สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ คือ ตอนพ่อแม่เลิกกันใหม่ ๆ พ่อแม่ตกลงกันว่าจะให้เรากับน้องอยู่กับพ่อค่ะ คือช่วงอนุบาล-ป.2 เพราะตอนแม่อยู่กับพ่อ แม่เป็นแม่บ้านค่ะ ไม่มีรายได้ ตอนช่วงเลิกกันใหม่ ๆ เราเลยได้อยู่กับพ่อค่ะ (เหตุผลที่แม่เลิก คือ พ่อนอกใจแม่ค่ะ) แต่แม่ก็ยังมาหา มารับไปเที่ยวและให้เงินอยู่บ่อย ๆ ค่ะ จนพอเราขึ้น ป.3 พ่อโทรไปบอกแม่ว่า ไม่อยากเลี้ยงแล้ว จะไปอยู่กับเมียใหม่ และช่วงนั้นแม่เราก็เริ่มทำธุรกิจ เริ่มตั้งตัวได้แล้วค่ะ เราเลยได้ไปอยู่กับแม่ และเราก็อยู่กับแม่มาเรื่อย ๆ จนอายุ 19 ปี ขึ้นมหาลัยค่ะ แม่เลี้ยงดีมาก ๆ ไม่เคยบังคับ อยากทำอะไรสนับสนุนทุกครั้ง อยากเรียนอะไร ก็ให้เราเรียนค่ะ ต่างจากตอนอยู่กับพ่อ ที่บ้านพ่อค่อนข้างไม่ชอบให้เราทำกิจกรรมค่ะ คุณครูชวนไปทำอะไร ไม่ค่อยอนุญาตเลยค่ะ ทำให้ตอนเด็ก ๆ เราไม่กล้าแสดงออก และปลูกฝังให้เราคิดว่าตัวเองไม่เก่งอะไรแบบนี้ค่ะ พอตอนเราอายุ 15 แม่ก็ฟ้องพ่อเรื่องค่าเลี้ยงดูและสิทธิ์การเลี้ยงดูค่ะ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาตอนอยู่กับแม่ พ่อไม่เคยส่งเสียอะไรเลย ใช้ชีวิตอยู่สบายกับเมียใหม่ พอไปขึ้นศาล พ่อก็บอกกับศาลว่ายังอยากมีสิทธิ์ในตัวลูกอยู่และจะขอส่งเดือนละ 2,000 บาท เพราะไม่มีเงินค่ะ ตอนนั้นแม่ก็เลยยอมค่ะ แต่พ่อก็ไม่เคยส่งเสียตามที่บอกกับศาลเลยค่ะ แม่เลยไปฟ้องอีกรอบเรื่องสิทธิ์การเลี้ยงดูและแม่ก็ชนะมาค่ะ (ที่แม่ฟ้องเรื่องนี้เพราะ ตอนทำเอกสารเข้าเรียน พ่อไม่เคยมาเลยค่ะ ทำให้การทำเอกสารต่าง ๆ ยากมาก) พอมาตอนนี้เราอายุ 19 ปีแล้วค่ะ เข้ามหาลัยแล้ว แม่เลยฟ้องพ่อเรื่องค่าเลี้ยงดูอีกรอบ แล้วพอหมายศาลไปถึงบ้านพ่อ เมียใหม่พ่อก็โพสต์ด่าแม่ในเฟซบุ๊คค่ะ ประมาณว่า ไม่ได้มีหน้าที่จะซัพพอร์ตชีวิตใครนะ หาเงินมาก็ต้องใช้ และบอกว่าแม่เราหน้าเงิน ค่ะ พี่ ๆ คิดยังไงกับเรื่องนี้หรอคะ คือเค้าเอาไปพูดกับคนอื่น ๆ แล้วเค้ามาเล่าให้แม่ฟัง แล้วเค้าพูดเหมือนแม่เราดูแย่มากเลยค่ะ
พ่อไม่เคยส่งเสียค่าเลี้ยงดูเลย วันนึงแม่ฟ้องค่าเลี้ยงดู เมียใหม่พ่อโพสต์ด่าแม่