมบ้าง เพราะเราเป็นคนชอบเด็กมากๆแต่พอมีลูกกลับเอาออก เเต่เราก็คิดว่าออกมาแล้วไม่พร้อมก็เหมือนทรมานลูก อยากเลี้ยงลูกให้ดีกว่าตอนที่เรียนอยู่
- เราคบกับแฟนมาจน เกือบ2 ปี เรื่องราวเกิดขึ้นเยอะมาก ทั้งโดนเขานอกใจ เขาแอบคุยไปทั่ว ไปทำงานต่างจังหวัดก็มีโลกอีกใบอยู่นั้น เราที่เรียนอยู่ต้องซัพพอร์ตเขาทั้งๆที่เขาทำงาน ชีวิตเราเหมือนตายทั้งเป็น รักมันก็รัก เลยทน จนวันนึงเขาเปิดตัวกับแฟนใหม่ บอกเลิกเราอยากอยู่คนเดียว เเต่เปิดตัวแฟนใหม่ฉ่ำ ไปเที่ยวทะเลด้วยกัน ...
- เราออกมาได้ ถงจะออกเพราะโดนถีบออกมาก็เถอะ เราว่านี่คงหมดกรรมหมดเวรละจริงๆ ชีวิตเราไม่มีการโดนตามหลอกหลอน หรือเหตุการณ์อะไรที่มันทำให้เรารู้สึกไม่ดีเลย ลูกรักเรามากๆ เราก็ขอบคุณเขามากเช่นกันที่เขาเข้าใจ เราพูดในใจเสมอว่าขอให้เขากลับมาตอนเราพร้อม
- ที่เรามาเล่า เราอยากบอกว่า เราไม่ได้สนับสนุนให้ท้องไม่พร้อมหรือทำแห้ง บริบทแต่ละคนต่างกัน เป็นกำลังใจใหุ้กคนที่กำลังเจอปัญหานี้อยู่นะคะ ครอบครัวไหนยังมีเเรงซัพพอร์ตการมีเจ้าตัวน้อยก็คงหรรษามากๆค่ะ
ตอนนี้เราพร้อมแล้ว กลับมาหาแม่นะเจ้าตัวเล็ก