คือเรานั้นยังเป็นเด็กมัธยมปลายไม่เคยมีแฟนสักคนเคยคุยกับใครมาแล้ว2คนค่ะ แต่เรื่องการแอบชอบก็มีอยู่ค่ะแต่ไม่เคยคิดจะสมหวังมาก คนแรกที่คุยคือคนที่รู้จักกันผ่านเกมแต่พอคุยกันนานขึ้นมันทำให้เราเริ่มมีความรู้สึกที่อิ่มตัวเกินไป เลยไม่คบค่ะ พอไม่ได้คุยกับใครต่อจากคนแรกก็มีการแอบชอบเพื่อนห้องอื่นค่ะเค้าเป็นอิโทเวิร์ดแล้วก็มีแฟนแต่ก็ไม่เคยคิดจะบอกความจิงว่าชอบเค้าสักทีใรระยะเวลาประมาณ1ปีกว่า จนมาถึงครั้งนี้ เพื่อนของเราได้บอกว่ามีรุ่นพี่มาแอบชอบเราก็งงว่าทำไมเพื่อนถึงบอกอย่างนั้นตัวเรานั้นไม่เชื่อเลยค่ะเพราะหน้าตาธรรมดาม้ากๆ แบบฟิลคนอื่นมองว่าเนิร์ดค่ะแค่ไม่ได้ใส่แว่น😂 เพราะถ้าเราเป็นผู้ชายคงไม่ได้ชอบตัวเราแบบนี้อะนะเพื่อนบอกว่ามีคนชอบเลยทำให้ดีใจอยู่นิดๆนะคะเพราะมันทำให้ใจฟูมาก ผ่านไปประมาณ2-3วันก็มีคนทักมาแล้วมาบอกว่าขอคุยด้วยในทางจีบนั่นแหล่ะค่ะ มันเป็น เฟิสท ทาม ที่มีคนทักมาจีบบเลยด้วย เราในตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกแต่ก็อยากลองคุยมากๆเหมือนกันแต่ก็มีอีกใจที่ว่ากลับมาว่าไม่อยากทำให้พ่อแม่ผิดหวังพวกท่านกลัวเสียการเรียนและพวกท่านกลัวไปทำอะไรเชิงนั้นด้วยค่ะ เลยไปขอคำปรึกษาจากเพื่อนๆ เพื่อนเลยแนะนำว่าให้ลองคุยไปก่อนก็ได้แต่เราอยากลองที่จะถามความเห็นจากพ่อแม่เพราะอยากลองได้ยินในสิ่งที่อยากได้ที่สุดคือ การที่ยินยอมที่เต็มใจจากพวกท่านที่ให้เราได้ลองมีบ้างเป็นคำตอบที่จะดีใจมากค่ะแต่พวกท่านไม่ยอมค่ะ และคนแรกตอนแรกที่คุยไม่ได้บอกพ่อแม่อิอิ มาต่อค่ะพอได้ยินคำตอบแบบนั้นทำให้เราจำใจที่จะปฏิเสธรุ่นพี่ที่จะมาจีบเราตอนนั้นเรานอยมากเศร้าแทนพี่เค้ามากพี่เค้าจะรู้สึกยังไงบ้าง ตอนที่ปฏิเสธไปพี่เค้าบอกว่าไม่เป็นไรพี่เข้าใจเดวพี่ก็เลิกชอบเองไม่ต้องคิดมาก คือเราค่อนข้างมีนิสัยเห็นใจคนอื่นมากๆ ทำให้เราแซดแทน5555 เราเลยบอกเพื่อนๆไปว่าเราปฏิเสธพี่คนนั้นเพื่อนๆต่างบอกว่าน่าเสียดายพี่เค้าดูเป็นคนดีด้วยนะแต่เข้าก็พอเข้าใจเราอยู่ด้วย(มั้ง😂) พอผ่านมาสัก5-7วันพี่เค้าก็แชทมาอีกและเริ่มชวนคุยเราเลยคิดที่จะลองคุยไปเลยโดยที่ไม่บอกครอบครัวเด็ดขาด แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าพี่เค้าคือยังไม่ย่อท้อเลย เราเลยลองคุยกันเกือบเดือนแล้วก็มีการไปนั่งด้วยกันจับมือกันสักนิดดู ในแชทพี่เค้าดูจะตอบช้าอ่านช้าไปหน่อยแต่พี่เค้าก็ส่งเพลงมาจีบอยู่บ่อยๆเหมือนกันและยังบอกกับเราว่าชอบตรงๆในแชทแถมยังบอกรักทำเอาเราสตั้นไปเลย คือเราไม่รู้ว่าพี่เค้ามีความรู้สึกรักที่เร็วไปรึเปล่ากลัวเป็นบูมมิ่งเลิฟมากค่ะที่คิดว่าอาจเป็นบูมมิ่งเลิฟเพราะพี่เค้าบอกชอบบอกรักไวมากและอยากที่จะมีสถานะเร็วจิงง555พี่เค้ายังบอกว่าหวังแต่งอีกเราก็สตั้นไปอีกจะช็อคหรือเขินดีคะะ แต่ตัวจริงพี่เค้าเอาหน้ามุดหนีเป็นส่วนใหญ่ เวลาเกือบเดือนนี้ทำให้เรามีความรู้สึกมากมายมากขึ้นจริงๆ เหมือนรู้สึกรอแชทพี่เค้าขึ้นทุกวันแต่ตัวเราก็ยังไม่แน่ใจว่าชอบหรือรักหรือก็แค่หวงหรือหึง ความรู้สึกคิดถึงก็ทำให้ไม่มีใจในการเรียนเท่าไหร่เลยค่ะ
แต่ที่รู้ๆคือเป็นความรู้สึกดีๆ แต่มีเพื่อนบางกลุ่มบอกว่าระวังพี่เค้าไว้ด้วยอาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่คิดมันเริ่มทำให้ลังเลแต่ก็อยากลองมีเฟิสท ทามที่อยากมีแฟนยุบ้าง แต่ยังไม่รู้เลยค่ะว่าความรู้สึกขั้นไหนที่จะเป็นแฟนกันได้เนื่องจากไม่เคยมีแฟนสักคน คือเราไม่โรคจิตใช่มั้ยที่แอบดูเค้าบ่อยๆแทน555แต่เค้าก็แอบมองเรายุเหมือนกัน เราถึงขั้นมีตารางเรียนเค้าจากการไปเอาจากเพจโรงเรียนค่ะไปบันทึกรูปมา5555 เราทั้งเขินที่ได้เจอหน้าได้จับมือทำเอาใจเต้นยุนะ เราอยากลองมีฟิลไปเดทกันแต่ถ้ากลับจากโรงเรียนช้าก็อาจจะดูน่าสงสัยเกินไป วันเสาร์กับวันอาทิตย์ก็ไปไหนไม่ได้ถ้าไปต้องมีเหตุผลเพราะต้องเป็นเหตุผลที่สมควรจะออกจากบ้าน เราสังเกตการเดิน,ดูตารางเรียนเค้า,เริ่มที่จัแอบมองเค้ามากขึ้นทำให้เราคิดว่าความรู้สึกของเราในตอนนี้คืออะไรมันคือการชอบ,การรักษาการ,การหลง, การคลั่งรักหรอ คือเราไม่เข้าใจคำว่ารักในเชิงคนรักที่ไม่ใช่คนในครอบครัว เลยอยากจะขอความเห็นจากใครก็ได้แค่อยากลองได้รู้ความเห็นจากคนอื่นค่ะว่ารู้สึกจากอะไรในกระทู้ของเราค่ะและยังอยากรู้อีกค่ะว่าใครที่มีแฟน ความรู้สึกที่จะคบกันเป็นแฟนมันรู้สึกยังไงหรอคะความรู้สึกขั้นไหนที่คิดจะคบเป็นแฟนกัน