ในวัย 30 ที่เเยกตัวออกมาจากครอบครัวหลัก765กิโล ผมว่าชีวิตผมมันวนๆลูปน่าเบื่อๆ เช้าทำงานกลับบ้านมาดูเมะเเล้วก็นอน วันหยุดก็ไปโรงงานทำโอทีเพื่อที่จะเจอเพื่อนที่อยู่คู่กะกัน เย็นมาก็นั่งคุยกันกินเบียร์อย่างมากก็คนละ3ขวด คิดไปคิดมามันก็น่าเบื่ออยู่ดี ความสุขเล็ก ๆ คือการเลี้ยงปลาทอง ช่วงปีเเรกเลี้ยงเเล้วได้ลูกปลาเพิ่มเเต่พอหลัง ๆ มาปลาผสมไม่ติด ก็เริ่มเบื่อ ๆ เเต่ก็ยังเลี้ยงที่เหลืออยู่เเบบจำใจเลี้ยง เคยคิดจะลองไปเที่ยวคนเดียวดูในGoogle ก็เเนะนำเเต่วัด ส่วนตัวไม่ค่อยคาดหวังอะไรกับวันเพราะจำฝังใจไปทำบุญเเล้ววัดเปิดบทสวดออกลำโพงเเล้วให้เราถวายสิ่งของไม่มีเเม้เเต่พระมาให้เห็น สุดท้ายนี้มีใครเเนะนำวิธีที่ทำให้ชีวิตวนลูปเเบบนี้ให้มันดูมีสีสันมากขึ้นไหมครับ