คืออายุเกือบ 60 ละ เหมือนจะรำคาญคนอื่น ก็เลยสงสัยว่าเป็นที่อายุหรือเป็นที่บุคลิก คือต้องบอกก่อนว่าเราอยู่คนเดียวที่บ้านซึ่งจะมีแม่บ้านทำนั่นทำนี่ในบ้าน และมีบ้านอีกหลังข้าง ๆ ที่พ่อเราอยู่

ทุกวันนี้อยู่คนเดียวแบบมีความสุขมาก ไม่ได้ยินเสียงใครคุยกันเวลานั่งทำงานในบ้านนี่คือยิ่งสบาย เราก็ทำงานไปจนเย็น แล้วก็เตรียมกับข้าวกินข้าวกะพ่อ พาหมาไปเดินเล่น กลับบ้านก็ทำกิจวัตรประจำวันอ่านหนังสือจนนอน แต่คือถ้ามีคนอื่นเข้ามาในชีวิตประจำวันแล้วมันทำให้เรารำคาญอะ คือแป๊ป ๆ นี่ได้ ไปไหนมาไหนวันนึงอยู่กะคนอื่นนี่ได้ แต่ถ้าเริ่มสองวันสามวันนี่จะอึดอัดรำคาญละ มันปกติสำหรับคนที่ไม่ชอบสุงสิงกับคนอื่นไหม ใครเป็นใครไม่เป็นบ้าง มีวิธีรับมือกับความรำคาญของตัวเองยังไงหรือปล่อยมันไปเพราะก็อายุปูนนี้แล้ว

ขอเพิ่มเติมนิดนึง คือเห็นท่านสมาชิกมาตอบเรื่องการแสดงออกว่ารำคาญคนอื่น คือจะบอกว่าเราไม่ได้แสดงออกหรอกค่ะ เพราะปกติเราเป็นคนเฉย ๆ อยู่แล้ว หน้าจะนิ่ง ๆ  เวลาใครทำอะไรขัดหูขัดตามันรำคาญในใจแต่เราก็ไม่แสดงออกค่ะ ถ้าคนใกล้ชิดเช่นพี่น้องหรือลูกเราก็จะมีบ่นให้ฟังบ้าง เช่นลูกดูสิพี่เขาเข้าห้องน้ำไม่ปิดไฟอีกแล้ว อะไรประมาณนั้น แต่ไม่ได้ว่าทำท่ารำคาญใส่คนอื่น ๆ