เมื่อไม่นานมานี้แหละค่ะ มีโอกาสคุยกับคุณป้าคนนึง ที่ตอนนี้เป็นคุณยายไปแล้ว คุณป้าไม่เห็นด้วยกับการเลี้ยงลูกของลูกสาวและลูกเขย ที่อยากให้พี่น้องแข่งกัน ต่างคนจะได้ต่างพัฒนาตัวเอง คุณป้าท่านมองว่ามันจะทำให้พี่น้องไม่รักกัน ต่อไปไม่มีพ่อแม่ เค้าจะเหลือแค่กันและกันแค่นี้ แต่ลูกเขยกลับมองว่า ไม่ต้องรักกันมากก็ได้ ขอให้เอาตัวรอดได้ก็พอ เพราะโลกแห่งความเป็นจริงมีแต่การแข่งขันทั้งนั้น ตัวลูกสาวก็ไม่เห็นด้วย แต่ก็ไม่กล้าแย้งสามี
แล้วพักนี้เราก็เห็นหลายบ้านหลายครอบครัวแวดล้อมเราที่มีปัญหาพี่น้องไม่รักกัน แก่งแย่ง อิจฉานินทาว่าร้าย แต่ต่างคนก็ต่างเอาตัวรอดได้ และเมื่อไม่นานมานี้ เคยคุยกะคนนึง เราบอกเค้าว่าเราชอบคุยกับน้องสาว สนิทกัน ทั้งๆที่เราสองคนไม่เหมือนกันเลย แต่ปรึกษากันได้ทุกเรื่อง เค้าบอกเราว่า บางทีเราก็อย่าไปเชื่อคนอื่นมาก ถ้าเค้าให้เราไปผูกคอตาย เราจะทำตามไหม เราอึ้ง น้องเรานะนั่น
เลยอยากมาชวนคุย ว่ามีบ้านไหนพี่น้องรักกันดี(แถมว่าลูกเขยลูกสะใภ้ไม่มีปัญหากับพ่อตาแม่ยายหรือพ่อผัวแม่ผัวด้วย) หรือคนเป็นพ่อเป็นแม่ คุณคาดหวังให้พี่น้องรักกันแค่ไหน จริงหรือไม่ว่าการแข่งขันเปรียบเทียบทำให้พี่น้องไม่รักกัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อันนี้ความเห็นเราเอง สมัยเรียน ตอนประชุมผู้ปกครอง คุณครูเค้าก้อสอนพ่อแม่แบบนี้ว่าอย่าแข่งขันเปรียบเทียบกันเอง โรงเรียนเก่าเราไม่มีการจัดอันดับนักเรียนได้ที่หนึ่งด้วยนะคะ และเราก็คิดว่ามันจริงนะ คิดว่ามันสำคัญด้วย เราคิดว่า พื้นฐานครอบครัวที่รักกันดีต่างหาก ที่จะทำให้คนมีความมั่นใจและประคับประคองชีวิตไปได้ดีตามความสามารถ และการมีทัศนคติที่ดีกับพี่น้อง ครอบครัว มันทำให้คุณมีทัศนคติที่ดีกับคนอื่น มีความเห็นอกเห็นใจคนอื่นด้วย
คนโสดขอถามคนเป็นพ่อเป็นแม่ค่ะ การที่พี่น้องรักกัน สำคัญแค่ไหนคะ