“เขาคูหา” เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในจังหวัดสงขลา มีภูมิทัศน์สวยงามของภูเขาหินปูนสูงตระหง่าน รูปร่างแปลกตา จัดเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่ยังใหม่-บริสุทธิ์ แม้ว่าในปัจจุบันจะยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จักกันมากนัก แต่ถ้ามีการวางแผนพัฒนาอย่างเป็นระบบจากหน่วยงานท้องถิ่น ที่นี่จะกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญของจังหวัดสงขลาได้ในอนาคต..

เขาคูหามีจุดชมวิวที่สวยงาม แต่ต้องแลกมาด้วยการผจญภัยเล็กๆ กับการเดินเท้าขึ้นไปยังยอดเขา(ที่ไม่สูงนัก) โดยใช้เวลาประมาณ 20-30 นาที ช่วงเวลาที่เหมาะในการไปเที่ยวเยี่ยมคือตอนย่ำรุ่งของวัน ภาพของหมอกยามเช้าที่คลอเคลียกับธรรมชาติเบื้องหน้า ฉากหลังคือท้องฟ้าสีทองของวันใหม่ มันคุ้มค่ากับความเหนื่อยและเหงื่อที่เสียไปกับการเดินขึ้นมา (จริงๆนะ) ^^



ในอดีตกว่าสิบปีที่ผ่านมา ภูเขาแถบนี้เคยเกิดปัญหาข้อพิพาท เนื่องจากเป็นแหล่งสัมปทานเหมืองหิน เสียงระเบิดและฝุ่นควันจากโรงโม่หินส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและวิถีชีวิตชุมชนเป็นอย่างมาก จึงเริ่มมีการร้องเรียน-ต่อสู้ โดยกลุ่มพิทักษ์สิทธิชุมชนเขาคูหาและชาวบ้านในท้องถิ่น จนในที่สุดก็สามารถทวงคืนผืนป่าและภูเขาเเห่งนี้กลับคืนมาได้ พื้นที่ของภูเขาส่วนที่เหลือจากการถูกระเบิดจนเว้าแหว่ง ผสมผสานกับพรรณไม้ที่เริ่มปลูกเพื่อพื้นฟู ทำให้เขาคูหากลายมาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีภูมิทัศน์สวยงาม และเริ่มเป็นที่รู้จักในวงกว้างนับเเต่นั้นเป็นต้นมา..



เขาคูหาตั้งอยู่บนทางหลวงหมายเลข 4 ถนนเพชรเกษม ตำบลคูหาใต้ อำเภอรัตภูมิ มีระยะทางห่างจากตัวเมืองสงขลา 60 กิโลเมตร / ตัวเมืองหาดใหญ่ 34 กิโลเมตร ใช้เวลาขับรถประมาณ 40-50 นาทีจากหาดใหญ่



ถึงประมาณหลักกิโลเมตรที่ 1226 ให้เลี้ยวซ้าย จุดสังเกตคือร้านข้าวมันไก่บ้านลุงนัน



ถ้าใช้ Google Map นำทาง ให้เปิดโหมด Satellite View เพราะต้องเลี้ยวออกขวาก่อนถึงจุดหมาย (ตามลูกศรสีเหลือง) **(เส้นทางที่ Google Map นำไปจะไม่ใช่จุดหมายปลายทางที่ถูกต้อง)**



ปลายทางของเราคือจุดที่เป็นทางเดินขึ้นสู่เขาคูหา ลักษณะเป็นลานกว้าง จอดรถได้สะดวกสบาย มีจุดนั่งพักใต้ต้นไทรใหญ่ มีห้องน้ำให้ใช้ได้



จุดที่ไม่เหมือนใครของที่นี่ คือเราจะได้พบกับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากทีมเจ้าถิ่นตัวน้อย 6 นาย (ซึ่งเราเเอบตั้งชื่อให้) คือ เเพนด้า, น้อยหน่า, โอเลี้ยง, เฉาก๊วย, หมูหยอง และ ทองม้วน ชื่อไหนเป็นของใครคิดว่าคงเดาได้ไม่ยาก 😀



เราไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของเจ้าตัวน้อยเหล่านี้ เเต่ทุกเช้าน้อนๆจะมาคอยต้อนรับนุดผู้มาเที่ยวที่นี่ ตลอดจนร่วมเดินทางไปกับเราจนถึงยอดเขาด้วย เสมือนเป็นไก้ด์ประจำเขาคูหาเลย น่ารักมากกก.. 

เราถือโอกาสซื้อขนมมาฝากด้วย ชื่นใจที่เห็นน้อนมีความสุข ^^



เดินมาได้ซักพักนึงก็เริ่มรู้สึกว่าผิดทาง เพราะดูเหมือนทางที่ใช้อยู่จะเป็นทางที่จะกลับไปบรรจบกับจุดเริ่มต้นตรงลานจอดรถ ก็เลยต้องหันหลังกลับ แต่ก็ถือว่าเป็นโชคดีที่ได้มีโอกาสเห็นวิวของอาทิตย์ขึ้นอันสวยงาม ถ้าไม่เดินผิดมาก็คงไม่ได้เห็น “…ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ย่อมดีเสมอ…”  

เดินย้อนกลับทางเดิมจนกระทั้งเจอทางขึ้นที่ถูกต้อง ซึ่งอยู่ก่อนที่จะถึงเวิ้งที่มีศาลปู่เจ้าเขาคูหา เป็นทางเล็กๆที่เราเดินผ่านไปโดยไม่ทันสังเกตในตอนเเรก



ทางเริ่มลาดชันขึ้นและมีร่องลึกเป็นระยะๆ บนพื้นมีหินลอยที่ต้องใช้ความระมัดระวัง (ไม่ไปเหยียบ เพราะจะทำให้เสียหลักและล้มได้) บางช่วงต้องลอดพุ่มไม้ที่ขึ้นขวางทางอยู่ เเต่โดยรวมก็ยังไม่ยากอะไร



แดดยามเช้าเริ่มส่องสว่าง ฉาบทิวทัศน์ให้เป็นสีทอง



จุดนี้มีชื่อเรียก (เเกะจากป้ายที่เหลืออยู่) ว่า “ผาหอบ” เป็นจุดพักเหนื่อยและชมวิวที่สวยแห่งหนึ่งบนเส้นทางนี้



หลังจาก พักเหนื่อย ที่ผาหอบ ^^ แล้วก็ออกเดินกันต่อ ทางที่เหลือนี้เป็นช่วงสุดท้ายก่อนที่จะถึงยอดเขา จึงเริ่มมีความลาดชันมากขึ้น ในบางช่วงจะมีเชือก/สายยางให้จับเพื่อช่วยให้การเดินขึ้น-ลงง่าย (และปลอดภัย) มากขึ้นด้วย



หลังจากพ้นเนินสุดท้าย สิ่งตอบเเทนความเหนื่อยหอบของเราก็คือทิวทัศน์รอบตัวที่สวยงาม อากาศและสายลมเย็นๆที่พัดมาช่วยทำให้ความเหนื่อยหายไปได้อย่างรวดเร็ว 



บนยอดเขาคูหา เป็นเนินหินขนาดย่อมๆที่เราสามารถเดินขึ้นไปได้อีก ตรงบริเวณจุดชมวิวมีดิสเพลย์รูปหัวใจสีเเดงสดใสไว้ให้ถ่ายรูปด้วย



เจ้าเเพนด้า, น้อยหน่า หมูหยอง, ทองม้วน และเหล่าสหายฯ ก็ขึ้นมาดูเเล-ต้อนรับเเขกถึงข้างบนนี้ด้วย 😀