แรกๆที่ผมอกหักผมพยายามทำเพื่อให้เขาอยู่กับผมทุกอย่างยื้อเขาโทรหาเขาทักหาเขาแต่เขาไม่ได้สนใจสิ่งที่ผมทำเลยผมกินไม่ได้นอนไม่หลับไป1เดือนเต็มๆถึงตอนนี้เข้าเดือนที่5แล้วผมรู้สึกว่าตอนนั้นที่ผมทำไปผมดูไร้ค่ามากจริงๆเหมือนผมไม่มีค่าอะไรสำหรับเขาเลยแล้วเจ็บใจที่สุดแต่ตอนนี้ผมได้ทำอะไรหลายๆอย่างที่อยากทำ ทำอะไรคนเดียวอยู่คนเดียวผมรู้สึกสบายใจกว่าเยอะมากๆเลยครับผมไม่รู้ว่าแบบนี้เรียกมูฟออนหรือป่าวแต่ช่วงเลิกกันแรกๆเหมือนจะตายแต่ตอนนี้กลับอยู่ได้โดยไม่โหยหาความรักไม่ยึดติดไม่หวังอะไรทั้งนั้น ผมจึงได้บทสรุปจากรักครั้งนี้มาว่า:
การให้เวลากับตัวเองการได้กาความสุขกับตัวเองมันดีมากๆไม่ใช่ว่าตอนมีแฟนมันไม่ดีนะครับแต่ความสุขมันคนละแบบ สำหรับใครที่ยังมูฟไม่ได้ผมเป็นกำลังใจให้ครับทุกๆสิ่งทุกๆอย่างมันต้องใช้เวลาครับมันอาจจะนานหรือไม่นานก็อยู่ที่ตัวเราว่าจะยอมรับความจริงได้มั้ยครับสู้ๆนะครับทุกคน