สวัสดีครับผมมีเรื่องจะมาถามพี่ๆอยากได้ความคิดเห็นหลายๆทาง  เริ่มต้นผมเป็นทอมนะครับ ผมมีความรักครั้งใหม่กลับคนเก่าที่เลิกกันไป10กว่าปีคบกันยังตอนเด็กมากๆอายุ12-13ปี เลิกกันไปต่างคนต่างไปไกลแล้วแต่ไม่รู้ความบังเอิญหรือพรหมลิขิต ผมเลิกกับคนแฟนล่าสุดส่วนเขาก็เลิกกับแฟนได้สักพัก เราคุยกันได้สักพักก็ตกลงคบกัน แต่เขามีลูกแล้ว3-4คน ผมก็ไม่ติดนะครอบครอบครัวก็ยอมรับได้ทั้ง2ฝั่ง ส่วนผมกับแฟนก็รักกันมากกว่าเดิมเพราะเมื่อก่อนที่คบกันแทบไม่ได้คุยกันเลยต่างคนต่างใช่ชีวิตจนเลิกกันไปพอได้กับมาคบกันก็เหมือนรักกันมากกว่าเดิม พร้อมที่จะสร้างครอบครัวคุยกันถึงจะจดทะเบียนสมรถละก็หลายอย่างวางแผนไปได้กัน เข้าเรื่องเลยนะครับ คือผมก็รักเขามากนะแต่บางที่ก็คิดมากเพราะเขาก็ต้องติดต่อกับคนเก่าเขาเรื่องลูกหรือไปหาลูกเขาก็อาจจะเจอกันมั่งผมก็ไม่รู้ผมก็เข้าใจแต่บางทีผมก็คิดมากเพราะต้องเป็นแบบนี้ตลอดชีวิตไม่รู้ว่าตัวเองจะยอมรับได้นานแค่ไหน จนบางทีนึกภาพอนาคตไม่ถูกเลยว่าจะเป็นยังไง ไม่รู้ว่าต้องเริ่มจากตรงไหน รักเขาก็ต้องรักลูกเขาผมก็รักนะครับก็ยอมรับได้ครับ แต่บางที่ก็ถามตัวเองว่าจะยอมรับได้นานแค่ไหนยอมรับได้จริงๆใช่เวลาเขาที่ต้องคุยเรื่องลูกกับคนเก่า คิดจนคิดอะไรไม่ออกไม่กล้าปรึกษาใครแม้กระทั้งครอบครัวผมเอง ผมว่าตัดสินใจยังไง ต้องยอมรับความจริงกับที่สิ่งต้องเจอ หรือควรตัดสันใจถอยออกเพราะไม่รู้จะยอมรับได้นานแค่ไหน ตอนี้ผมก็รักเขามากยอมรับได้บ้างแต่บางที่ก็คิดมากแต่ผมเราเขามากๆนะ เขาก็รักผมมากๆเหมือนรับรู้ได้  ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ รบกวนพี่ๆช่วยออกความคิดเห็นหน่อยครับ