คือเรามีเพื่อนใหม่ในกลุ่ม1คนปกติเรากับเพื่อนเล่นอยู่ด้วยกันแค่5แต่พอย้ายเข้าร.รใหม่แล้วก็มีนางเข้าเพิ่มอีก1คนเพราะเราขึ้นรถสายเดียวกันเเละอยู่ห้องเดียวกันคือนางชอบว่าชอบแซวเราอย่างมีอยู่วันหนึ่งเรากับคนคุยก็ทะเลาะแล้วก็เลิกคุยกันไปได้ประมาณ1อาทิตย์แล้ววันนั้นเขาเดินผ่านเรานางก็ตะโกนเรียกชื่อคนเก่าเราแล้วก็บอกว่าเรามีคนคุยใหม่แล้วไม่ได้รักเขาไรงี้ซึ่งเราไม่ชอบมากๆที่นางพูดแบบนี้เพราะยิ่งทำให้เรากับคนคุยเราผิดใจกันำใหญ่ทั้งที่เรื่องความรักเรื่องส่วนตัวของนางเราก็ไม่เคยไปยุ่งด้วยซ้ำแล้วก็มีอีกเรื่องคือเราแต่งหน้าปกติของเราแล้วนางก็พูดเราแต่งหน้าแล้วแดงๆเหมือนตุ๊กกี้เลยแล้วก็ชอบเที่ยวเอาเราไปบอกคนนู่นคนนี้ว่าเหมือนตุ๊กกี้แล้วก็หัวเราะให้เราซึ่งอันนี้สำหรับเราคือการแต่งหน้าเราจะแต่งยังไงมันก็เรื่องของเราไหมค่ะขอแค่เราแต่งแล้วเรามั่นใจก็พอการที่นางไม่ทาจมูกทาแก้มเหมือนคนอื่นก็ไม่มีสิทธิ์มาว่าคนอื่นแล้วพอกับตัวเองเขียนคิ้วหนายังกับปลิงเรายังไม่ล้อเลยแถมยังบอกคนอื่นไปทั่วว่าตัวเองเขียนคิ้วสวยแบบนั้นแบบนี้เขียนคมดูดีนางบอกว่าแล้วก็มีอีกเรื่องที่เกิดล่าสุดนี้เลยคือเราซื้อเสื้อแขนยาวลายวัวมาล่ะเราใส่ไปร.รนางก็บอกว่าเราเป็นวัวหลุดคอกแล้วตอนเที่ยงเรากินข้าวนางก็ว่าให้เราเป็นวัวกินหญ้าพอขึ้นรถนางจะพูดกับเราแล้วนางลืมไปพูดภาษาคนวัวไม่รู้เรื่องแล้วนางก็พูดแบบนี้อยู่ซ้ำๆทั้งวันเราไม่ชอบพฤติกรรมแบบนี้มากเลยค่ะเพราะเราเองก็เป็นมีปมเรื่องบลูลี่ตอนช่วงป.2-ม.1ร.รเก่าเราเองก็โดนบลูลี่เรื่องหน้าตาแล้วก็ทรงผมกว่าจะผ่านมาได้ทั้งเหนื่อยทั้งท้อความมั่นใจไม่มีความสุขก็ไม่มีเลยพอช่วงขึ้นม.3เราเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดูดีขึ้นให้สู้คนขึ้นกว่าเดิมคำบลูลี่จากคนอื่นถึงเริ่มหายไปแล้วไม่มีอีกเลยพอมาเจอนางพูดแบบนี้ให้บอกเลยว่าเสียใจเสียความรู้สึกมากๆเราก็ว่านางคืนนะแต่ก็พูดแค่ครั้งสองครั้งแล้วก็ไม่ได้พูดรุนแรงเราก็อย่างจะพูดแรงๆคืนนะแบบตัวเองก็สูง160น.นก็ตั้ง80-90แล้วยังว่าคนอื่นหน้าตาก็ไม่ได้สวยอะไรไปกว่าเราอะไรขนาดนั้นสีผิวก็เท่ากันเป็นเราไม่กล้าว่าคนอื่นแบบนั้นนะทั้งที่ตัวเองไม่ต่างจากเขาเลยด้วยซ้ำเราเองก็พยายามใจเย็นเพราะถ้าเราได้ด่าคืนขึ้นมาก็ไม่สนจะเป็นใครเหมือนกันไม่สนด้วยว่าคำที่พูดออกไปจะรุนแรงหรือทำร้ายจิตใจเขาเหมือนที่เขาพูดให้เราหรือเปล่าเราเงียบแต่เราจำทุกคำพูด