(วันนี้เราเห็นกระทู้นึงเราเลยอดคิดไม่ได้ค่ะเพราะเราเป็นเหมือนกัน)คือเราอยากถามว่าพ่อแม่รักลูกเท่ากันจริงมั้ยคะ ถึงตอนนี้จะมีเรื่องทะเลาะกันแต่ก็ไม่ใช่ทุกวันแต่พอนึกถึงตอนเด็กๆทีไรเราก็อดคิดไม่ได้ค่ะ
เราเคยเอาเรื่องนี้ไปคุยไปปรึกษากับคนรู้จัก บางคนก็เป็นกำลังใจให้บางคนก็บอกเราอิจฉามั้งแหละที่ได้ไม่เหมือนน้องบางคนก็ว่าว่าเราเห็นแก่ตัวมั้งแหละทั้งๆที่เราไม่ได้อยากจะได้อยากจะมีเหมือนที่น้องได้เลย แล้วตอนเด็กๆทะเลาะกันทีไรก็มีแต่เรานี่แหละค่ะที่โดนทำโทษมากกว่าตอนนั้นเราโมโหจนตีน้องเพราะน้องแหย่ ยั่วโมโหจนเสียงดังวุ่นวายแม่ก็เข้ามาตีเราแล้วถามว่าทำกับน้องอย่างนี้ได้ยังไง,ถ้าแม่ตีแบบนี้บ้างรู้สึกยังไง เราเลยบอกว่าน้องมาแหย่แม่ก็เงียบไม่ตอบอะไร แล้วแม่บอกว่ามีอะไรก็มาบอกสิจะจัดการให้เราบอกหลายรอบมากแต่ไม่เห็นน้องจะโดนอะไรสักอย่าง วันนั้นเราเอาของมาเก็บน้องก็เห็นว่าเราจะเอามาเก็บแล้วก็ยืนบังผตั้งใจ)เราบอกว่าออกไปน้องก็ไม่ยอมออกจนเราโมโหผลักออกแรงมากๆแล้วก็เรียกแม่ แม่ก็ถามเราว่ามีสิทธิ์อะไรไปทำร้ายเขาเราเลยบอกไปว่าตั้งใจจะเอาของมาเก็บแต่น้องก็ตั้งใจยืนบังเหมือนกันแล้วแม่ก็เอาแต่ว่าเราทั้งที่ว่าน้องไปแค่สองสามประโยงเองและอีกหลายเรื่องมากๆ จนตอนนี้เราบอกตรงๆเลยค่ะเราเกลียดน้องในบางวันมากๆค่ะ(ที่พูดถึงมันจะน่าเกลียดหรือแย่ในสายตาใครหลายๆคนแต่เราอยากรู้คำตอบจริงๆค่ะ)