โดยปกติเรากับแฟนจะอยู่คนระที่โดยแฟนจะพักอีกที่เราพักอีกทีในตอนเย็นจะมาอยู่ด้วยกันเป็นประจำ แต่วันที่เขาจะเงียบไปเขามาหาเราโดยปกติแต่เราได้มีการคุยธุระกับอาเป็นเวลานานประมาณ1 ช กว่าๆเขาก้เลยมานั่งเล่นรอเพื่อที่จะกินข้าวแต่เราไม่ได้หุ้งข้าวไว้เหมือนปกติทุกวันที่ทำมาแต่เราคิดว่าวันนั้นเราจะช่วยแฟนไปกินก๋วยเตี๋ยวข้างนอกแต่พอเราคุยกับเราคุยเสร็จเขาก้ถามว่าคุยอะไรกันบ้างเราก้บอกเขาไปเขาเลยถามเราว่ากินข้าวแล้วหรอเราก้เลยบอกว่ายังยังไม่หุ้งข้าวเลยเขาเลยบอกหิวข้าวมากแต่ตอนนี้เลิกหิวแล้วเราเลยจะไปหุ้งข้าวเขาบอกไม่ต้องเผื่อเราเลยถามว่าทำไม่เขาบอกไม่กินไม่หิวจะกลับบ้านแล้วเราเลยถามว่าทำไมปกติก้นอนอยู่นี้ทุกวันเลยมีปากเสียงเราก้ไมยอมใหเขากลับเราเลยร้องให้ขอโทษเขาทั้งไม่รุ้ง่าตัวเองผิดอะไรแต่เขาไมฟังเขาเลยกลัไปแชทไม่ตอบเขาเงียบไปเลยเราเลยพยยามิดต่อแชทไป3วันเขาก้ไมตอบเราเราเลยตัดสิ้นใจไปหาเขาแต่เขาไม่พูดกับเราเลยำเหมือนเราไม่ได้อยู่ตรงนันสักพักเราก้เลยกลับแล้วมื้อวานเราก้เลยไปหาเขาใหม่เขาก้ไม่คุยกินข้าวเขาก้ไม่เรียกเรากินเราซื่อข้าวไปให้เขากินเขาก้ไม่กินจนเขาไปวื่อข้าวมากินเองแล้วไม่ได้ซื่อมาให้เราด้วยเขากินก้ไม่เรียกแต่ีตอนดึกเขาไปซื่ขนมาเขาเลยยื่นมาห้เรากินสักพักเราก้เลยกลับต่วันนี้เราไม่ได้ไปทำานเราก้เลยไปหาเขาที่บ้านเขาพักเที่ยงพอดีพอราไปถึงเขาบอกว่าทำไม่งานการไม่ไปทำปวยหรอเหมือนพุดประชดเราเลยบอกไม่มีกระจิตกระใจทำงานเราก้เลยถามเขาว่าคืนดีกันเถอะเราขอโทษเขาก้เงียบเราเลยถาวว่าคิดดีแล้วใช่ไหมให้มันเป็นแบบนี้เขาเลยบอกว่าช่แล้วก้พูดเถียงกันเขาเลยบอกเราว่ากลับไปเถอะไปกลับไปแต่เราก้ยังไม่กลับจนเขาไปทำงานกลับมาเราก้เลยเพลอหลับไปตอนเขาไปทำงานเขาเห็นเรานอนหลับยู่บนที่นอนเขาเปิดประตู่เข้ามาเลยบอกเรว่ากลับไปเถอะไปกลับไปพุดแบบรุ่นแรงสีหน้าาเต็มเราเลยตัดสิ้นใจเดินออกมากคือเขาต้อการเลิกกับเราจริงๆแล้วใช่ไหมคะแบบนี้ขอคำปรึกษาจากเพื่อนหน่อยคะ