ตามหัวข้อเลยค่ะวันนี้แค่จะมาบ่นเฉยๆ เราไปค่ายของมอมอนึงมาแล้วมันมีสัมภาษณ์เราก็ไม่ได้เตรียมอะไรเลยมีแค่งานวาดในแท็บเล็ตที่เป็นงานลูกค้ากับงานลายเส้นนิดหน่อยให้แกดูกับพวกใบปพ. แกไม่ดูใบปพ.แรกๆเลยเราเข้าไปนั่งแกไม่พูดอะไรเราไม่รู้จะทำไงเลยแนะนำตัวไปถูกๆผิดๆทำไรไม่ถูกพูดจบแกก็ไม่ถามอะไรเลื่อนๆดูงาน ไปๆมาๆ แกบอกว่า"ที่มีตอนนี้คือฝีเบาไม่ใช่ฝีมือ"เราจำคำนี้ได้เลยแบบอึ้งอ่ะคือเราก็ใส่ไปบ้างนะพวกงานกระดาษที่มันต้องวาดลายเส้น สีน้ำงี้ ละก็อีกคำคือ "พูดตรงๆ อาจารย์ไม่อยากรับเธอ " มันทำให้เราแบบแทบจะร้องไห้เลยแต่ก็ปั้นหน้ายิ้มๆไว้ สัมภาษณ์เสร็จอ่ะเราคิดในหัวเลยนะสงสัยเราไม่เหมาะกับสายนี้แต่ตอนนี้ก็ยังรับวาดรูปอยู่และที่เราอยากเข้าตอนแรกเพราะเราตั้งใจจะเอาจริงๆ แต่พอเจอแกพูดแบบนั้นมันทำให้เราถอดใจไปเลยตอนนี้หันมาทางสายภาษาแทน ใครจะว่าเรารับไม่ได้กับคำพูดแค่นั้นก็ช่างเราไม่โกรธแต่เรารับไม่ได้จริงๆ ปล.ถ้าอ่านไม่เข้าใจก็ขอโทษด้วยนะคะ555 เป็นคนพิมพ์อะไรงงๆ