สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอยากปรึกษากับเพื่อนๆทุกคน ว่าจะแก้ปัญหาของเรายังไงดี เราพยายามสำรวจตัวเอง คิดถึงตัวเองบ่อยๆว่าทำไมช่วงนี้เราใจสั่น ร้อนใจแปลกๆ แบบกระสับกระส่าย ไม่ค่อยมีความสุข คือเรามีความ ”อิจฉา“ค่ะ

แบบเราเคยมีเพื่อนสนิทมากๆอยู่คนนึงสนิทตั้งแต่ม.ต้นถึงมหาลัยเลย เพื่อนเป็นคนเรียนเก่ง กิจกรรมก็เก่ง เมื่อก่อนเลยชอบไปทำกิจกรรมด้วยกัน แต่เพื่อนเราจะเป็นคนชวนซะส่วนใหญ่ เพราะพื้นฐานเราไม่ใช่คนกล้าแสดงออกขนาดนั้น แต่ลึกๆอยากทำมาก ชอบพูด แต่พอให้ทำจริงเราจะกลัวๆ ตอนมหาลัยเลยเป็นเมทกัน แต่เข้ากันไม่ได้เลยต่างคนต่างแยกไป ช่วงออกมาอยู่หอคนเดียวแรกๆเราก็ปกติ เห็นเพื่อนโพสโซเชียลอะไรก็ปกติ แต่หลังๆเรารู้สึกร้อนๆ แบบเพื่อนไปทำกิจกรรมอันนี้ เป็นพิธีกร ทำคะแนนสอบดีอะไรแบบนี้ แล้วชอบโพสความสำเร็จลงโซเชียล เราเห็นบ่อยมากๆ จนบ้า หัวเราคิดไปว่าเพื่อนต้องโพสเพื่ออวดเราทางอ้อมแน่ๆ แบบเราคิดมากจนเกลียดเพื่อนคนนี้ไปเลย ทั้งที่เค้าก็แค่โพสความสำเร็จของตัวเอง จนมีอยู่วันนึง เราคิดได้ว่าอยากกลับไปเป็นเพื่อนกันอีกนะ เค้าเป็นคนดีคนนึง เมื่อก่อนเคยไปเที่ยวเล่นกัน เลยทักไปคุยกับเค้าเรื่องกิจกรรมที่เค้าทำ สรุปเค้าก็พิมตอบเราเหมือนเดิม แถมยังให้กำลังใจด้วย บอกว่าถ้าจะทำกิจกรรมอันนี้ต้องยืนดีๆนะ มั่นใจๆ

นั่นแหละทำให้เรารู้เลยว่าเราบ้าไปเองจริงๆ เราจิตปรุงแต่งไปเอง ที่คิดว่าเค้าเกลียดเรา มาโพสกระแนะกระแหนเรา เราเลยมานอนคิดชีวิตที่ผ่านมาของตัวเองเราเป็นคนยังไง

ตกผลึกได้ว่า เราเห็นคนได้ดีกว่าไม่ได้ โดยเฉพาะคนใกล้ตัวมากๆๆๆๆ อย่างน้องแท้ๆ เพื่อนสนิท ญาติที่สนิทอะไรแบบนี้ เวลาเค้าได้ดี เราจะร้อนรน ไม่มีความสุข พยายามคิดว่าจะทำยังไงให้เราอยู่สูงกว่าเค้า ทำยังไงให้เก่งกว่าเค้า ไม่อยากอยู่ต่ำกว่า

ตอนอยู่มัธยม เรากับน้องอ้วนขึ้นมาก แต่น้องลดน้ำหนักได้ เราร้อนใจมาก ตอนนั้นคือรู้สึกอิจฉามาก ทำไมลดได้ ทำให้เราที่ไม่คิดจะลดน้ำหนัก ลดน้ำหนักเลยโดยการอดอาหาร น้ำหนักลดจริง แต่เราก็โยโย่ เครียดมาก

เลยอยากปรึกษาทุกคนว่าเราควรทำยังไงดี เบื่อตัวเองมาก ไม่อยากเป็นคนแบบนี้เลย ช่วงนี้พยายามยินดีกับความสำเร็จของคนอื่นเยอะๆ เล่นโซเชียลน้อยลง เพราะมันร้อนใจมากๆ ใจมันสั่นๆเวลาเห็นคนใกล้ตัวได้ดี อยากเป็นคนใหม่ที่ดีกว่าเดิมค่ะ