คืองี้ครับ ผมอายุ 14 ปี อยู่ม.3 ผมเป็นคนรสนิยมคือได้หมด ผมฟังเพลงทั้งสากลทั้งไทย ดูหนังทุกแนว อ่านหนังสือทุกแนว  พูดง่ายๆคือ เอาหมด จึงค่อนข้างเข้าใจที่หลายๆคนพูด เวลาอยู่ในห้องผมจะอยู่เงียบๆไม่สุมสิมกับใคร แล้วคือผมมีเพื่อนสนิทก๊วนนึงที่กลับบ้านด้วยกัน รสนิยมเหมือนกันเลย นิสัยก็เหมือน แต่มันเป็นนักกิฬา ผมเป็นเด็กเนิร์ดว่าง่ายๆ แต่พออยู่ไปอยู่มาสายตาคนอื่นก็มองผมกลืนไปกับพวกมัน คิดว่าผมดุดันไม่เกรงใจใคร เป็นพวกน่ากลัว ช่วงนึงมันจะเป็นช่วงที่ครูให้เคลียร์​งานแล้วผมเคลียร์หมดแล้วไง ก็เลยนอนในในคาบ ผมเลยเอาหมอนที่บ้านมาด้วย วันนึงนึกพิเรนท​์ เอาหมอนกลมๆที่เป็นหน้าผู้หญิงในอนิเมะน่ารักๆมาหนุน สรุป ห้องแตกครับ ทุกคนในห้องคือแบบ เป็นคนยังงี้หรอ แทบทุกคน ผมอายและเขินมากเลยครับ อันนี้พาร์ทเพื่อน ต่อไปพาร์ทพ่อ พ่อผมเป็นทหารยศสูง แกดุดัน หลักแหลม เวลาผมขอซื้ออะไรที่อยากได้หรือพูดคุยกัน แกก็จะแบบ "กูเลี้ยงมากูรู้ว่าชอบอะไรนิสัยอย่างไร" วันนึงผมไปซื้อหนังสือ ผมซื้อ มังงะ มาเป็นตับแล้วให้พ่อดู พ่อแกทำทำ​หน้าอึ้งปนงง แล้วพูดสั้นๆว่า กูว่ากูต้องทำความรู้จักให้มากกว่านี้แล้วว่ะ วันนั้นผมขำทั้งวันเลยครับ หลังจากนั้นมาแก็นั่งดูอนิเมะกับผม ตอนนี้ติดทั้งพ่อทั้งลูกแล้วครับ555