แม่กับชีวิตของลูก

สวัสดีครับ ปัจจุบันนี้ผมอายุ 24 ย่าง 25 แล้วครับ ผมมีปัญหาในครอบครัวเกี่ยวกับแม่ครับ

ประเด็นที่ 1 เรื่องการออกไปอยู่ข้างนอกครับ ในที่นี้หมายถึงการออกไปเช่าหอเพื่อให้ใกล้และสะดวกในการทำงานครับ ทุกครั้งที่บอกจะออกไป แม่จะต้องด่า โวยวาย บอกว่าผมไม่รักผมไม่แคร์แม่เลย เคยถามบ้างมั้ยว่าแม่จะเป็นยังไง (หลายๆคนอาจจะสงสัยว่าทำไมไม่หาทำงานที่ใกล้บ้าน คือสายงานผมไม่มีที่ใกล้บ้านครับ) แม่ต้องการที่จะให้ผมอยู่ใกล้ตัวแม่เสมอ แม้ว่าผมต้องนั่งรถในชั่วโมงเร่งด่วนถึง 3 ชม.ก็ตาม ซึ่งการไปอยู่หอผมอยู่แค่ในวันทำงานด้วยครับ ศ-อา ผมกลับบ้าน

ประเด็นที่ 2 เรื่องแฟน ผมพึ่งคบกับแฟนเมื่อไม่นานนี้ครับ ซึ่งจากแรกๆที่คบก็มีปัญหากันเลย เกิดจากการที่ผมโทรคุยกับแฟนตอนที่ครอบครัวผมไปเที่ยวกันซึ่งผมโทรในตอนที่ต่างคนต่างแยกกันพักผ่อนโทรได้แค่ 5 นาที แม่ก็เดินมาบ่นแล้วพูดแทรกเข้าไปในสายเลย ประมาณว่าจะโทรไรนักหนามันใช่เวลามั้ย แต่การพูดของแม่คือการพูดไม่หยุดแค่ผมจะอ้าปากบอกวางสายแฟนแม่ก็พูดแทรกทันทีจนแฟนผมตัดสายไปเลย ซึ่งต้องบอกว่าแม่ผมทำแบบนี้บ้างบางครั้งแต่ครั้งนี้หนักที่สุด แล้วแฟนผมก็ไม่โอเคกับการกระทำของแม่ แล้วแม่รู้เข้าก็เกิดการหมายหัวว่าแฟนผมล้ำเส้นไม่เคารพแม่ ทำให้ทุกวันนี้เวลาจะไปมาหาสู่แฟนแม่จะต้องแสดงอาการทุกครั้ง แค่พูดถึงแฟนแม่จะหน้าบึ้งเงียบขรึมทันที เวลาทะเลาะกันแม่ก็จะด่าว่าแฟนเป็นคนทำให้ผมเปลี่ยนไป แม่เกลียดมัน เกลียดมาก และเริ่มเข้ามาก้าวก่ายในคสพ.ของผม และนำมาสู่ประเด็นสุดท้าย

ประเด็นที่ 3 ความเป็นส่วนตัว ผมต้องบอกว่าทุกวันนี้ผมแทบไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย ห้องนอนตัวเองที่มีให้แค่นอน ถ้าไม่ใช่เวลานอนห้ามขึ้นห้อง และเวลาก่อนนอนที่ผมได้อยู่ในห้อง แม่ก็จะคอยเปิดประตูมาทุกชั่วโมง ทำอะไร คุยกับใคร นอนได้แล้ว มันทำให้รู้สึกว่าห้องผมไม่ส่วนตัวเลย ไม่ว่าผมจะทำอะไรผมต้องขอแม่เสมอไปกับเพื่อน ออกไปนู่นนี่ ผมต้องมาขอตลอด และต้องขอล่วงหน้าอย่างน้อย 3 วันด้วย (ประเด็นนี้เคยทำให้ผมไม่มีเพื่อนคบจนต้องซิ่วจากที่เก่ามาแล้ว) และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ gps ในมือถือที่แม่บังคับผมลงไว้ แม่บอกว่าเอาไว้ดูว่าผมกลับรึยังเดินทางปลอดภัยมั้ย แต่สิ่งที่เกิดขึ้นจริง คือเอาไว้ดูว่าผมไปไหนบ้างแบบตามติด มีครั้งนึงที่เป็นประเด็นบ้านแตกคือ ผมไปนั่งคาเฟ่กับเพื่อนแต่ว่าดันแยกย้ายกันเร็วผมเลยไปแวะห้องแฟนก่อนกลับ สิ่งที่แม่ถามคือทำไมต้องโกหกบอกไปคาเฟ่ก็ไปคาเฟ่สิ ผมเลยพูดไปว่า ผมบอกแล้วว่าผมกลับกี่โมงแต่ระหว่างนั้นผมจะเปลี่ยนแพลนยังไงก็ได้รึป่าว แต่แม่ก็เอาแต่จ้องจับผิดผ่าน gps เสมอ

ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงดีแล้วครับ แม่คือคนที่ไม่สามารถคุยด้วยได้ทุกครั้งที่คุยจะจบด้วยการโดนตวาด ชี้หน้าด่า กริ๊ดอัดหน้า หนักเข้าอาจจะมีการขว้างปาสิ่งของ แม่ผมเป็นคนโมโหร้ายมากครับ ไม่สนใจอะไรนอกจากความคิดตัวเอง

ใครมีมุมมองหรือทางออกใดๆลองเสนอกันได้นะครับ ขอบพระคุณที่อ่านกันจนจบครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่