**ไม่เกี่ยวกับการฆ่าเพื่อนำมาทำอาหาร

สอบถามในมุมมองความเชื่อและปรัชญาทางศาสนาเกี่ยวกับการฆ่าชีวิต ที่เป็นอัตรายกับเราครับ

ตอนเด็ก ๆ เคยฆ่าสัตว์มาเยอะด้วยความไร้เดียงสาครับ โตมาก็มีบ้างนิดหน่อย พวกมีพิษ พวกพาหะนำโรค พวกสร้างความเดือดร้อน งูเขียวหางไหม้ ตะขาบ หนูบ้าน แมลงสาบ แมลงวัน ปลวก มด แต่ตอนนี้พยายามจะเลิกฆ่าสัตว์ทุกชนิดแล้วครับ

แต่ทำไมคนรักงูไม่แนะนำให้ฆ่างูแม้จะมีพิษก็ตาม แต่กับปลวกแนะนำให้รีบกำจัด (เคยไปปรึกษาในกลุ่มงูมา งูข้างรังปลวก)

การฆ่าชีวิตไม่ว่าจะคนหรือสัตว์ มันแสดงถึงความชนะเหรอครับ แต่ผมคิดว่าไม่ใช่ ไม่พอใจใครก็ฆ่า? กลัวสัตว์ตัวนี้ก็ฆ่า? ชีวิตเรายังต้องพบเจอมันอีกเยอะในวันข้างหน้า เจอทุกครั้งก็ต้องฆ่างี้หรอครับ?

การประนีประนอม การปรับตัว การหลีกห่าง จากคนหรือสัตว์ ที่เราไม่ชอบหรือที่เราหวาดกลัว มันใช้ไม่ได้ในชีวิตจริงหรอครับ