เล่าเหตุการณ์สั้นๆคือ เพื่อนผมมันมาขอยืมของแบบเร่งด่วนซึ่งผมเสนอไปแล้วว่าจะไปวางไว้ให้ที่หอมันแค่มันจะให้ผมวางไว้ที่หอผมแล้วให้เพื่อนของมันมาเอาไปซึ่งเหตุผลที่มันไม่มาเอาเองมันไร้สาระมากๆ ผมเลยปากหมาใส่มัน แต่ที่ผมพูดมันก็คือความจริงนะ 

โดยคสพ.ของเราสองคนคือเพื่อนสนิทกันและมันเป็นคนพูดเองด้วย ปกติผมก็จะช่วยมันตลอด ละวันนั้นอ่ะแค่มันมาหาหรือให้ผมไปหา ผมก็ช่วยได้เว้ย แต่มันไม่ทำอะไรเลยนอนรออยู่ห้องรอให้ได้ทุกอย่าง คือแบบผมคิดว่ามันก็ไม่แฟร์ป่ะ เพราะมันสบายแบบไม่ต้องไปไหนเลย แต่มันสองคนที่ไม่ใช่มันต้องออกจากที่ทั้งๆที่ก็เป็นปัญหาของมันอ่ะ คือทุกคนที่อ่านคิดว่ายังไงกันอ่ะ ถกเถียงกันได้นะ

หลังจากผมไปสืบนู่นนี่นั่นอ่ะ ผมก็พบแค่ว่ามันบล็อกผมเพราะปากหมาเฉยๆ คือผมก็ยอมรับนะว่าปากหมาจริง แต่ผมก็เชื่อว่าดีกว่าคนโกหกนะ คือมันโกหกผมบ่อยจริงๆเว้ย ไม่ว่าจะสัญญานั่นนี่ บอกว่าจะทำนู่นนี่ไปด้วยกัน สุดท้ายทำไม่ได้สักอย่าง ทำให้ผมเชื่อใจมันต่ำมาก 

สุดท้ายละ เสริมเหตุการณ์มาหน่อย มันบอกว่ามีธุระที่บ้านซึ่งผมไม่ร็ว่าคืออะไรผมเลยปากหมาใส่ แต่ก็อย่างที่บอกข้างบนนั่นแหละว่ามันโกหกบ่อยจนทำให้เชื่อใจไม่ลงอ่ะ และสงสัยอีกอย่างคือผมเพื่อนสนิทมันจริงป่ะวะ ขนาดผมยังบอกทุกอย่างตรงๆ ถ้ามันบอกตรงๆเลยผมก็จะไม่ปากหมากับมันละนะ แต่ไม่บอกตรงๆไงจะให้รู้ได้ไงว่าเกิดเรื่องอะไรที่บ้าน

จบละ ทุกคนที่เข้ามาอ่านสามารถคอมเม้นความคิดเห็นได้เต็มที่เลย ถ้าอยากได้ข้อมูลเพิ่มอีกก็ถามได้นะ