เราจะไม่เเก้ตัวใดๆทั้งนั้นจะพูดตามความจริงเราเป็นคนที่คิดมากเเล้วก็กลัวกับเรื่องเเบบนี้มากๆ
ในวันนี้มีหน่อยงานหน่อยงานหนึ่งเข้ามาตรวจสอบที่บ้านเราปรากฎว่าเขาก็เข้ามาตรวจในห้องนอนส่วนตัวเราก็น้องสาวด้วยเราทั้งสองเป็นผู้หญิงนะคะยังเรียนอยู่ทั้งคู่เรานอนห้องเดียวกันวันที่เกิดเรื่องเราไปร.รค่ะอยู่เเค่เเม่เขาก็เข้ามาตรวจซึ่งปกติเราไม่ได้ให้ใครเข้ามายุ่งกับห้องเราหรือของส่วนตัวเราอยู่เเล้ว
เเล้วเขาก็เข้ามากัน5-6คน เขาบอกว่า"ห้องเรารกมากบอกเเม่เราว่ามีลูกเป็นผู้หญิงทำไมสกปรกขนาดนี้" ในห้องก็จะมีของใช้ต่างๆนาๆอยู่ มีฟูก มีตู้เก็บของเเล้วก็ราวตากผ้ามีชั้นวางของเเล้วก็กีต้าร์
เราจะบอกว่ายอมรับว่าห้องเรารกจริงๆเพราะยังไม่ได้ช่วยกันกับน้องเก็บเลยห้องเล็กๆอยู่กันสองคนมันก็ของเยอะพอสมควร
ที่มุมห้องมีขยะอยู่พวกทิชชู่เเล้วก็สำลีเช็ดหน้ามีกระดาษเเล้วก็มีถุงขยะที่ใส่ผ้าอนามัยเเต่ไม่ได้ปิดถุงเเล้วก็มีเศษกระดาษเศษถุงเวลาผู้หญิงฉีกใช้น่าจะเข้าใจ มันกองอยู่มุมห้องห้องเราไม่มีถังขยะจะมีเเค่หน้าห้องน้ำที่เป็นถุงขยะเเต่มันเต็ม เรารู้นะคะว่ามันไม่เรียบร้อยเพราะว่าเราเป็นผู้หญิงเเต่เราไม่คิดว่าวันนึงมันจะมีใครเข้ามาค้นมาตรวจดูห้องเรา พอได้ยินที่เเม่เล่าให้ฟังก็รู้สึกเเย่กับตัวเองพอสมควรเรากลัวว่าเขาจะเอาไปพูดไปคิดไปนินทรารึป่าวเพราะคนที่เขามาดูก็มีเเต่ผู้หลักผู้ใหญ่ที่ทำงานราชการกันทั้งนั้นเลยอีกอย่างบ้านเราก็บ้าในชนบทค่ะบ้านก็ไม่ได้ดูดีขนาดนั้นมีไม้บ้างปูนบ้านสังกะสีบ้างเราไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงเราเองก็ไม่ได้สกปรกขนาดนั้นเราทำความสะอาดห้องทุกครั้งที่หยุดเรียนเสาร์อาทิตย์ เเต่วันที่เขามากลับกลายเป็นว่าคำพูดเขาในวันนั้นที่เราไม่ได้ทำความสะอาดห้องมันทำเอาเรารู้สึกเเย่กับตัวเองมากๆว่าเราต้องดูเเย่ในสายตาพวกเขามากๆเราเป็นคนคิดมากมากๆ ที่เเม่เล่าให้ฟังทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองโสโครกสกปรกมากๆเราจัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องเเค่นี้จะเเคร์ทำไมยิ่งเรียนหนักๆเจอปัญหาเยอะๆเเถมจะต้องมาคิดมากกับเรื่องที่ไม่ควรคิดอีก ปวดหัวมากๆเราเเพนิคคิดมากๆจริงๆเกือบจะร้องกับคำพูดเเค่นี้ได้เเต่คิดว่ารู้งี้น่าจะเก็บขยะกองนั้นก่อนจะไปร.ร ตอนนี้เรามัวเเต่เก็บห้องเเล้วเก็บห้องอีกเเต่มันก็ไม่เหมือนกันเพราะเขาเห็นเขาคิดไปเเล้วว่าเราเเบบว่าเป็นผู้หญิงเเบบนี้เราควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงให้ไม่ต้องคิดมากกับคำพูดคนอื่นคะ
กลัวว่าคนอื่นจะมองเราไม่ดี
เราจะไม่เเก้ตัวใดๆทั้งนั้นจะพูดตามความจริงเราเป็นคนที่คิดมากเเล้วก็กลัวกับเรื่องเเบบนี้มากๆในวันนี้มีหน่อยงานหน่อยงานหนึ่งเข้ามาตรวจสอบที่บ้านเราปรากฎว่าเขาก็เข้ามาตรวจในห้องนอนส่วนตัวเราก็น้องสาวด้วยเราทั้งสองเป็นผู้หญิงนะคะยังเรียนอยู่ทั้งคู่เรานอนห้องเดียวกันวันที่เกิดเรื่องเราไปร.รค่ะอยู่เเค่เเม่เขาก็เข้ามาตรวจซึ่งปกติเราไม่ได้ให้ใครเข้ามายุ่งกับห้องเราหรือของส่วนตัวเราอยู่เเล้วเเล้วเขาก็เข้ามากัน5-6คน เขาบอกว่า"ห้องเรารกมากบอกเเม่เราว่ามีลูกเป็นผู้หญิงทำไมสกปรกขนาดนี้" ในห้องก็จะมีของใช้ต่างๆนาๆอยู่ มีฟูก มีตู้เก็บของเเล้วก็ราวตากผ้ามีชั้นวางของเเล้วก็กีต้าร์เราจะบอกว่ายอมรับว่าห้องเรารกจริงๆเพราะยังไม่ได้ช่วยกันกับน้องเก็บเลยห้องเล็กๆอยู่กันสองคนมันก็ของเยอะพอสมควรที่มุมห้องมีขยะอยู่พวกทิชชู่เเล้วก็สำลีเช็ดหน้ามีกระดาษเเล้วก็มีถุงขยะที่ใส่ผ้าอนามัยเเต่ไม่ได้ปิดถุงเเล้วก็มีเศษกระดาษเศษถุงเวลาผู้หญิงฉีกใช้น่าจะเข้าใจ มันกองอยู่มุมห้องห้องเราไม่มีถังขยะจะมีเเค่หน้าห้องน้ำที่เป็นถุงขยะเเต่มันเต็ม เรารู้นะคะว่ามันไม่เรียบร้อยเพราะว่าเราเป็นผู้หญิงเเต่เราไม่คิดว่าวันนึงมันจะมีใครเข้ามาค้นมาตรวจดูห้องเรา พอได้ยินที่เเม่เล่าให้ฟังก็รู้สึกเเย่กับตัวเองพอสมควรเรากลัวว่าเขาจะเอาไปพูดไปคิดไปนินทรารึป่าวเพราะคนที่เขามาดูก็มีเเต่ผู้หลักผู้ใหญ่ที่ทำงานราชการกันทั้งนั้นเลยอีกอย่างบ้านเราก็บ้าในชนบทค่ะบ้านก็ไม่ได้ดูดีขนาดนั้นมีไม้บ้างปูนบ้านสังกะสีบ้างเราไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงเราเองก็ไม่ได้สกปรกขนาดนั้นเราทำความสะอาดห้องทุกครั้งที่หยุดเรียนเสาร์อาทิตย์ เเต่วันที่เขามากลับกลายเป็นว่าคำพูดเขาในวันนั้นที่เราไม่ได้ทำความสะอาดห้องมันทำเอาเรารู้สึกเเย่กับตัวเองมากๆว่าเราต้องดูเเย่ในสายตาพวกเขามากๆเราเป็นคนคิดมากมากๆ ที่เเม่เล่าให้ฟังทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองโสโครกสกปรกมากๆเราจัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องเเค่นี้จะเเคร์ทำไมยิ่งเรียนหนักๆเจอปัญหาเยอะๆเเถมจะต้องมาคิดมากกับเรื่องที่ไม่ควรคิดอีก ปวดหัวมากๆเราเเพนิคคิดมากๆจริงๆเกือบจะร้องกับคำพูดเเค่นี้ได้เเต่คิดว่ารู้งี้น่าจะเก็บขยะกองนั้นก่อนจะไปร.ร ตอนนี้เรามัวเเต่เก็บห้องเเล้วเก็บห้องอีกเเต่มันก็ไม่เหมือนกันเพราะเขาเห็นเขาคิดไปเเล้วว่าเราเเบบว่าเป็นผู้หญิงเเบบนี้เราควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงให้ไม่ต้องคิดมากกับคำพูดคนอื่นคะ