ชีวิตคนเรานี้ล้วนมีบท
เหมือนใครจดคำขาดจารวาดให้
เมื่อถึงบทต้องเล่นเช่นนั้นไซร้
ต้องเล่นไปเช่นนั้นห้ามผันแปร
<><><>
เล่นบทซึ่งตายตัวทั่วไปหมด
คิดแก้บทมนุษย์สุดจะแก้
ใครหนอเล่นบทติดชีวิตแจ
มิกล้าแส่รำออกนอกบทไป
<><><>
เล่นปาหี่เล่นไปก็ไม่เกิด
ช่างมันเถิดอย่าร้อนตัวก่อนไข้
เล่นบทตายรู้แล้วรู้รอดไป
มิสนใจวาระบทประพันธ์
<><><>
ขอวันนี้ชุ่มชื่นระรื่นจิต
สมองคิดสมหวังทุกครั้งฝัน
เคยพับแผ่วแล้วไปก็แล้วกัน
มากรองกลั่นแร่ธาตุบทบาทคน
<><><>
เล่นบทใหม่ลิ้มลองของอร่อย
ชิมแต่น้อยไม่อิ่มชิมอีกหน
เตลิดชิมเพลิดเพลินเกินท้องตน
บทวายชนอวสานการแสดง
<><><>
**** บทบาทแสดง ****