เรื่องมันมีอยู่ว่าเราบอกเลิกแฟนโดยที่ยังรักเธออยู่ด้วยสาเหตุความไม่เข้าใจกันและความหึงหวงของผมเองเลยบอกเลิกนางไป เวลาผ่านไปสองสัปดาห์ผมก็นึกทบทวนตัวเองและด้วยความที่ยังรักและคิดถึงนางมากเลยกลับไปง้อ แต่นางกับมีคนคุยใหม่แล้ว นางบอกให้เราทำใจแล้วเดินไปข้างหน้า จากนั้นเราก็มีพยายามก็นางต่อนะแต่นางก็บอกว่านางมาไกลมากแล้วให้เราทำใจเถอะ เราเสียใจและทรมานกับความรู้สึกแบบนี้อยู่เดือนกว่าเลยคิดจะทำใจอย่างจริงจังเหมือนจะโอเคขึ้นในระดับหนึ่งครับ แต่แล้วนางก็ทักมาขอด้วยช่วยเหลือเพราะนางปวดตา(ตาเกือบติดเชื้อ)เลยทักมาขอยืมแก้วน้ำเก็บความเย็นไปใส่น้ำตาหยอดตา ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงความรู้สึกผมก็เริ่มเศร้าและกับไปดิ่งอีกครั้งเหมือนความรู้สึกเดิมๆมันจะกลับมาอีกครั้ง
#นางมาเรียนมหาลัยไกลบ้านมากไม่มีคนรู้จักเลยนอกจากตัวผมและญาติของผม สาเหตุที่อยากมาเรียนนี่ก็เพราะตอนยังไม่เลิกกันอยากอยู่ใกล้กันมากขึ้น     ผมควรทำยังไงต่อดีครับไม่อยากเสียใจแล้วก็ไม่อยากใจร้ายกับนางด้วย ถ้าจะไม่ตอบหรือไม่ติดต่อนางก็รู้สึกผิดมากแต่ก็ไม่อยากเสียใจแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ
รักยังและเป็นห่วงนางมาก แต่นึกถึงตอนที่นางมีคนคุยใหม่มันเสียใจครับ