คือก่อนคบกันนางเป็นซุมเศร้ามา2ปีเเล้วเพราะโดนแฟน

เก่าทำร้ายจิตใจข่มขู่ต่างๆ เเม่ทิ้ง อยู่กับปู่ย่า จนมาเจอ

กับผมตอนนี้ผมก็19แล้วนาง18 ผมพยายามทำให้เทอมี

ความสุขเสมอมาซึ้งมันก็ได้ผลแต่ปัญหามันอยู่ที่ ผม

ต้องเเบ่งเวลามาอยู่กับเทอแต่โรคนี้มันต้องอยู่ด้วย

ตลอด ทำให้เวลาไม่พอผมกับเทอต้องขาดเรียนในบาง

วันหรือทั้งอาทิตย์เลยทำให้ขาดเรียนบ่อยเพื่อนผมก็

ห่างเหินกันหมดปัญหาต่างๆเกี่ยวกับการเรียนก็เข้ามา

ทางบ้านผมก็ต้องกลับไปหาพ่อเเม่ แต่ทุกครั้งที่กลับ

ต้องให้นางอยู่หอคนเดียว นางจะดิ่งเเละคิดมากคิดลบ

อย่างควบคุมไม่ได้ผมเองก็ต้องระวังคำพูดเเละพูดแบบ

อ่อนโยนทุกครั้งที่นางเป็นแบบนั้นเป็นแบบนี้มาพักใหญ่

ผมเองก็เหนื่อยมากๆด้วยความที่ผมเป็นห่วงนางมากเ

เพราะอาการเเพนิกมันมีปัญหาเเทรกซ้อนมาเพี้ยบเช่น

หายใจไม่สดวก ตัวสั่นหนักสุดก็เลือดออก ซึ้งมันเป็น

ตอนผมไม่ได้อยู่ด้วย ผมต้องแบกรับ ความรู้สึกเเละ

เรื่องต่างๆของ ทางบ้าน-โรงเรียนและเเฟนผม
ผมรักนาง

มากๆซึ้งผมรู้ดีว่าโรคนี้มันอันตรายแค่ไหน ผมแค่ ห่วง

กลัว กังวล เครียด เหนื่ิอย หนักใจ ไม่สบายใจ ผมแค่

อยากจะมาระบายให้ใครซักคนรับฟัง ใครซักคนให้คำ

ปรึกษา ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะครับ..