สวัสดีค่ะ เราคบกับแฟนมา 2 ปีกว่านะคะ เราพยายามมองข้ามสิ่งที่มันไม่ดีทั้งหมดของเขานะคะ แต่เราจัดการกับความรู้สึกไม่ได้เลย ตอนแรกๆอะไรมันก็ดี พอมาถึงตอนนี้ เราเรียนจบ ต้องออกมาทำงานหาเงิน เราเหนื่อยมาก หาเงินมาใช้ 2 คน คือค่ากินเรากับแฟน เราอาศัยบ้านแฟนอยู่นะคะ ค่าไฟเราออกเองทั้งหมด เหนื่อยมาก สาเหตุที่ต้องทำงานคนเดียว เพราะแฟนยังเรียนไม่จบ แต่เขาก็ไม่ได้หาหนทางที่จะมาแบ่งเบาภาระเราเลย แฟนน้องสาวเราอายุไม่ถึง 18 แต่กลับทำงานตอนเลิกเรียนทุกวันเลย พอเราพูดเรื่องนี้ เขาจะชอบเอาไปเล่าให้แม่เขาฟัง ซึ่งแน่นอน ว่าแม่เขาก็ต้องเข้าข้างเขา เราอยู่แบบไม่มีความสุขเลยสักวัน ทำงานเลิก 2-3 ทุ่ม ทุกวัน กลับมาเขาก็เล่นเกมกับเพื่อน คุยกับเสียงดัง เป็นแบบนี้ทุกวัน เรานอนเที่ยงคืน-ตี1 เพราะนอนไม่หลับ ตื่นมาก็ต้องไปทำงาน เราขอเขาว่า ไม่เล่นเกม 1 วันต่ออาทิตย์ได้ไหม หรือเล่นแต่ไม่ต้องพูดเสียงดังได้ไหม เขาก็หยุดได้แค่วันที่บอก อาทิตย์ต่อมาก็เหมือนเดิม เขาไปทำงานช่วยพ่อนานๆที ได้ตังมา 500-1000 เอาไปเติมเกม เหนื่อยอะทุกคน ขี้เกียจจะพูด ขี้เกียจจะบอก เขาไม่เคยคิดอะไรได้ด้วยตัวเอง เราพยายามเอาข้อดีของเขามาปิดข้อเสีย ข้อดีคือ เขาไม่กินเหล้า ไม่เที่ยว ไม่เจ้าชู้ แต่มันข้อเสียมันก็เยอะอยู่ ปิดไม่หมด เราอยู่ทุกวันนี้เพราะสงสารเขามาก ครอบครัวเขาไม่ค่อยอบอุ่น เราเลยทนอยู่แบบนี้ เราก็หวังว่าถ้าเขาเรียนจบ ได้ทำงาน ทุกอย่างมันจะดี แต่วันนี้ เราเหนื่อยมาก วันที่เราบอกว่าเงินเหลือ 500 ต้องใช้อีก 10 วัน เขาก็ยังจะให้พาเข้าเซเว่น ซื้อน้ำซื้อขนม เราไม่กล้าบอกที่บ้านเลยว่าเราลำบาก เพราะกลัวที่บ้านจะเกลียดแฟนเรา เราก็ไม่รู้ว่าจะทนไปได้อีกนานแค่ไหน เขาจะรู้ไหมว่าเราต้องยืนทำงาน อดทนทำโอที เพื่อมาเลี้ยงดูเขา เขาไม่เคยจะสงสารเรา เราขอกลับบ้านก็ไม่ให้กลับ ขอออกไปอยู่ข้างนอก ก็ไม่ให้ไป แม่เขานี่ยิ่งรั้ง้รา สงสัยมีคนมาแบ่งเบาภาระในการเลี้ยงลูกมั้ง รักก็ส่วนหนึ่งนะคะ แต่เราขอรักตัวเองมากกว่า เงินที่ใช้ร่วมกับเขา เราส่งให้พ่อแม่ปู่ย่าใช้จะดีกว่าไหมคะ ในเมื่อเลี้ยงเขาเขาก็ไม่ได้มีความเกรงใจเราเลย   ขอถามทุกคนว่าถ้าเจอแบบนี้ควรจัดการกับความรู้สึกยังไงดี หรือถ้าจะเลิก ควรพูดยังไง พูดกับแม่เขายังไงคะ หรือพอจะมีคำพูดที่ทำให้เขาคิดได้บ้างไหมคะ